Лянгерд
| Лянгерд лац. Langierd / Lanhierd | |
| Langarda | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Lang + Gardo |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Лянгерт, Лянгірдзь |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Лянгерд» | |
Лянгерд (Лянгерт, Лянгірдзь) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Лянгарда або Лонгард (Langarda[1], Langardis[2][3], Longard) — імя германскага паходжаньня[4]. Іменная аснова -ланг- (-лонг-, -ланк-) (імёны ліцьвінаў Лангін, Лангвін, Воланг; германскія імёны Langin, Langwin, Wolank) паходзіць ад старагерманскага lung 'хуткі'[5] або гоцкага laggs, стараангельскага long 'доўгі'[6], а аснова -гард- (-герд-, -герт-) (імёны ліцьвінаў Альгерд, Мундыгерд, Тэўтыгерд; германскія імёны Algardus, Mundgerd, Teutgerdis) — ад гоцкага gairdan 'падпяразваць' (пераноснае 'ахоўваць'), garda 'агароджа' (пераноснае 'ахова, бясьпека')[7].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Iakub Langiert (1764 год)[8]; Józef Lagierd[9], Józef Langierd[10] (9 лютага 1785 году).
Носьбіты
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Лянгерды[11] (Langierd) гербу Задора — літоўскі шляхецкі род з Ашмянскага павету[12].
У XVI ст. існавала «сенажаць» Лянгірдзі (Лянгирди) у Жамойцкім старостве[13].
Глядзіце таксама
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Durand M. Ethnologie du Rouergue // Bulletins et Mémoires de la Société d'Anthropologie de Paris. Nr. 11, 1888. P. 150.
- ^ Acta Sanctorum Ordinis S. Benedicti. — Venetiis, 1738. P. 259.
- ^ Desjardins G. Cartulaire de l’abbaye de Conques en Rouergue. — Paris, 1879. P. 34.
- ^ Gottschald M. Deutsche Namenkunde: Unsere Familiennamen nach ihrer Entstehung und Bedeutung. — Berlin, 1982. S. 316.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 23.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 157.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Volumina legum: przedruk zbioru praw staraniem XX. Pijarow w Warszawie, od roku 1732 do 1782, wydanego. T. 7. — Petersburg, 1860.S. 65.
- ^ Akta sejmiku kowieńskiego z lat 1733—1795. — Warszawa, 2019. S. 392.
- ^ Akta sejmiku kowieńskiego z lat 1733—1795. — Warszawa, 2019. S. 396.
- ^ Сьпіс шляхецкіх родаў, прозьвішчы якіх пачынаюцца на Л, Згуртаваньне беларускай шляхты
- ^ Ciechanowicz J. Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego. T. 4. — Rzeszów, 2001. S. 6.
- ^ Спрогис И. Я. Географический словарь древней Жомойтской земли XVI столетия. — Вильна, 1888. С. 178.