Павал Асіповіч

Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Асіповіч.

Павал Асіповіч (19 лістапада 1923, в. Беніца, Маладэчанскі павет Віленскага ваяводзтва, цяпер Маладэчанскі раён Менскай вобласьці — 23 студзеня 1997, Лёндан, Вялікабрытанія) — беларускі грамадзкі дзеяч у Вялікабрытаніі.

Падчас нямецкай акупацыі вучыўся ў Маладэчанскай гандлёва-адміністрацыйнай школе, Менскай афіцэрскай школе БКА, у складзе якой апынуўся на выгнаньні, дзе быў далучаны да 30-й грэнадзёрскай дывізіі СС. Не падзяляючы погляды нямецкіх акупантаў, пры магчымасьці перайшоў на бок саюзнікаў і далучыўся да 2-га Польскага корпусу.

З 1946 у Вялікабрытаніі, там жа ў 1948 г. дэмабілізаваўся. Скончыў Польскую гандлёвую школу ў Глазга. Працаваў бухгалтарам у Вялікабрытаніі, Гане і Нігерыі. Пазней пасяліўся ў Лёндане. Сябра ЗБВБ ад 1.10.1946. Ва ўправе арганізацыі займаў розныя пасады. У 1953 і 1955 быў старшынём ЗБВБ, а ў 1963—96 — скарбнікам. Быў сябрам ЗБК (з 1949) і Беларускага хрысьціянскага акадэмічнага аб’яднання «Жыцьцё» (з 1948). Адзін з заснавальнікаў Ангельска-беларускага таварыства, быў скарбнікам у 1964—97, а таксама скарбнікам Беларускай харытатыўнай сэкцыі. Ад імя ЗБВБ браў удзел у працы Эўрапейскай групы сувязі (European Liaison Group), дзе таксама доўгі час выконваў функцыі скарбніка. Памёр у Лёндане. Паводле жаданьня жонкі спалены прах пахаваны пры касьцёле Андрэя Баболі(en) ў брытанскай сталіцы.

• Гардзіенка Н. Беларусы ў Вялікабрытаніі / пад рэд. А. Гардзіенкі. — Мн,, 2010.