Эдуарда Фрэй Руіс-Тагле

Эдуарда Фрэй Руіс-Тагле
33-і прэзідэнт Чылі 11 сакавіка 1994 — 11 сакавіка 2000
Папярэднік	Патрысіа Эйлвін
Пераемнік	Рыкарда Лагас
сенатар Чылі[d] 11 сакавіка 1990 — 11 сакавіка 1994
Папярэднік	Gabriel Valdés Subercaseaux[d]
пажыццёвы сенатар[d] 21 сакавіка 2000 — 11 сакавіка 2006
Презідэнт Сената Чылі[d] 11 сакавіка 2006 — 11 сакавіка 2008
Пераемнік	Adolfo Zaldívar[d]
сенатар Чылі[d] 11 сакавіка 2006 — 11 сакавіка 2014
Папярэднік	Gabriel Valdés Subercaseaux[d]
сенатар Чылі[d] 11 сакавіка 2000 — 11 сакавіка 2006
Нараджэнне	24 чэрвеня 1942(1942-06-24)[1][2][…] (82 гады) Сант’яга, правінцыя Сант’яга[d], Чылі
Род	Frei family[d]
Бацька	Эдуарда Фрэй Мантальва
Маці	María Ruiz-Tagle[d]
Жонка	Marta Larraechea[d]
Партыя	Christian Democratic Party[d]
Адукацыя	Чылійскі ўніверсітэт Instituto de Humanidades "Luis Campino"[d]
Аўтограф
Узнагароды	ганаровы доктар Універсітэта Буэнас-Айрэса[d] ганаровы доктар Джорджтаўнскага ўніверсітэта[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Эдуáрда Альфрэда Хуáн Бернáрда Фр��й Руіс-Тáгле (ісп.: Eduardo Alfredo Juan Bernardo Frei Ruiz-Tagle; нар. 24 чэрвеня 1942, Сант’яга, Чылі) — чылійскі дзяржаўны дзеяч, 32-ы прэзідэнт Чылі з 11 сакавіка 1994 па 11 сакавіка 2000 года. Старэйшы сын прэзідэнта Чылі Эдуарда Фрэя Мантальва.

Атрымаў інжынернае адукацыю ва Універсітэце Чылі.

У 1988 годзе заснаваў «Камітэт за свабодныя выбары». На першых пасля ваеннай дыктатуры свабодных выбарах абраны ў Сенат. З 1992 года старшыня Хрысціянска-дэмакратычнай партыі.

На прэзідэнцкіх выбарах 1993 года быў вылучаны кандыдатам у прэзідэнты ад Кааліцыі партый за дэмакратыю (ККД), перамог, набраўшы 58 % галасоў.

Пасля заканчэння прэзідэнцкага тэрміну стаў як экс-прэзідэнт пажыццёвым сенатарам. У 2005 годзе ў выніку канстытуцыйнай рэформы пажыццёвае сяброўства ў Сенаце было адменена. На парламенцкіх выбарах 2005 года балатаваўся ў Сенат і быў абраны. У 2006—2014 гадах сенатар. У 2006—2008 гадах старшыня Сената (як і яго бацька, абраны пасля прэзідэнцтва ў Сенат і які стаў яго старшынёй).

Кандыдат у прэзідэнты ад ККД на выбарах 2010 года. У першым туры заняў другое месца, набраўшы 29,6 % галасоў. У другім туры набраў 48 % і саступіў Себасцьяну Піньера.