Escudu de Dinamarca
 Escudu d'armes delReinu de Dinamarca | |
|---|---|
 | |
| Datos | |
| Estáu |
 Reinu de Dinamarca |
| Fecha d'adopción |
1190 (primer versión conocida) 1819 (versión actual) |
| Blasón | En campu d'oru semáu de nueve corazones de gules, tres león pasantes d'azur, armaos y lampasados de gules y coronaos d'oru. |
| Timbre | Corona real de Dinamarca. |
 | |
La descripción heráldica o blasonamiento del escudu de Dinamarca ye la siguiente:
Nun campu d'oru semáu de nueve corazones de gules, tres león pasantes d'azur, armaos y lampasados de gules y coronaos d'oru. Al timbre la Corona de Cristián V que ye la real danesa, zarrada, que ye un círculu d'oru engastado de piedres precioses, decoráu nos sos cantos cimeru ya inferior por perlles, compuestu d'ocho florones, visibles cinco, interpolados de perlles y de los que parten dos tales diademes sumaes de perlles, que converxen nun orbe d'azur, col semimeridiano y l'ecuador d'oru y decoraos con perlles, sumáu de cruz d'oru y de plata. La corona forrada de gules.
Historia
[editar | editar la fonte]Nel escudu de Dinamarca figuren trés lleones pasantes, sofitaos en trés de les sos pates y cola derecha delantera llevantada, d'azur (azul heráldico) que s'atopen asitiaos nun campu d'oru (un fondu de color mariellu heráldicu) afatáu con nueve corazones de gules (colloráu heráldicu).
La primer representación del emblema heráldicu danés (que s'atopa ente los más antiguos) de la que se tien noticia ye un sellu qu'emplegó'l rei Canutu VI y que data d'una fecha cercana al añu 1194. Los esmaltes y metales del escudu, colores en terminoloxía heráldica, tán documentaos a partir del añu 1270, mientres el reináu d'Erico V.[1]
En vesiones anteriores, los lleones heráldicos representábense mirando al observador y nun taba afitáu'l númberu de los corazones representaos no fondero. Dellos autores espunxeron que primeramente les figures de los corazones pudieron ser representaciones de les flores de la planta del Nuphar (søblade en danés).
La versión actual foi adoptada en 1819, mientres el reinando de Federico VI, cuando s'afitó en nueve'l númberu de corazones y dispúnxose que los lleones miraren de frente.
Hasta aproximao l'añu 1960, como asocede anguaño en Suecia, les autoridaes daneses usaben el llamáu escudu pequeñu, nome pol que yera conocíu l'actual escudu nacional, y l'escudu grande que yera'l personal del monarca. Nel escudu grande'l blasón danés figuraba xunto colos d'otros territorios so la so soberanía o que fueron dominios de la Corona danesa nel pasáu. Na actualidá esti escudu ye esclusivu del monarca.
La corona que figura nel timbre del escudu de Dinamarca ye la representación heráldica de la corona del rei Cristián V que foi emplegada nel pasáu nes ceremonies de coronación de los monarques daneses (na actualidá esta ceremonia cayó en desusu y nun se celebra).
El blasón de Dinamarca ye práuticamente idénticu a los d'Estonia y la ciudá de Tallinn, una y bones dambos tienen el so orixe y tán rellacionaos cola figura del rei danés Valdemar II. El norte d'Estonia tuvo baxu control danés dende 1219 a 1346. Estos escudos estremar del danés; nellos nun apaecen representaos los corazones y los lleones heráldicos son leopardados, ye dicir apaecen mirando al observador, y tampoco tán coronaos.
La heráldica de los monarques daneses inspiró l'escudu del desapaecíu Ducáu de Schleswig, un territoriu controláu por Dinamarca nel pasáu y na actualidá estremáu ente esti país y Alemaña. Nesti escudu, de los mesmos colores, apaecen representaos dos lleones non coronaos (en cuenta de trés) y no fondero, como nel casu d'Estonia, tampoco figuren los corazones.
L'escudu d'armes del monarca danés
[editar | editar la fonte]| Escudu d'armes del Monarca de Dinamarca | |
|---|---|
 | |
| Datos | |
| Estáu | Dinamarca |
| Propietariu |
 El Monarca de Dinamarca. |
| Fecha d'adopción | 1959 |
| Blasón | Vease ficha cimera. |
| Timbre | Vease ficha cimera. |
| Tenante | Dos selvaxes armaos con garrotes de madera |
| Otros elementos | Un mantu de púrpura, guarníu d'oru y forráu de armiño. |
| |
L'escudu d'armes del monarca danés atópase cuartelado, estremáu en cuatro partes, pola Cruz de Dannebrog. Dannebrog ye'l nome pol que ye conocida la bandera nacional. Esta cruz ye de plata bordiao de gules (de color blancu con cantos coloraos).
