Жазеф Пеладан

Жазеф Пеладан
Josephin Péladan
Асабістыя звесткі
Імя пры нараджэнні	фр.: Joseph-Aimé Péladan[1]
Псеўданімы	Sar Péladan[2], Sar Mérodack[2] і Peladan
Дата нараджэння	28 сакавіка 1858(1858-03-28)[3][4][…]
Месца нараджэння	2nd arrondissement of Lyon[d], Ліён, дэпартамент Рона, рэгіён Рона — Альпы, Метраполія Францыі, Францыя[1]
Дата смерці	27 чэрвеня 1918(1918-06-27)[3][5][…] (60 гадоў)
Месца смерці	Нёі-сюр-Сен, дэпартамент Сена, Францыя
Пахаванне	могілкі Баціньёль
Грамадзянства	Францыя[6]
Бацька	Адрыен Пеладан[d]
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	драматург, пісьменнік, мастацкі крытык, акультыст, мастак
Мова твораў	французская
Прэміі	Мантыёнаўская прэмія[d] (1907) прэмія Шарля Блана[d] (1909) прэмія дэ Хаэста[d] (1914)
Творы ў Вікікрыніцах
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Жазеф (Жазефен) Пеладан (фр.: Joséphin Péladan; 28 сакавіка 1858, паблізу Ліёна — 27 чэрвеня 1918, Нёі-сюр-Сен) — французскі пісьменнік — сімваліст і акультыст, адзін з заснавальнікаў руху розенкрэйцараў у Францыі.

• Галоўная памылка, раман 1884
• Кур’ёз, 1885
• Іштар, 1888
• Каментары да адцягненай магіі, 1891
• Вавілон, трагедыя 1895
• Візантыйскі прынц, трагедыя 1896
• Эдып і Сфінкс, трагедыя ў прозе 1904
• Парцыфаль і Дон Кіхот, эсэ 1906.

• Ініцыятычная гаворка для прыёму ў Мартинистскую Ложу