Wólof
| |
Tipu | etnia |
---|---|
Llingua | Wolof y árabe |
Xeografía | |
Estáu | Senegal, Gambia y Mauritania |
Los wólof son un grupu étnicu que s'atopa en Senegal, Gambia y Mauritania.
En Senegal, los wólof son un grupu étnicu que toma en redol al 43,3% de la población.[1] Ye importante tener en cuenta, sicasí, qu'esti datu puede inducir a error, yá que al mesmu añaden otros pueblos distintos que, col intre del tiempu, fueron «wolofizados», y falen la llingua wólof.[2] El grupu tien una llingua propia, qu'en Senegal ye falada pol 80% de la población.
En Gambia, alredor del 16% de la población son wólof. Nesti país son una minoría, yá que los mandinga son la etnia dominante, que constitúi'l 42% de la población. Sicasí, la llingua y la cultura wólof tienen una influencia desproporcionada de resultes del so predominiu en Banxul, la capital del país, onde la mayor parte de la población ye wólof.[3]
En Mauritania, alredor del 8% de la población son wólof. Viven mayoritariamente na rexón costera del sur del país.
Estáu históricu
[editar | editar la fonte]L'Imperiu Jolof foi un estáu medieval del África Occidental que gobernó partes de Senegal y Gambia dende aproximao l'añu 1350 hasta 1890. Anque solo consolidóse como una estructura estatal individual mientres parte d'esti periodu, la trayeutoria de gobiernu, les castes y la cultura wólof apoderó la hestoria del centru y norte de Senegal mientres la mayor parte de los postreros 800 años. La so desapaición a manes de les fuercies coloniales franceses ente 1870 y 1890 tamién marca l'empiezu de la formación de Senegal como estáu unificáu.
Escontra'l final del sieglu XV, los estaos wólof de Jolof, Kayor, Baol y Walo convirtiérense nuna federación, siendo Jolof el so poder metropolitanu. La posición de rei yera ostentada pol bourba wólof y los gobernantes de los otros estaos federaos debíen-y llealtá, magar se-yos dexaba soberanía local n'asuntos internos de cada estáu. Saloum y Sine pasaron a xunise a la federación darréu. Primero que el pueblu wólof empezara a comerciar colos mercaderes portugueses, yá esfrutaben de los beneficios de llazos comerciales y culturales largamente establecíos colos imperios de Sudán Occidental. Coles mesmes, teníen rellaciones comerciales con Futa Toro y los bereberes del norte d'África. Al traviés d'estos primeros llazos comerciales y de la so organización, los estaos wólof llograron una riqueza creciente y una terrible fortaleza.
Cultura
[editar | editar la fonte]La cultura y les práutiques tradicionales de los wólof sobrevivieron a la era colonial y son un elementu vehicular poderosu de la cultura senegalesa.
Llingua
[editar | editar la fonte]Wólof ye'l nome de la llingua nativa de los wólof, yá que siquier el 50% de la población de Senegal son falantes nativos de wólof, y los miembros de los grupos vecinos suelen ser billingües y pueden entendelo. El wólof ye una llingua atlántica occidental y por tanto pertenez al mesmu grupu llingüísticu que'l serer y el fulani: tien una influencia menor del árabe qu'esti postreru.
Relixón
[editar | editar la fonte]La vasta mayoría del pueblu wólof son musulmanes sufís. Les cofraderíes musulmanes sufís senegaleses, qu'apaecen nes comunidaes wólof nel sieglu XIX, crecieron descomanadamente nel sieglu XX. Los sos líderes, o morabito, exercen una influencia cultural y política inmensa ente les comunidaes musulmanes, especialmente'l líder de la hermandá Mouride , Serigne Cheikh Maty Leye Mbacké. L'Islam de los wólof ye bien tolerante y pon la énfasis na meditación y l'espiritualidá.
Tradiciones ceremoniales wólof
[editar | editar la fonte]Les ceremonies como los matrimonios, los funerales y los bautizos, anque non namái, tienen elementos específicamente wólof. Munchos aspeutos d'estes ceremonies tradicionales se fundieron y sufrieron cambeos mientres el sieglu XX.
Bibliografía
[editar | editar la fonte]- Abdel Malek, Karine; Cissé, Mamadou (2014). Proverbes et dictons wolof. Paris: Présence Africaine. ISBN 978-2-7087-0842-6.
- Cissé, Mamadou (2004). Dictionnaire Français-Wolof. París: L'Asiathèque. ISBN 2911053435.
- Cissé, Mamadou (1994). Contes wolof modernes. París: L'Harmattan. ISBN 2738430163.
- Malherbe, Michel; Sall, Cheikh (1989). Parlons Wolof – Langue et culture. París: L'Harmattan. ISBN 2738403832.
- Bichler, Gabriele Aïscha (2003). Bejo, Curay und Bin-bim? Die Sprache und Kultur der Wolof im Senegal (mit angeschlossenem Lehrbuch Wolof) 90. Frankfurt am Main: Peter Lang Verlagsgruppe. ISBN 3631398158.
- Fal, Arame; Santos, Rosine; Doneux, Jean Léonce (1990). Dictionnaire wolof-français (suivi d'un index français-wolof). París: Karthala. ISBN 2865372332.
- Goetz, Rolf (1996). Senegal – Gambia: Praktischer Reiseführer an die Westküste Afrikas. Frankfurt am Main: Verlag Peter Meyer Reiseführer. ISBN 3922057098.
Ver tamién
[editar | editar la fonte]Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ «Archived copy». Archiváu dende l'orixinal, el 2020-08-31.
- ↑ African Census Analysis Project (ACAP). Universidá de Pennsylvania. Ethnic Diversity and Assimilation in Senegal: Evidence from the 1988 Census by Pierre Ngom, Aliou Gaye and Ibrahima Sarr. 2000
- ↑ «Archived copy». Archiváu dende l'orixinal, el 2018-12-24.
Enllaces esternos
[editar | editar la fonte]- Páxina web sobre'l pueblu wólof (n'inglés)