Трансільванскае плато
Трансільванскае плато | |
---|---|
рум.: Podişul Transilvaniei, венг.: Erdélyi-medence | |
![]() | |
Каардынаты: 46°30′ пн. ш. 24°30′ у. д.HGЯO | |
Размяшчэнне |
![]() |
Вышыня над узроўнем мора | 300—900 м |
![]() |

Трансільва́нскае плато́[1] (рум.: Podişul Transilvaniei, венг.: Erdélyi-medence) — буйное міжгорнае плато на тэрыторыі рэспублікі Румынія, мае своеасаблівую геалагічную будову і геаграфічныя характарыстыкі, якія знайшлі адлюстраванне ў гісторыі, культуры і прыродзе гісторыка-культурнай вобласці Трансільванія, ядром якой плато і з’яўляецца.
Знаходзіцца плато паміж Усходнімі і Паўднёвымі Карпатамі і Заходнімі Румынскімі гарамі. Вышыні 300—900 м. Складзены пераважна з вапнякоў і пясчанікаў. Умерана-кантынентальны клімат. Лета гарачае, сухое. Зіма даволі халодная, марозная (эфект катлавіны). Ландшафт — моцна расчлянёныя ўзгоркі і куэставыя ўзвышшы[1], лясы, стэпы, лесастэпы, пашы. Маюцца радовішчы солі і газу.
Асноўныя буйныя гарады сучаснага плато — Клуж-Напока, Брашаў, Сібіу, Тыргу-Мурэш. Плато засяляюць у асноўным румыны, венгры, таксама цыганы.
Крыніцы
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ а б БелЭн 2002.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Трансільва́нскае плато́ // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 506. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
- Трансильва́нское плато́ // Большой словарь географических названий (руск.) / Гл. ред. В. М. Котляков. — Екатеринбург: У-Фактория, 2003. — С. 650. — 832 с. — 10 000 экз. — ISBN 5-94799-148-9.
- Трансильва́нское плато́ // Т. 26. Тихоходки — Ульяново. — М. : Советская энциклопедия, 1977. — С. 148. — (Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров; 1969—1978). (руск.)
- Трансильва́нское плато́ // Географический энциклопедический словарь: Географические названия (руск.) / Гл. ред. А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев (зам. гл. ред.) и др. — 2-е изд., исправл. и дополн. — М.: Советская энциклопедия, 1989. — С. 485. — 592 с. — 210 000 экз. — ISBN 5-85270-057-6.