Перайсьці да зьместу

Скірман

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Вэрсія для друку болей не падтрымліваецца і можа мець памылкі апрацоўкі. Калі ласка, абнавіце закладкі броўзэру і выкарыстоўвайце ўбудаваную функцыю друку броўзэру.
Scirman
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Scira + Mann
Іншыя формы
Варыянт(ы) Скерман
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Скірман»

Скірман, Скерман — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Паходжаньне

Скірман або Скерман (Scirman[1], *Scirmann[2], Scearmann) — імя германскага паходжаньня[3][4]. Іменная аснова скер- (скір-) (імёны ліцьвінаў Скерэль, Скірвін, Скірмунт; германскія імёны Skerilo, Scirwine, Sciremunt) паходзіць ад гоцкага skeirs 'ясны, чысты'[5], а аснова -ман- (імёны ліцьвінаў Мангерд, Дзерман, Есьман; германскія імёны Mangerðr, Derman, Esmann) — ад гоцкага manna[6], германскага man 'чалавек'[7].

У Польшчы адзначаецца прозьвішча Скерман (Skierman)[8].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Лукашъ Скирманъ (1553—1567 гады)[9]; Станиславъ Скирмоновичъ (1567 год)[10]; Dominus Stephanus Skirmon Nobiiis (1679 год)[11]; Szymon Skerman (1800 год)[12][a].

Носьбіты

У гістарычных пісьмовых крыніцах беларускага арэалу адзначалася імя Скірман (Скирманъ)[16].

У 1593 годзе ўпаміналася сяло Скірманаўка каля Заслава на Валыні, у сярэдзіне XIX стагодзьдзя — Скірманаўка (Шкірманаўка) каля Глухава[11].

Глядзіце таксама

Заўвагі

  1. ^ Таксама:
    • Скірмін: Скирмину под Сокирками Сокирки (1440—1492 гады)[13], Скирмину у Волыни Поворско (9 лістапада 1449 году)[14], дворянин нашь, бобровничии подлягскии Павел Скирминович (12 сьнежня 1513 году)[15]

Крыніцы

  1. ^ Mossop H. R. Three apparently unpublished Norman pennies of Lincoln // The British Numismatic Journal. Vol. 29, 1960. P. 419.
  2. ^ Barlow F. Winchester in the Early Middle Ages: An Edition and Discussion of the Winton Domesday. — Oxford, 1976. P. 172.
  3. ^ Persons List, The Prosopography of Anglo-Saxon England (PASE)
  4. ^ Keith Briggs, Anglo-Saxon dithematic names
  5. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
  6. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 167.
  7. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 23.
  8. ^ Walkowiak J. B. Litewskie nazwiska Polaków: słownik etymologiczno-frekwencyjny. — Poznań, 2019. S. 290.
  9. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 564 (50) (1553—1567). — Vilnius, 1996. P. 165.
  10. ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 1328.
  11. ^ а б Непокупный А. П. Балто-севернославянские языковые связи. — Киев, 1976. С. 167.
  12. ^ 3,"asc"&searchtable=&rpp2=50 Abele, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
  13. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 57.
  14. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 63.
  15. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 9 (1511—1518). — Vilnius, 2002. P. 275.
  16. ^ Гурская Ю. Древние фамилии в онимических системах славянских и балтийских языков // Respectus Philologicus. Т. 21 (26), 2012. P. 145.