Перайсці да зместу

Аралезы

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Аралезы (арм.: Արալեզ) — у армянскай міфалогіі духі, што з'яўляліся ў выглядзе крылатых істот, якія спускаліся з неба, каб ускрэсіць загінулых у бітвах, залізваючы іх раны[1].

Звонку Аралезы больш за ўсё былі падобныя на першабытніцкіх сабак Армянскага нагор'я — армянскіх ваўкадаваў — гампраў, якія, магчыма, і сталі правобразам Аралезаў.

Адлюстраванне ў міфалогіі

[правіць | правіць зыходнік]

Адно з першых апісанняў аралезов і іх функцый зрабіў армянскі гісторык канца IV—V стагоддзяў Фаўстас Бузанд.

Таксама, згодна адной з легендаў, запісанай гісторыкам V стагоддзя Маўсесам Харэнацы, аралезы ўскрэсілі Ара Выдатнага, які быў смяротна паранены ў кровапралітнай бітве з войскам асірыйскай царыцы Шамірам (Семіраміды). Адсюль і адзін са спосабаў трактоўкі слова «ара лез». З імя «Ара» і слова «лізэл» — лізаць. Атрымваецца — «Якія ліжуць Ара».

Паходжанне назвы

[правіць | правіць зыходнік]

Этымалогія слова «аралез», як піша Езнік, цалкам вызначае ролю гэтых духаў. Яно складаецца з каранёў «іяр» — «няспынна» і «лез-ум» — лізаць.

Зноскі

  1. М. А Исалабдулаев /Мифология народов Кавказа [1](недаступная спасылка)
  • «Мифы народов мира», том 1
  • Исследования и статьи Н. О. Эмина по армянской мифологии, археологии, истории и истории литературы за 1858—1884 гг., Москва 1896 год