Траста

Траста́^[1][2][3] — сцёблы (салома) лёну, канапель і некаторых паўднёвых лубяных культур (джут, кенаф). Сыравіна для тэкстыльнай прамысловасці.

Салому апрацоўваюць біялагічным (вымочванне), цеплавым ці хімічным спосабам. У выніку апрацоўкі пекцінавыя рэчывы, што звязваюць лубяныя пучкі з покрыўнымі тканкамі і драўнінай, разбураюцца. З трасты механічным спосабам (размінанне, трапанне, часанне) атрымліваюць валакно для прадзення і кастру.

• Апрацоўка лёну ў старажытнай Русі

• Прохараў В. М. Траста́ // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 518. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
• Траста́ // Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы / уклад.: І. Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І. Л. Капылова. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 826. — 968 с. — 1 000 экз. — ISBN 978-985-11-0937-7.
• Траста́ // Тлумачальны слоўнік беларускай мовы: У 5-ці т / АН БССР, Інстытут мовазнаўства імя Я. Коласа. — Мн.: Беларус. Сав. Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 1983. — Т. 5 кн. 1: С — Улагодзіць / [рэдактар М. Р. Суднік]. — С. 514. — 663 с.
• Треста́ // Т. 26. Тихоходки — Ульяново. — М. : Советская энциклопедия, 1977. — С. 187. — (Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров; 1969—1978). (руск.)
• Треста́ // Сельскохозяйственный энциклопедический словарь (руск.) / Редкол.: В. К. Месяц (гл. ред.) и др. — М.: Советская энциклопедия, 1989. — С. 547. — 565 с. — 100 000 экз.