Partíu Obreru Francés

Partíu Obreru Francés
Parti Ouvrier Français
Acrónimu	PO
Fundadores	Jules Guesde y Paul Lafargue
Fundación	1882 1
Disolución	[[1902]]
Estáu	Francia
Ideoloxía política	Socialismu, marxismu
Posición nel espectru	estrema izquierda

El Partíu Obreru Francés (POF, en francés:Parti ouvrier français) ye un partíu socialista francés fundáu en 1882 pola fracción marxista ortodoxa de la Federación del Partíu de los Trabayadores Socialistes de Francia, liderada por Jules Guesde y Paul Lafargue y en minoría tres el Congresu de Saint Étienne.

El POF llogra resultancies importantes nes eleiciones municipales de 1892, resultando ganandor nos conceyos de Roubaix, Commentry, Narbonne o Montluçon, ente otros. Nes llexislatives del añu siguiente, el so líder Jules Guesde ye escoyíu diputáu. L'ésitu eleutoral lleva a diversos sectores del partíu a anidiar la so ortodoxa marxista. En 1899, sicasí, la crisis socialista provocada pola entrada del socialista independiente Alexandre Millerand nel gobiernu Waldeck-Rousseau lleva al POF a refugar el reformismu y tornar a los postulaos más estrictos del socialismu revolucionario. Según dellos autores, esta radicalización sería una de les causes de la so perda d'influencia. Asina, nes eleiciones de 1902, y so les sigles del PSdF, llogró 12 diputaos y el respaldu de dos tercios de los votantes de 1898.

La principal fuercia eleutoral de POF atopar nos departamentos de Nord, Pas-de-Calais, Loire y Allier.

El POF ye unu de los partíos que participen nel procesu d'unificación socialista que lleva a la fundación de la SFIO. En 1902 forma, xunto col Partíu Socialista Revolucionariu de Vaillant, el Partíu Socialista de Francia (PSdF), que de la mesma s'integrará col Partíu Socialista Francés (PSF) en 1905, dando llugar a la SFIO.

• WILLARD C., Le Mouvement socialiste en France, 1893-1905. les guesdistes, Ed. sociales, 1965.
• VERLHAC J., La formation de l'unité socialiste (1898-1905), L'Harmattan, 1997 (réed. d'una memoria de 1947).
• STEFFEN A., Le mouvement guesdiste à Reims (1880-1902). Mémoire de maîtrise d'Histoire. Université de Reims, 1997. (en francés)