Вылячэнне паралізаванага ў Віфездзе

Вылячэнне паралізавага ў Віфездзе — Евангельская падзея, адзін з цудаў Ісуса Хрыста.

Запісаны ў Евангеллі ад Яна 5:1-18. Згодна новазаветняго апавядання гэты цуд адбылося каля Авечай брамы недалёка ад фантана або сажалкі, гэтае месца на арамейскай мове называецца Віфезда. Тут знаходзілася вялікая колькасць людзей з абмежаванымі магчымасцямі — сляпыя, кульгавыя, паслабленыя. Лічылася, што час ад часу да вады зыходзіў Божы Анёл і варушыў ваду; і той, хто першы паспяваў увайсці ў воду, ацаляўся.

Адным з нямоглых быў мужчына, які быў інвалідам на працягу трыццаці васьмі гадоў. Ісус, убачыўшы яго і даведаўшыся, што ён быў у такім стане на працягу доўгага часу, спытаўся ці хоча ён ацаліцца. Нямоглы адказаў, што ў яго няма нікога, каб дапамагчы яму ўвайсці першым ў купальню, калі парушыцца вада. Таму яму ніколі не ўдавалася ўвайсці першым у ваду. На гэта Ісус сказаў яму: «Устань, вазьмі пасцель сваю і ідзі».

Мужчына ўстаў і адразу вылячыў; ён узяў сваю пасцель і пайшоў дахаты. Дзень, у які адбыўся цуд, была субота. Таму так яўрэі сказалі вылечанаму чалавеку, што ў суботу закон забараняе несці сваі рэчы. Аднак вылячоны сказаў, што ацаліўшы яго чалавек сказаў яму ўзяць пасцель і ісці. Але паколькі ён не ведаў імя Ісуса, то нічога не мог паведаміць яўрэям.

Пазней Ісус сустрэў яго ў храме і сказаў яму: «Вось, ты стаў здаровы; не грашы болей, каб не сталася з табою чаго горшага». Аднак вылячоны чалавек пайшоў і абвясціў іўдзеям, што яму ацаліў Ісус, а іўдзейскія ўлады пачалі пераслед Ісуса.

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Вылячэнне паралізаванага ў Віфездзе