Giovanni Leone

Giovanni Leone
senador vitalicio (es) 15 xunu 1978 - 9 payares 2001 6. Presidente d'Italia 29 avientu 1971 - 15 xunu 1978 ← Giuseppe Saragat - Sandro Pertini → Presidente del Conseyu de Ministros d'Italia 24 xunu 1968 - 12 avientu 1968 ← Aldo Moro - Mariano Rumor → senador vitalicio (es) 27 agostu 1967 - 24 avientu 1971 Presidente del Conseyu de Ministros d'Italia 21 xunu 1963 - 4 avientu 1963 ← Amintore Fanfani - Aldo Moro → diputáu de la República Italiana 6 mayu 1963 - 26 agostu 1967 Eleiciones: 4.ª legislatura de Italia (es) diputáu de la República Italiana 5 xunu 1958 - 15 mayu 1963 Eleiciones: 3.ª legislatura de Italia (es) diputáu de la República Italiana 15 xunu 1953 - 11 xunu 1958 Eleiciones: 2.ª legislatura de Italia (es) diputáu de la República Italiana 26 abril 1948 - 24 xunu 1953 Eleiciones: 1.ª legislatura de Italia (es) miembru de l'Asamblea Constituyente d'Italia
Vida
Nacimientu	Nápoles[1], 3 de payares de 1908[2]
Nacionalidá	Reinu d'Italia  (3 payares 1908 -  18 xunu 1946) Italia  (18 xunu 1946 -  9 payares 2001)
Llingua materna	italianu
Muerte	Roma, 9 de payares de 2001[2] (93 años)
Sepultura	Cemetery of Poggioreale, Naples (en) [3]
Familia
Padre	Mauro Leone
Madre	Maria Gioffredi
Casáu con	Vittoria Michitto (1946 – )[4]
Fíos/es	Gian Carlo Leone (en) [5] Mauro Leone (en) [5] Giulio Leone (en) [5] Paolo Leone (en) [5]
Hermanos/es	Carlo Leone
Estudios
Estudios	Universidá de Nápoles Federico II
Llingües falaes	italianu[2]
Oficiu	políticu, abogáu
Llugares de trabayu	Roma
Emplegadores	Universidá de Bari
Premios	ver Gran Cruz de la Orde El Sol del Perú Cruz federal de la República d'Alemaña al méritu
Serviciu militar
Cuerpu militar	Regio Esercito (es)
Creencies
Relixón	catolicismu
Partíu políticu	Democracia Cristiana

Giovanni Leone (3 de payares de 1908, Nápoles – 9 de payares de 2001, Roma) foi un políticu y procesalista italianu perteneciente a la democracia cristiana. Foi Presidente del Conseyu de Ministros d'Italia dende'l 21 de xunu de 1963 hasta 5 de payares de 1963 y volvió ocupar la xefatura del gobiernu italianu dende'l 24 de xunu de 1968 hasta'l 19 de payares de 1968. Dende 1971 a 1978 foi'l sestu titular de la presidencia de la República italiana.

Fíu de Mauro y María Gioffredi, dambos de Pomigliano d'Arcu. El so padre yera un importante abogáu del foru de Nápoles y participara na fundación del Partíu Popular en Campania.^[6] Giovanni siguió los pasos paternos y en 1929 a los 21 años terminó d'estudiar Xurisprudencia, y un añu más tarde tamién se recibió en ciencies polítiques. Foi alumnu d'Enrico De Nicola y en 1933 llogra'l profesoráu de derechu y procesu penal. Inscribir na Federación Universitaria Católica Italiana de la cual foi presidente en Nápoles ente 1931-1932. Exerció como profesor interín na universidad de Camarín en 1935 ganó'l concursu de profesor titular.^[6] A patir d'ende dio clases en Mesina ente 1935-1940, en Bari ente 1940-1948, y en Nápoles ente 1948-1956. Mientres el so periodu en Bari tuvo ente los sos collaboradores a Aldo Moro. Concluyó la so carrera de profesor en Roma onde dende 1956 hasta 1972 tuvo una cátedra de derechu procesal penal na Universidá de La Sapienza.^[6] ely 1943 participó de la Segunda Guerra Mundial llegando al grau de teniente coronel. En 1944 inscribir na Democracia Cristiana y siguió cola so carrera d'abogáu penalista.

En 1946 foi escoyíu pa formar parte de l'asamblea que redactó'l testu preliminar de la Constitución de la República Italiana, onde les sos mayores contribuciones fueron en materia de llibertaes personales y aiciones penales. Dos años más tarde foi electu pa integrar la Camara de diputaos, onde foi reelecto en toles eleiciones siguientes. Dexó la cámara'l 26 de xunu de 1967 cuando foi nomáu senatore a vita pol presidente de la República Giuseppe Saragat

Viose enredáu nun discutiniu cuando, visitando Nápoles mientres un biltu de roxura, mientres saludaba con una de les sos manes a dellos pacientes, nel so llombu realizaba un xestu obscenu llevantando los sos furabollos y meñique de la otra mano. Esti episodiu, recoyíu y documentáu por periodistes y fotógrafos qu'acompañaben a Giovanni Leone, foi consideráu bien ofensivu pa los pacientes cuando trescendió a la opinión pública.

Arriendes de un conocíu escándalu de corrupción rellacionáu colos aviones Lockheed nel que se vio envueltu, Giovanni Leone tuvo que dimitir como xefe de gobiernu en 1968. N'avientu de 1971 foi escoyíu sestu presidente de la República italiana. En xunu de 1978, arriendes de una campaña que l'acusaba de percibir pequeños sobornos, tuvo que dimitir primero que expirase el so mandatu.

Poques selmanes antes de morrer y por decretu del Presidente del Conseyu de Ministros Leone foi declaráu Presidente Eméritu de la República que-y correspuende a tolos ex presidentes italianos en vida^[7]

Predecesor: Giuseppe Saragat	Presidente de la República Italiana 1971–1978	Socesor: Sandro Pertini
Predecesor: Amintore Fanfani	Presidente del Conseyu de Ministros d'Italia 1963 (21 de xunu - 5 de payares)	Socesor: Aldo Moro
Predecesor: Aldo Moro	Presidente del Conseyu de Ministros d'Italia 1968 (24 de xunu - 19 de payares)	Socesor: Mariano Rumor

• Programa especial sobre l'arrenunciu de Leone el 15 de xunu de 1978 en "La Storia siamo noi Archiváu 2013-01-18 en Wayback Machine (n'italianu)

• Wikimedia Commons tien conteníu multimedia tocante a Giovanni Leone.

• Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Giovanni Leone.