З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Анкілазаўры[1] (лац.: Ankylosauria — «сагнуты яшчар») — інфраатрад наземных дыназаўраў атрада птушкатазавых, характэрнай асаблівасцю якіх з'яўляецца касцявыя ўтварэнні на тулаве.
Перамяшчаліся на чатырох канечнасцях, жывіліся раслінамі. Цела анкілазаўраў пакрываў панцыр, які складаецца са зрослых касцявых шчыткоў, шыпоў ці спінных паясоў, а на хвасце меўся касцявы выраст, які выкарыстоўваўся для самаабароны. Жылі анкілазаўры ў юрскім і раннім мелавым перыядах на тэрыторыі сучасных Еўропы, Паўночнай Амерыкі і Цэнтральнай Азіі, у мелавым перыядзе ў Аўстраліі і Антарктыдзе.
Incertae sedis
Кладаграма прадстаўлена Рычардам Томпсанам і яго калегамі ў 2011 годзе:[2]
Зноскі
- ↑ Русско-белорусский словарь: В 3 т.: Около 110000 слов. НАН Беларуси, Ин-т языкознания им. Я.Коласа. — 8-е изд. — Мн.: БелЭн, 2002. ISBN 985-11-0225-3. УДК 808.2-3=826. ББК 81.2Р-4. Р89.
- ↑ Richard S. Thompson, Jolyon C. Parish, Susannah C. R. Maidment and Paul M. Barrett (2011). «Phylogeny of the ankylosaurian dinosaurs (Ornithischia: Thyreophora)». Journal of Systematic Palaeontology in press.
- Carpenter K. (2001). «Phylogenetic analysis of the Ankylosauria». in Carpenter, Kenneth(ed). The Armored Dinosaurs. Indiana University Press. pp. 455–484. ISBN 0-253-33964-2.
- Obsborn, H. F. (1923). «Two Lower Cretaceous dinosaurs of Mongolia.» American Museum Novitates", 95: 1-10.[1]
