Хрысціян Пётр Айгнер

Хрысціян Пётр Айгнер
Дата нараджэння	1756[1][2][…]
Месца нараджэння	Пулавы, Пулаўскі павет, Люблінскае ваяводства, Польшча[3]
Дата смерці	9 лютага 1841(1841-02-09)[4] ці 1841[5][3][…]
Месца смерці	Фларэнцыя, Вялікае герцагства Тасканскае, Італія
Грамадзянства	Рэч Паспалітая  Герцагства Варшаўскае Царства Польскае
Месца працы	Варшаўскі ўніверсітэт
Член у	Кракаўскае навуковае таварыства[d][3]
Працаваў у гарадах	Варшава, Ланьцут, Мендзыжац Падляскі, Пулавы, Пшэварск і Сувалкі
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Хрысціян Пётр Айгнер (польск.: Chrystian Piotr Aigner; 1756, Пулавы, Рэч Паспалітая — 9 лютага 1841, Фларэнцыя, Вялікае герцагства Тасканскае) — польскі архітэктар эпохі класіцызму.

Вучыўся архітэктуры ў Італіі.

З 1817 — прафесар аддзялення прыгожых мастацтваў Варшаўскага ўніверсітэта. Да ад’езду на пастаяннае жыхарства ў Італію ў 1827, актыўна працаваў у Варшаве і Кракаве. Паводле яго праектаў у польскай сталіцы створаны цэлы шэраг будынкаў у стылі класіцызму.

Пабудаваў касцёл Святога Аляксандра (1818—1825) у Варшаве, павільёны парку і касцёл у сядзібе Пулавы. Перабудаваў палац Радзівілаў (палац намесніка; 1818—1819).

Распрацаваў тыпавыя праекты жылых, ��рамадскіх і прамысловых будынкаў, якія атрымалі ў Польшчы шырокае прымяненне. Праектаваў збудаваны ў 1808 у Калішы легіёнам генерала Заёнчака помнік Напалеону I і помнік Каперніку (1810).

Аўтар тэарэтычных прац, у тым ліку «Разважанні аб старажытных і славянскіх святынях».

Падтрымаў паўстанне Касцюшкі ў 1794 годзе. Напісаў кароткае кіраўніцтва пра баявыя косы  (укр.) (бел. і пікі, у якім выклаў тэорыю і метады выкарыстання іх касінерамі на палях бітваў.

У Царстве Польскім быў узнагароджаны ордэнам Святога Станіслава 3-й ступені.

• Айгнер // Універсальний словник-енциклопедія. — 4-те вид. — К. : Тека, 2006.