Nes armes reales, xunto al blasón danés, figuren los escudos de los territorios que s'atopen so soberanía danesa o venceyaos nel pasáu cola dinastía reinante. Son los blasones del desapaecíu Ducáu de Schleswig, de la Unión de Kalmar, de les Islles Feroe, de Groenlandia y d'Oldemburgu, esti postreru nun escusón asitiáu nel centru del escudu como blasón dinásticu.
- Nel primer y cuartu cuartel figura'l blasón de Dinamarca, descritu enantes.
- El segundu ye'l blasón del desapaecíu Ducáu de Schleswig, inspiráu nes armes daneses como s'indicó.
- El tercer cuartel ta estremáu en trés partes. Na cimera atópase'l blasón de la sumida Unión de Kalmar. Nél figuren trés coronas abiertes d'oru (mariellu heráldico), afataes con cuatro florones (visibles trés) nun campu d'azur (azul heráldico). Na división inferior derecha (del escudu, non del observador) atópase'l blasón de les Islles Feroe. Nésti apaez representáu un carneru pasante de plata (blancu o gris heráldicu) armáu d'oru (con cuernos de color mariellu) nun campu d'azur. La división inferior izquierda contién l'escudu de Groenlandia, nel que figura un osu polar rampante (coles pates delanteres llevantaes) nun campu d'azur.
- Na parte central del escudu puede reparase'l blasón d'Oldemburgu, compuestu por dos faxes heráldiques de gules (franxes asitiaes horizontalmente de color coloráu) nun campu d'oru.
L'escudu ta arrodiáu pelos collares de les órdenes de Dannebrog y del Elefante que los sos maestrazgos ostenta'l monarca danés. Como tenantes del escudu les figures de dos selvaxes armaos con garrotes de madera que simbolicen la fuercia del monarca. L'escudu y les figures de los xabaces de la mesma tán asitiaos sobre un mantu real de gules, forráu d'armiño, afatáu con flecos, cuerdes y borlas d'oru. Sobre'l mantu fuelga la corona real danesa.
Les armes del monarca danés fueron modificaes al entamu del reináu de Margarita II, el 16 de payares de 1972, cuando se retiraron del mesmu dalgunos blasones. Con anterioridá, el cuartu cuartel (agora ocupáu pol blasón de Dinamarca) tuvo estremáu horizontalmente en dos partes. Na división cimera figuró'l blasón alusivu al títulu de "Rei de los godos": "nun campu d'oru, un lleón pasante d'azur armáu y lampasado de gules, so nueve corazones de gules distribuyíos de riba a embaxo cuatro, trés y dos". Na partición inferior taba asitiáu l'escudu acomuñáu al títulu de "Rei de los vendos": "nun campu de gules, un dragón pasante d'oru, armáu y llinguáu de lo mesmo".
.svg)
Hasta 1972 nel escusón (agora acutáu puramente al blasón d'Oldemburgu) tamién figuraron los pertencientes a Holstein, Stormarn, Dithmarschen, Lauenburg y Delmenhorst.[2][3][4]
La descripción heráldica o blasonamiento del escudu actual del monarca danés ye la siguiente:
Escudu cuartelado de la Cruz de Dannebrog, que ye de plata bordiao de gules; nel primeru y nel cuartu, d'oru semáu de nueve corazones de gules, tres león pasantes d'azur, armaos y lampasados de gules y coronaos d'oru; nel segundu, d'oru, dos lleones pasantes d'azur, armaos y lampasados de gules; nel terceru cortáu, nel primeru, d'azur, trés corones afataes de trés florones d'oru, distribuyíes de riba a embaxo, dos y una, nel segundu partíu, en 1, d'azur, un carneru pasante de plata armáu d'oru y lampasado de gules, en 2, d'azur, un osu polar rampante de plata, armáu de sable y lampasado de gules; sobre'l tou, en escusón d'oru, dos faxes de gules.L'escudu arrodiáu de los collares de les órdenes de Dannebrog y del Elefante. Por tenantes, dos selvaxes nel so color, teniendo garrotes de lo mesmo y terrazados d'oru.
El tou asitiáu so un mantu real de gules, guarníu d'oru y forráu de armiño, alzáu con cuerdes d'oru que terminen en borlas de lo mesmo; sumáu de la Corona de Cristián V que ye la real danesa, zarrada, que ye un círculu d'oru engastado de piedres precioses, decoráu nos sos cantos cimeru ya inferior por perlles, compuestu d'ocho florones, visibles cinco, interpolados de perlles y de los que parten dos tales diademes sumaes de perlles, que converxen nun orbe d'azur, col semimeridiano y l'ecuador d'oru y decoraos con perlles, sumáu de cruz d'oru y de plata. La corona forrada de gules.
Evolución de les armes reales daneses
[editar | editar la fonte]
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
