Shōgun

An Shogun (Hapones: 将軍, romanisado: shōgun, sinayod na [ɕoːɡɯɴ] (listen)), officialmente Sei-i Taishōgun (征夷大将軍, "Commander-in-Chief kan Ekspedisyonaryong Pwersa Tumang sa Barbarians"), ^[1] iyo an pigbibistong diktador militar kan Hapon kaidtong panahaon sa tahaw kan mga taon na 1185 hasta 1868. Sinda ipiglalaag sa pwesto kan mga Emperador, na pirmi ngani sindang naipapamugtak bilang mga de facto na tagapagpadalagan kan nasyon. Alagad kan panahon na kan Kamakura, sinda igwa nin kapangyarihan sa estado. Lain man igdi an kapangyarihan sa gobyerno. An pwestong ini haros pirmi na ipigpapasa sa paagi nin pagpapamana kan mas gurang na henerasyon nin pamilya. Alagad, sa lawig kan nag aging panahon, nagkaigwa naman nin pagkakataon na makakapot nin pwesto an ibang mga pamilya.

An Shogun, halipot na termino para sa tataramon na Sei-i Taishōgun (征夷大将軍, "Commander-in-Chief of the Expeditionary Force Against the Barbarians"), sarong halangkaw na titulong militar hali sa peryodong Heian. Kan si Minamoto no Yoritomo nagkaigwa nin politikal na kapangyarihan sa Hapon kan 1185, an titulo ipigbwelta tangani magin regular an posisyon. Iyo man idto an nagin basehan tangani na magin pormal na posisyon an pagigin shogun.

An mga opisyal na shogun kolektibong pigmimidbid bilang bakufu o tent government. Sinda an minagibo kan aktwal na mga trabaho kan administrasyon mantang an Imperyal na korte iyo man giraray an igwang nominal nin autoridad. An tent iyo an minasimbolo kan parte kan shogun bilang sarong komander pangmilitar. Alagad ini ngani temporalmente man sana. Anupaman, an institusyon na ini pigbibisto bilang shogunate. Naglawig ini nin 700 sana asin narumpag kan panahon na pigtao ni Tokugawa Yoshinobu ki Emperador Meiji kan 1867 bilang parte kan restorasyon sa peryodo kan Meiji.

Sarong tamboan an artikulong ini. Makakatabang ka sa Wikipedia sa pagpoon kaining pahina.