Крыштаф Зяновіч (ваявода берасцейскі)

Крыштаф Зяновіч
Герб «Дэспат»
4-ы Ваявода берасцейскі 1588 — 1614
Папярэднік	Мікалай Сапега
Пераемнік	Ян Яўстах Тышкевіч
Нараджэнне	каля 1540
Смерць	1614(1614)
Род	Зяновічы
Бацька	Юрый Мікалаевіч Зяновіч
Жонка	Фядора Валовіч
Дзеці	Мікалай Багуслаў, Соф'я
Веравызнанне	кальвінізм[1]
Адукацыя	Цюрыхскі ўніверсітэт

Крыштаф Зяновіч (каля 1540 — 1614) — дзяржаўны дзеяч Вялікага Княства Літоўскага. Кашталян (1585—1588) і ваявода берасцейскі (з 1588). Таксама быў старостам чачэрскім і прапойскім (з 1577).

Вучыўся ва ўніверсітэце Цюрыха.

Падчас бескаралеўя ў 1586 годзе быў прыхільнікам групоўкі Астафія Валовіча і кандыдатуры Жыгімонта Вазы.

Быў актыўным прыхільнікам кальвінізму. У 1599 г. прымаў удзел у Віленскай канфедэрацыі праваслаўных і пратэстантаў, напраўленай супраць контррэфармацыі і Берасцейскай уніі.

Зрабіў сваёй галоўнай рэзідэнцыяй Смаргонь, дзе ў 1606—1612 гг. збудаваў кальвінскі збор. Таксама заклаў у Смаргоні паперню.

Крыштаф Зяновіч быў аўтарам рукапіснага твора на польскай мове «Трагедыя, альбо Пачатак значнага ўпадку ў доме княства Літоўскага», у якім апісана сварка паміж віленскім ваяводам Крыштафам Радзівілам і віленскім кашталянам Геранімам Хадкевічам з-за спадчыны згаслага роду Алелькавічаў.

З шляхецкага роду Зяновічаў герба «Дэспат», сын Юрыя Мікалаевіча (невядома, ад якой з яго дзвюх жонак — Соф'і Глябовіч або Ганны Слушкі).

Быў жанаты з Фядорай Валовіч, дачкой новагародскага кашталяна Рыгора. Меў сына Мікалая Багуслава і дачку Соф'ю (жонка Станіслава Кішкі, а потым Аляксандра Слушкі).

• Насевіч В. Зяновічы // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 1: Абаленскі — Кадэнцыя. — С. 661. — 688 с. — ISBN 985-11-0314-4 (т. 1), ISBN 985-11-0315-2.

• Wielka Genealogia Minakowskiego