Vireo altiloquus
Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu.
Vireo altiloquus | ||
---|---|---|
Estáu de caltenimientu | ||
Esmolición menor (IUCN)[1] | ||
Clasificación científica | ||
Reinu: | Animalia | |
Filu: | Chordata | |
Clas: | Aves | |
Orde: | Passeriformes | |
Familia: | Vireonidae | |
Xéneru: | Vireo | |
Especie: |
V. altiloquus Vieillot, 1808[2] | |
Distribución | ||
Consultes | ||
[editar datos en Wikidata] |
Vireo altiloquus, ye una pequeña ave paseriforme de la familia Vireonidae, perteneciente al xéneru Vireo.
Distribución
[editar | editar la fonte]Reproduzse nel sur de la Florida y les Antilles occidentales y migra pel hibiernu escontra les Antilles Mayores y el norte d'América del Sur,[3] hasta les islles de la mariña de Venezuela. Dacuando fueron atopaos exemplares na mariña Caribe de Costa Rica y Panamá.[3] Trátase una Migración de les aves migrante parcial.
Hábitat
[editar | editar la fonte]El so hábitat de crianza son les árees montiegues de fueya caduques y los plantíos, y na Florida tamién los manglares. Constrúi un nial en forma de taza nuna horqueta de la caña d'un árbol y la fema pon 2 a 3 güevos blancos.
Descripción
[editar | editar la fonte]Mide ente 14 y 15 cm de llargor y les sos ales algamen 25 cm de valumbu. Pesa ente 17 y 19 g. Tien les pates relativamente grueses, de color gris azuláu y un sólidu picu coritu.
L'envés ye de color verde oliva parduzu[3] y el banduyu blancu, con color amarellentáu nos lladrales y debaxo de la cola. Tien l'iris de los güeyos color coloráu lladriyu y una corona gris-marrón con tenues cantos escuros. Presenta una llinia escura al traviés de los güeyos y una franxa blanca na ceya. Tien una llinia de color coritu (el "bigote") a los llaos del pescuezu, dixebrando'l gargüelu blancu de les mexelles oliva.[3] Les aves xuveniles son similares, pero tienen los güeyos color café-acoloratáu. Paecer al vireo ojirrojo, pero ye más pardu y opacu nel envés y estrémase más claramente peles llinia negres en "bigote". El so cantar consta de trés sílabes que suenen como whip, Tom Kelly, más abrupto que'l del vireo ojirrojo.
Subespecies
[editar | editar la fonte]- Vireo altiloquus altiloquus
- Vireo altiloquus barbadensis
- Vireo altiloquus barbatulus
- Vireo altiloquus bonairensis
- Vireo altiloquus canescens
- Vireo altiloquus grandior
La subespecie de la Florida Vireo altiloquus barbatulus tien un picu 15 % más curtiu que'l picu de la del norte del Caribe V. a. bonairensis. Esta postrera dacuando vija tamién hasta Florida y Louisiana.
Alimentación
[editar | editar la fonte]La so dieta consta principalmente d'inseutos de la xamasca d'árboles y dacuando vuelen mientres s'alimenten. Coles mesmes, comer pequeñes cantidaes de bayes.
Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ BirdLife International 2009. Vireo altiloquus; UCN 2010. IUCN Red List of Threatened Species, Version 2010.3. Consultáu'l 23 de setiembre de 2010.
- ↑ Vieillot, L.J.P. 1808. Hist. Nat. Ois. Amer. Sept. 1 (livr. 7): 67, pl. 38.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Error de cita: La etiqueta
<ref>
nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaesLHE
Bibliografía
[editar | editar la fonte]- Hilty, Steven L (2003). Birds of Venezuela. London: Christopher Helm. ISBN 0-7136-6418-5.
- ffrench, Richard (1991). A Guide to the Birds of Trinidad and Tobago, 2nd edition, Comstock Publishing. ISBN 0-8014-9792-2.
- Stiles and Skutch A guide to the birds of Costa Rica ISBN 0-8014-9600-4
Enllaces esternos
[editar | editar la fonte]Wikispecies tien un artículu sobre Vireo altiloquus. |