Бікін (рака)
Выгляд
Бікін | |
---|---|
руск. Бикин | |
Характарыстыка | |
Даўжыня | 560 км |
Басейн | 22 300 км² |
Расход вады | 246 м³/с |
Вадацёк | |
Выток | |
• Вышыня | 1500[1] м |
• Каардынаты | 47°00′09″ пн. ш. 137°01′00″ у. д.HGЯO |
Вусце | Усуры |
• Каардынаты | 46°51′07″ пн. ш. 134°02′12″ у. д.HGЯO |
Ухіл ракі | 2,4 м/км |
Размяшчэнне | |
Водная сістэма | Амур |
|
|
Краіна | |
Рэгіёны | Прыморскі край, Хабараўскі край |
Код у ДВР | 20030700412118100058636 |
— выток, — вусце | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Бікі́н (руск.: Бики́н)[2] — рака на Далёкім Усходзе Расіі ў Прыморскім і Хабараўскім краях, правы прыток ракі Усуры (басейн Амура).
Даўжыня ракі 560 км, плошча вадазбору 22,3 тыс. км², агульнае падзенне ракі 1334 м, сярэдні ўхіл 2,4 ‰. Сярэдні расход вады 246 (238[1]) м³/с. Аб’ём гадавога сцёку 7,512[1] км³/год. Бікін бярэ пачатак на паўночных схілах хрыбта Каменнага, размешчанага ў цэнтральнай частцы Сіхатэ-Аліня. У вярхоўях цячэ ў паўднёвым і паўднёва-заходнім кірунку, затым змяняе кірунак на заходні. Працякае па Прыханкайска-Усурыйскай раўніне[1]. Каля сяла Васільеўка ўпадае ў раку Усуры справа, за 214 км ад яе вусця. За 20 кіламетраў ад вусця знаходзіцца горад Бікін.
Асноўныя прытокі: Ключавая, Алчан (правыя); Ада, Зева (левыя)[1].
Зноскі
- ↑ а б в г д Чернов А. В., Чалов Р. С. Бикин // Научно-популярная энциклопедия «Вода России» (руск.)
- ↑ Географический энциклопедический словарь: Географические названия / Гл. ред А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев, А. Г. Воронов и др.. — М.: Сов. энциклопедия, 1983. — С. 62. — 538 с. — 100 000 экз.
Сусветная спадчына ЮНЕСКА, аб’ект № 766 рус. • англ. • фр. |
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Географический энциклопедический словарь: Географические названия / Гл. ред А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев, А. Г. Воронов и др.. — М.: Сов. энциклопедия, 1983. — С. 62. — 538 с. — 100 000 экз. (руск.)
- Малая советская энциклопедия / Гл. ред. Б. А. Введенский — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1958. — 250 000 экз. — Т. 1. — С. 1013. (руск.)