Reticulum

El Retículo Reticulum
Carta celeste de la constelación del Retículo na qu'apaecen les sos principales estrelles.
Nomenclatura
Nome n'asturianu	El Retículo
Nome en llatín	Reticulum
Xenitivu	Reticuli
Abreviatura	Ret
Descripción
Introducida por	Nicolas-Louis de Lacaille
Superficie	113,9 graos cuadraos 0,276 % (posición 82)
Ascensión reuta	Ente 3 h 13,45 m y 4 h 37,10 m
Declinación	Ente -67,25° y -52,75°
Visibilidá	Completa: Ente 90° S y 23° N Parcial: Ente 23° N y 37° N
Númberu d'estrelles	23 (mv < 6,5)
Estrella más brillante	Alfa Reticuli (mv 3,34)
Oxetos Messier	Nengunu
Oxetos NGC	12
Oxetos Caldwell	Nengunu
Lluvies de meteoros	Nenguna
Constelaciones colindantes	3 constelaciones Doráu Horologium Hydrus
Meyor mes pa ver la constelación Hora llocal: 21:00
Mes	Xineru
[editar datos en Wikidata]

Reticulum del (Llatín: retículo), ye una de les menores constelaciones australes. Foi presentada por Nicolas Louis de Lacaille pa conmemorar el retículo, que foi un preséu científicu usáu pa midir la posición de les estrelles.

Ésta constelación foi introducida pol profesor n'astronomía y matemátiques Isaac Habrecht II nel so globu celestial (mapa d'estrelles en forma de globu terráqueo) nel añu 1621, nomándola Rhombus. Ye renombrada más tarde pol astrónomu francés Nicolas Louis de Lacaille nel sieglu XVIII; mientres la so estadía nel Cabu de Bona Esperanza noma a la constelación como -y Réticule Rhomboide pa conmemorar el retículo del ocular del so telescopiu. La mesma foi llatinizada a Reticulum nel so catálogu estelar Coelum Australe Stelliferum. En 1810, les estrelles de Reticulum fueron utilizaes por William Croswell pa producir la constelación de Marmor Sculptile, que representa'l bustu de Cristóbal Colón, pero esto nun algamar gran popularidá ente los astrónomos.

La constelación Reticulum vuélvese oficialmente reconocida mientres la Primer Asamblea Xeneral de la Unión Astronómica Internacional en 1922. La llende pa ésta y otres constelaciones foi ellaboráu pol astrónomu belga Eugène Delporte a lo llargo d'arcos d'ascensión recta y declinación pa la dómina 1875. Fueron publicaos en 1930 na Delimination Scientifique des Constellations a instancies de la UAI.

Yá que foi introducida nel sieglu XVIII, nun esiste mitoloxía temprana asociada a esta constelación.

Namái dos de les estrelles nesta constelación tienen un rellumu d'hasta magnitú aparente (visual) 5: Alfa (α) y Beta (β) reticuli.

La estrella colorada R Reticuli ye una estrella variable del tipu Mira. Esta variable foi afayada por C. Ragoonatha Chary nel Observatoriu Madras, India.^[1]

ζ Reticuli ye una estrella binaria que puede ser percibida como una estrella doble a simple vista. Atopar a 39 años lluz de distancia dende'l Sol.

Ente los oxetos de cielu fondu, cabo destacar la galaxa NGC 1559, onde en 2005 reparóse la supernova SN2005df.

• α Reticuli, la estrella más brillosa de la constelación, una xigante lluminosa mariella de magnitú 3,33.
• ε Reticuli, subxigante naranxa de magnitú 4,44 a que'l so alredor orbita un planeta estrasolar.
• ζ Reticuli, sistema binariu formáu por dos nanes marielles; la separación visual ente dambes ye de 310 segundos d'arcu. Atopar a 39,5 años lluz del Sistema Solar.
• κ Reticuli, estrella blancu-mariella de magnitú 4,71.

• β Ret 3,84; γ Ret 4,48; δ Ret 4,56; θ Ret 5,88; η Ret 5,24; ι Ret 4,97

• R Reticuli, variable Mira que'l so rellumu bazcuya ente 6,5 y 14,2 nun periodu de 278,5 díes.
• HD 23079, nana mariella distante 110 años lluz que tien un planeta estrasolar.
• HD 23127, tamién una nana mariella onde s'afayó un planeta.
• HD 27894, nana naranxa con un planeta.

• NGC 1313, galaxa espiral barrada.
• NGC 1559, galaxa espiral y galaxa Seyfert.

• Wikimedia Commons tien conteníu multimedia tocante a Reticulum.