Chinu jin

Jìn 晋语 (jìnyǔ)
Faláu en	China
Falantes	~45 millones
Familia	Sino-tibetanu  Sinítico   Jìn
Estatus oficial
Oficial en	Nengún país
Reguláu por	Nun ta reguláu
Códigos
ISO 639-1	zh
ISO 639-2	chi (B)
ISO 639-3
Estensión del jìn

Jìn (simplificáu: 晋语; tradicional: 晉語; pinyin: jìnyǔ ?), o jin-yu, ye una subdivisión del chinu faláu. Los llingüistes nun se ponen d'alcuerdu pa determinar el so estatus; dalgunos prefieren clasificalo sol chinu mandarín, ente qu'otros asitiar como una caña estreme ya independiente.

Jin falar en cuasi tola provincia de Shanxi, sacante na zona baxa del valle del ríu Fen; bona parte del centru de la Mongolia Interior; según nes provincies de Hebei, Henan y Shaanxi. Dalgunes de les ciudaes que s'atopen dientro d'estes provincies inclúin a Taiyuan, Zhangjiakou, Hohhot, Jiaozuo y Yulin. En total, jin ye faláu por unos 45 millones de persones.

Igual qu'asocede con toles variedaes de chinu, hai una gran disputa ente quien consideren jin como una llingua o un dialeutu.

Los numberales en distintes variedaes de chinu jin son:^[1]

GLOSA	Taiyuan	Shenmu	Pingyao	PROTO-JIN
'1'	iəʔ2	iəʔ4	iɐ̞ʔ13	*iəʔ7
'2'	ər45	ʌɯ53	ər35	*ər53
'3'	sæ11	sɛ213	sɑŋ13	*sɑŋ?
'4'	sɿ45	sɿ53	sɿ35	*si⁵
'5'	vu53	vu213	oɐ̞ʔ~o53	*wu?
'6'	liəo53	liəo53	liəo35	*liəo53?
'7'	tsʰiəʔ2	tsʰiəʔ4	tsʰiɐ̞ʔ13	*tsʰiəʔ³
'8'	paʔ2	paʔ4	pɐ̞ʔ13	*paʔ³
'9'	tɕiəo53	tɕiəo213	tɕiəo53	*tɕiəo53
'10'	sə4	ʂəʔ4	ʂɐ̞ʔ53	*ʂəʔ4

• Hou Jingyi 侯精一 y Shen Ming 沈明 (2002). Jin-yu (晋语). En Hou Jingyi 侯精一 (Ed.) Xiandai Hanyu Fangyan Gailun 现代汉语方言概论. Shanghai: Shanghai Education Press. ISBN 7-5320-8084-6.