Міна

Міна — выбуховая зброевая прылада (звычайна вайсковая) якая прыводзіцца ў дзеяньне самой ахвярай. Мэта прымяненьня міны — спужаць суперніка, выклікаць у яго адчуваньне няўпэўненасьці, зьнізіць яго мабільнасьць, ці (у некаторых выпадках) зьнішчыць яго фізычна. Міны (як і любыя пасткі) эфэктыўныя толькі ў выпадку калі мяркуемая ахвяра змушана зьявіцца ў месцы дзе яны (міны) усталяваныя.

Па міжнароднай клясыфікацыі міны падзяляюцца на супрацьпяхотныя, супрацьтанкавыя, марскія, і некаторыя іншыя. У сваю чаргу гэтыя тыпы мін падзяляюцца на падтыпы:

Супрацьпяхотныя міны:

• невялікія міны
• вялікія міны
• міны-матылькі
• аскепкавыя міны

Так як міны ўсталёўваюцца ў месцы найбольш верагоднага зьяўлення суперніка, то найбольш часта яны ставяцца ў:

• вузкія часткі дарог
• выбоіны на дарозе
• навакольле ля КПП
• падходы да фартыфікацыйных забудоваў
• верагодныя месцы дэсанту суперніка
• масты
• чыгунка
• месцы ля складоў боепрыпасаў

• Тэрарыстычная і нетрадыцыйная зброя — Мн.: Моркніга, Масква 2009.