Сарвід
| Сарвід лац. Sarvid | |
| Sarvidis | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Saro + Wid |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Сарвіт, Зарвід, Шэрвід |
| Вытворныя формы | Сарвід |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Сарвід» | |
Сарвід (Сарвіт, Зарвід, Шэрвід) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Сарвід (Sarvidis) — імя германскага паходжаньня[1][2]. Іменная аснова -сар- (-сер-) (імёны ліцьвінаў Сарвіла, Саргоўд, Сарман; германскія імёны Sarvilo, Saregaud, Saraman) паходзіць ад гоцкага і германскага sarwa 'зброя'[3], а аснова -від- (імёны ліцьвінаў Відмунд, Мельвід, Торвід; германскія імёны Widmund, Melvid, Torvid) — ад гоцкага wida 'повязь, злучэньне, моцнасьць' або ад гоцкага і германскага widus 'дрэва'[4]. Такім парадкам, імя Сарвід азначае «зброя моцы»[2].
Адпаведнасьць імя Сарвід германскаму імю Sarvidis прызнае летувіскі лінгвіст Ёзас Юркенас(lt)[5].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Сорвиду пять чоловека (1440—1492 гады)[6]; Kazimierz Sarwid (1667 год)[7]; Szerwid (1671—1681 гады)[8]; Kazimierz Sarwid[9], od P. Monkiewicza z Zarwidów[10] (1690 год).
Носьбіты
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Сарвід — літоўскі баярын, які атрымаў наданьне ад вялікага князя Казімера
- Войцех Янавіч Мікалаевіч Сарвіт — расенскі зямянін, які ўпамінаецца ў 1586 годзе[11]
- Ян Мікалаевіч Сарвіт — расенскі зямянін, які ўпамінаецца ў 1590 годзе[12]
Глядзіце таксама
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1300.
- ^ а б Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 25.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Юркенас, Ю. Основы балтийской и славянской антропонимики. — Вильнюс, 2003. С. 130.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 20.
- ^ Błaszczyk G. Herbarz szlachty żmudzkiej. T. 5. — Warszawa, 2016. S. 199.
- ^ Zinkevičius Z. Lietuvių antroponimika: Vilniaus lietuvių asmenvardžiai XVII a. pradžioje. — Vilnius, 1977. P. 194.
- ^ Metryka Litewska. Rejestry podymnego Welkiego Ksiestwa. Księstwo Żmudzkie 1690 r. — Warszawa, 2009. S. 151.
- ^ Metryka Litewska. Rejestry podymnego Welkiego Ksiestwa. Księstwo Żmudzkie 1690 r. — Warszawa, 2009. S. 212.
- ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 1. ― Вильна, 1901. С. 186.
- ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 2. ― Вильна, 1903. С. 147.
Літаратура
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. Аўтарскае выданне. — Менск, 2019. — 459 с. — (сьціслая вэрсія кнігі: Вытокі Вялікае Літвы. — Менск, 2021. — 89 с.)