Ратман (імя)

	Ратман; лац. Ratman
	Ratman
Паходжаньне
Мова(-ы)	германскія
Утворанае ад	Rato + Mann
Іншыя формы
Варыянт(ы)	Радман, Радзіман, Радэман
Зьвязаныя артыкулы
	якія пачынаюцца з «Ратман»

Ратман, Радман (Радзіман, Радэман) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Паходжаньне

Ратман або Радман, пазьней Радэман (Ratman, Radman, Radhman^[1], Rademann) — імя германскага паходжаньня^[2]. Іменная аснова -рад- (-рат-) (імёны ліцьвінаў Радзівіл, Раталт, Конрад; германскія імёны Ratwilius, Ratolt, Konrad) паходзіць ад гоцкага *rêþs^[3], германскага rad- 'рада'^[4], а аснова -ман- (імёны ліцьвінаў Мангерд, Дзерман, Есьман; германскія імёны Mangerðr, Derman, Esmann) — ад гоцкага manna^[5], германскага man 'чалавек'^[6].

Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскага імя Ratman^[7].

У 1623 годзе ў Каралявецкім унівэрсытэце навучаліся Christophorus Rhathmannus, Caukenen-Borussus… Johannes Rhattmannus, Tilsensis Borussus, у 1628 годзе — Johannes Rathmann, Kauckenensis Borussus, у 1634 годзе — Johannes Rathman, Dantiscanus Borussus^[8].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Christophorus Radtman, Catanauensis Litvanus (1603 год)^[9]; Radzimonowicz (1671—1681 гады)^[10]; Jędrzeja Radmana (26 студзеня 1789 году)^[11]; Andrzeja Radmana (21 лютага 1789 году)^[12]; Beniamin Rademan (1805 год)^[13].

Носьбіты

Ратманы — уніяты Ганчарскай парафіі^[14].

На 1904 год існавала вёска Радаманава ў Гжацкім павеце Смаленскай губэрні^[15].

Глядзіце таксама

Крыніцы

^ Sveriges medeltida personnamn — förnamnsregister Abbe-Øxvidh, Institutet för språk och folkminnen
^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1216.
^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 193.
^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 167.
^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 23.
^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 205.
^ Die matrikel der Universität Königsberg i. Pr. Bd. 1: Die Immatrikulationen von 1544—1656. — Leipzig, 1910. S. 268, 271, 310, 353.
^ Die matrikel der Universität Königsberg i. Pr. Bd. 1: Die Immatrikulationen von 1544—1656. — Leipzig, 1910. S. 163.
^ Zinkevičius Z. Lietuvių antroponimika: Vilniaus lietuvių asmenvardžiai XVII a. pradžioje. — Vilnius, 1977. P. 187.
^ Тяжбы литовских крестьян и жителей местечек с управителями имений: сборник документов. Ч. 2. — Вильнюс, 1961. С. 298.
^ Тяжбы литовских крестьян и жителей местечек с управителями имений: сборник документов. Ч. 2. — Вильнюс, 1961. С. 301.
^ Konstantynów, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
^ Лаўрэш Л. Прыходы ў Ганчарах і Дакудаве // Лідскі летапісец. № 4 (92), 2020. С. 61—71.
^ Список населенных мест Смоленской губернии. — Смоленск, 1904. С. 140.

[1] Sveriges medeltida personnamn — förnamnsregister Abbe-Øxvidh, Institutet för språk och folkminnen

[2] Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1216.

[3] Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 193.

[4] Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.

[5] Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 167.

[6] Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 23.

[7] Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 205.

[8] Die matrikel der Universität Königsberg i. Pr. Bd. 1: Die Immatrikulationen von 1544—1656. — Leipzig, 1910. S. 268, 271, 310, 353.

[9] Die matrikel der Universität Königsberg i. Pr. Bd. 1: Die Immatrikulationen von 1544—1656. — Leipzig, 1910. S. 163.

[10] Zinkevičius Z. Lietuvių antroponimika: Vilniaus lietuvių asmenvardžiai XVII a. pradžioje. — Vilnius, 1977. P. 187.

[11] Тяжбы литовских крестьян и жителей местечек с управителями имений: сборник документов. Ч. 2. — Вильнюс, 1961. С. 298.

[12] Тяжбы литовских крестьян и жителей местечек с управителями имений: сборник документов. Ч. 2. — Вильнюс, 1961. С. 301.

[13] Konstantynów, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego

[14] Лаўрэш Л. Прыходы ў Ганчарах і Дакудаве // Лідскі летапісец. № 4 (92), 2020. С. 61—71.

[15] Список населенных мест Смоленской губернии. — Смоленск, 1904. С. 140.

[1]