Цытагенетыка
Цытагене́тыка (ад грэч. κύτος — «клетка» і γενητως — «што паходзіць ад кагосьці») — раздзел генетыкі, які вывучае заканамернасці спадчыннасці ва ўзаемасувязі з будовай і функцыямі арганоідаў, асабліва храмасом[1][2]. Метады цытагенетыкі складаюцца з аналізу G-бэндынгу, флуарэсцэнтнай in situ гібрыдызацыі, параўнальнай геномнай гібрыдызацыі і іншыя. Часта задачай цытагенетычнага аналізу з'яўляецца вызначэнне паталагічнага карыятыпу.
Гл. таксама
[правіць | правіць зыходнік]Крыніцы
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ Stedman's Medical Dictionary (28th Ed.). (2006). Baltimore, MD: Lippincott Williams.
- ↑ Вялікая Савецкая Энцыклапедыя