Аборт

Медыцынскі аборт
8-тыднёвы эмбрыён у амніёне (10-ы тыдзень цяжарнасці), выняты ў выніку аперацыі па выдаленні маткі ў жанчыны, якая пакутавала на карцыному шыйкі маткі
МКХ-10	O04.004.0 O04.104.1 O04.204.2 O04.304.3 O04.404.4 O04.504.5 O04.604.6 O04.704.7 O04.804.8 O04.904.9
МКХ-9	635635 636636
DiseasesDB	4153
MedlinePlus	002912
MeSH	D000028
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Аборт (ад лац.: abortus — выкідыш), (медыцынскае азначэнне — abruptio graviditatis) — штучнае перарыванне цяжарнасці шляхам выдалення плода з маткі ў тэрмін да 22 тыдняў ад зачацця (да моманту, калі магчыма нараджэнне жыццяздольнага дзіцяці) альбо на больш познім тэрміне. Можа праводзіцца як медыкаментозным шляхам (правакаванне выкідыша) так і аперацыйным. Аборт уяўляе сабой мэтанакіраванае перапыненне цяжарнасці па медыцынскіх, сацыяльных альбо іншых прычынах.

У 2012 годзе ў Беларусі было выканана 28,6 тысяч абортаў усіх тыпаў, ці 24,9 аборта на 100 паспяховых родаў^[1]. Гэты паказчык памяншаецца: у 2000 годзе было выканана 121,9 тысяч абортаў (128,7 на 100 родаў)^[1].

Верагоднасць ускладненняў пасля аборту залежыць ад тэхналогіі яго выканання, якасці правядзення працэдуры і тэрміну цяжарнасці.

СААЗ распрацавала сістэму рэкамендацый па правядзенні аборту, закліканых максімальна знізіць рызыку ускладненняў у любой сітуацыі — у прыватнасці, паменшыць верагоднасць траўміравання тканін ^[2]. СААЗ рэкамендуе пашыраць прымяненне тэхналогій бяспечнага аборту: медыкаментознай і вакуумнай, — а хірургічны аборт праводзіць толькі ў выпадках, калі прымяненне іншых метадаў немагчыма. Існуюць і рэкамендацыі па тэхніцы правядзення хірургічнага аборту: у прыватнасці, рызыка нанясення траўмы пацыентцы істотна зніжаецца, калі праводзіцца медыкаментозная падрыхтоўка да аборту (тады шыйка маткі раскрываецца натуральна пад уздзеяннем спецыяльных прэпаратаў, а не прымусова з выкарыстаннем хірургічных інструментаў).

Рызыка ускладненняў пры хірургічным аборце таксама звязана з тэрмінамі правядзення аперацыі: так, верагоднасць перфарацыі сценкі маткі узрастае на 20 % кожныя два тыдні цяжарнасці ^[3].

Дакладных статыстычных дадзеных пра сувязь аборту з бясплоддзем у цяперашні час не існуе ^[3].

Ускладненні аборту падпадзяляюць на тры групы: раннія, познія і аддаленыя ^[4][5].

(Падчас аборту або праз 1 тыдзень)

• Перфарацыя маткі — разрыў сценкі маткі.
• Гематаметра. Назапашванне крыві ў поласці маткі з прычыны пасляаперацыйнага крывацёку на фоне дрэннага скарачэння міаметрыя і неадэкватна праведзенага гемастаза.
• Няпоўны аборт. Мае месца пры няпоўным адабранні плацэнты і частак плоду. Клінічна выяўляецца працягваецца крывацёку, балючымі сутычкамі, дрэнным скарачэннем маткі. Патрабуе паўторнага выскрабанне поласці маткі (рэабразіі). З захаваннем частак плоду або плацэнты ў матцы звязана такое аддаленае ўскладненне, як плацэнтарны паліп (гестацыйная трофабластычная хвароба).
• Аборт, які не адбыўся (missed abortion). Прыватны выпадак няпоўнага аборту, калі адбываецца поўнае пакіданне адвергнутага плоду ў поласці маткі.
• Парывы ​​шыйкі маткі. Могуць быць двух ступеняў выяўленасці: надрывы похвавай часткі і парывы ​​сценкі шыйкі маткі. Без ўшывання ў зыходзе разрыву шыйкі маткі — істміка-цэрвікальная недастатковасць, эктрапіён, шыйкава-похвавы свіршч.
• Вострая страта крыві.

(1 тыдзень — 1 месяц).

• Да познім ускладненняў абортаў адносяць гінекалагічную інфекцыю ўсіх ступеняў па класіфікацыі Бартэльс-Сазонава аж да гінекалагічнага сэпсіса: метраэндаметрыт, абвастрэнне хранічнага аднексіта, піасальпінкс, сальпінгаафарыт , піяметра, параметрыт.

(Пазней 1 месяца).

• Парушэнні аварыяльна-менструальнага цыклу.
• Плацэнтарны паліп.
• Сіндром Ашэрмана.
• Істміка-цэрвікальная недастатковасць, эктапіі шыйкі маткі.
• Эндаметрыёз
• Парушэнне праходнасці маткавых труб.
• Изаімунізацыя па Rh-фактару Rh адмоўных жанчын. Рэзус-імунізацыя адбываецца пры перапыненні цяжарнасці пасля 10 тыдняў (калі фактар ​​ужо сінтэзуецца) у 64,5 % жанчын пасля выскрабання поласці маткі і ў 48,8 % пасля вакуум-аспірацыі. Прафілактыка гэтага ўскладненні заключаецца ў увядзенні антырэзуснага імунаглабуліна не пазней 72 гадзін ад аперацыі.
• Абцяжарваннем цячэння наступнай цяжарнасці.
• Бясплоддзе.

Аборт — дачаснае самаадвольнае або наўмыснае спыненне цяжарнасці; царквой прызнаецца як свядомае і непасрэднае забойства людской асобы на пачатковай стадыі яе жыцця, што ахоплівае перыяд паміж зачаццем і нараджэннем, і ніколі не можа быць дазволена ні як мэта, ні як сродак да добрай мэты, бо гэта акт сур'ёзнай непаслухмянасці Богу як творцу і гаранту жыцця. З усіх злачынстваў супраць жыцця, якія можа ўчыніць чалавек, аборту характэрныя рысы, якія робяць яго злачынства асабліва цяжкім і вартым асуджэння; Каталіцкая царква і дакументы II Ватыканскага сабору акрэсліваюць яго разам з дзетазабойствам як жахлівае злачынства^[6].