Адольф Віндаус

Адольф Ота Рэйнгальд Віндаус
ням.: Adolf Otto Reinhold Windaus
Дата нараджэння	25 снежня 1876(1876-12-25)[1][2][…]
Месца нараджэння	Берлін, правінцыя Брандэнбург, Каралеўства Прусія, Германская імперыя
Дата смерці	9 чэрвеня 1959(1959-06-09)[1][2][…] (82 гады)
Месца смерці	Гётынген, Ніжняя Саксонія, ФРГ
Месца пахавання	Гётынгенскія гарадскія могілкі[d][3]
Грамадзянства	Германія
Жонка	Elisabeth Windaus[d]
Род дзейнасці	хімік, выкладчык універсітэта
Навуковая сфера	арганічная хімія
Месца працы	Універсітэт Фрайбурга Гётынгенскі ўніверсітэт Універсітэт Інсбрука
Альма-матар	HU Berlin Універсітэт Фрайбурга Французская гімназія ў Берліне[d]
Навуковы кіраўнік	Heinrich Kiliani[d]
Вядомыя вучні	Адольф Фрыдрых Бутэнант
Член у	Леапальдзіна Баварская акадэмія навук Гётынгенская акадэмія навук Пруская акадэмія навук
Узнагароды	медаль Адольфа фон Баера[d] (1927) медаль Гётэ за мастацтва і навуку[d] (1941)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Адольф Ота Рэйнгольд Віндаус (ням.: Adolf Otto Reinhold Windaus; 25 снежня 1876, Берлін — 9 чэрвеня 1959, Гётынген) — нямецкі біяхімік і хімік-арганік.

Вывучаў медыцыну і хімію ва ўніверсітэтах Берліна і Фрайбурга. Працаваў ва ўніверсітэтах:

• 1901—1913 Універсітэт Фрайбурга,
• 1913—1915 Інсбрукскі ўніверсітэт імя Леапольда і Франца, прафесар,
• 1915—1944 Гётынгенскі ўніверсітэт, прафесар і дырэктар.

З 1901 года Віндаус займаўся даследаваннем стэрынаў. Адкрыў іх будову і ўтварэнне вітаміну D з эргастэрыну пад дзеяннем ультрафіялетавага апрамянення. Віндаус атрымаў шляхам сінтэзу гістамін, выявіў у складзе вітаміну B1 серу, вывучаў супрацьрахітычныя, а таксама хімічную будову калхіцыну, сардэчных гліказідаў, імідазолу і іншых прыродных біялагічна актыўных рэчываў.

Нобелеўская прэмія па хіміі (1928) за вывучэнне ўласцівасцей і будовы вітаміну D.

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Адольф Віндаус