Іван Кірылавіч Вальваценка
Іван Кірылавіч Вальваценка | |
---|---|
Дата нараджэння | 15 красавіка 1915 |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 1996 |
Месца смерці | |
Грамадзянства | |
Прыналежнасць |
Расійская імперыя СССР |
Гады службы | 1937—1946 |
Званне |
|
Бітвы/войны | |
Узнагароды і званні | |
У адстаўцы | Маёр |
Іва́н Кіры́лавіч Вальваце́нка (15 красавіка 1915, в. Мазалава, Мсціслаўскі павет, Магілёўская губерня, Расійская імперыя (цяпер Мсціслаўскі раён Магілёўскай вобласці Беларусі) — 1996) — удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, камандзір танкавай роты 56-й гвардзейскай та��кавай брыгады 7-га гвардзейскага танкавага корпуса 3-й гвардзейскай танкавай арміі 1-га Украінскага фронту, гвардыі старшы лейтэнант. Герой Савецкага Саюза[1].
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Нарадзіўся ў сям'і селяніна. Беларус, атрымаў пачатковую адукацыю.
У Чырвонай Арміі з 1937 года. Удзельнік паходу савецкіх войскаў у Заходнюю Украіну і Заходнюю Беларусь ў 1939 годзе, савецка-фінляндскай вайны 1939—1940 гадоў[1]. У 1939 годзе скончыў курсы малодшых лейтэнантаў. Пазней — танкавую школу (1941).
У дзеючай арміі — з чэрвеня 1941 года[1]. Удзельнік абароны Львова, Масквы, Ленінграда, Курскай бітвы; а таксама вызвалення Украіны, Берлінскай і Пражскай аперацый.
Танкавая рота 56-й гвардзейскай танкавай брыгады, якой камандаваў гвардыі старшы лейтэнант Іван Вальваценка, удзельнічала ў баях за Кіеў[1][2].
Асабіста на сваім танку ён падбіў 2 сярэдніх танка суперніка, знішчыў 9 гармат і некалькі дзесяткаў гітлераўцаў. 5 лістапада 1943 года рота перарэзала шашы Кіеў — Жытомір[1]. Вальваценка быў паранены, але на працягу некалькіх гадзін разам з экіпажам працягваў бой, пакуль не падышла дапамога[1][3].
Член ВКП (б)/КПСС з 1944 года. З 1946 гады маёр Вальваценка — у запасе. Да 1979 працаваў на львоўскім заводзе кінескопаў. Жыў у Львове.
Узнагароды
[правіць | правіць зыходнік]- Званне Героя Савецкага Саюза прысвоена 10 студзеня 1944 года[5].
- Узнагароджаны ордэнам Леніна, двума ордэнамі Айчыннай вайны 1 ступені, ордэнам Працоўнага Чырвонага Сцяга і медалямі, сярод якіх медаль «За доблесную працу».
Памяць
[правіць | правіць зыходнік]- Імя Героя носіць піянерская дружына ДУА «Мазолаўскай КПК дзіцячы сад-СШ»[6].
Зноскі
- ↑ а б в г д е Вольватенко Иван Кириллович // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 124. — 737 с.
- ↑ Т-34: путь к Победе
- ↑ Дерзкий рейд Архівавана 6 кастрычніка 2014.
- ↑ Этот день в истории Архівавана 16 кастрычніка 2012.
- ↑ Указ Президиума Верховного Совета СССР «О присвоении звания Героя Советского Союза генералам, офицерскому, сержантскому и рядовому составу Красной Армии» от 10 января 1944 года // Ведомости Верховного Совета Союза Советских Социалистических Республик : газета. — 1944. — 19 января (№ 3 (263)). — С. 1
- ↑ ОТДЕЛ ОБРАЗОВАНИЯ МСТИСЛАВСКОГО РАЙИСПОЛКОМА(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 6 кастрычніка 2014. Праверана 2 красавіка 2014.
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- Вольватенко Иван Кириллович
- Вальваценка Іван Кірылавіч(недаступная спасылка) (бел.)
- Нарадзіліся 15 красавіка
- Нарадзіліся ў 1915 годзе
- Нарадзіліся ў Мсціслаўскім павеце
- Памерлі ў 1996 годзе
- Памерлі ў Львове
- Асобы
- Старшыя лейтэнанты СССР
- Героі Савецкага Саюза
- Кавалеры ордэна Леніна
- Кавалеры ордэна Айчыннай вайны I ступені
- Кавалеры ордэна Працоўнага Чырвонага Сцяга
- Маёры СССР
- Удзельнікі Вялікай Айчыннай вайны
- Члены КПСС
- Нарадзіліся ў Мсціслаўскім раёне