Alangium chinense

Alangium chinense;
Estáu de caltenimientu
	Alangium chinense
Clasificación científica
Reinu:	Plantae
División:	Magnoliophyta
Clas:	Magnoliopsida
Orde:	Cornales
Familia:	Cornaceae
Xéneru:	Alangium
Especie:	A. chinense; (Lour.) Harms
Distribución
Consultes
Royal Botanic Gardens, Kew	Royal Botanic Gardens, Kew
World Flora Online	World Flora online
	[editar datos en Wikidata]

Alangium chinense ye una especie de planta fanerógama perteneciente a la familia Alangiaceae. El so nome en chinu ye: bā jiǎo fēng (八角枫)^[2] y ye una de les 50 yerbes fundamentales usaes na medicina tradicional china.^[3]

Descripción

Ye un árbol de tamañu medianu a grande ensin armes, qu'algama un tamañu de 10-25 m d'altor, con corteza gris y marrón violáceo, los biltos nuevos pubescentes a glabrescentes. Fueyes ovaes a llargamente ovaes, deltoides o daqué oblicues cola base, truncada o poco fonda, fondamente cordaes; la fueya de 6-15 cm de llargu, 4.5-15 cm d'anchu, marxe enteru o lobuláu palmotiáu, llámina y lóbulos acuminaos, pubescentes a glabrescentes cola edá; pecíolude 2.3-5 cm de llargu, dorsalmente acanaláu, pubescentes. Inflorescencia de visos pedunculaos; pedúnculu pubescente o glabrescente. Biltos oblongo-cilíndricos, de 10-12 mm de llargu. Flores de 1 cm de diámetru; pedicelo 5-6 mm de llargu, pubescentes, bráctees 3-7 mm de llargu. Mota tubu infundibuliforme, 10-dentáu, de 2,5 mm de llargu. Pétalos 6, linear-oblongos, de 9-10 mm de llargu, 1-1.5 mm d'anchu, velloso nel interior de la base, de fueyes caduques. Estambres 6, llibres, anteres 8-9 mm de llargu, filamentos bien curtios, vellosos na base. Ovariu globosu, de 1,5 mm de llargu. El frutu ye un drupa ovoide elíptica, de 7-9 mm de llargu, 4-6 mm d'anchu, atayaes na base y el ápiz, glabrescente, de color púrpura, carnosos y escuros.^[4]

Distribución y hábitat

Alcuéntrase nes rexones montascoses nel oeste de Paquistán, India, Myanmar, Malasia, Indonesia, Tailandia, Camboya, Laos, Vietnam, China, Filipines, Islles Sunda, Xapón, Rhodesia, Angola, Camerún y Fernando Poo.

Propiedaes

Ye usada pal tratamientu de mordedures de culiebres, como carminativo, pal sistema circulatoriu, como contraceptivo, como hemostático y pa tratar reumatismos y firíes^[5]

Taxonomía

Alangium chinense describióse por (Lour.) Harms y espublizóse en Berichte der Deutschen Botanischen Gesellschaft 15: 24. 1897.^[4]

Sinonimia

Stylidium chinense Lour., Fl. Cochinch.: 221 (1790).
Stylis chinensis (Lour.) Poir. in J.B.A.P.M. de Lamarck, Encycl., Suppl. 5: 260 (1817).
Karangolum chinense (Lour.) Kuntze, Revis. Xen. Pl. 1: 272 (1891).
Marlea chinensis (Lour.) Druce, Rep. Bot. Exch. Club Brit. Islles 1916: 634 (1917).
Stelanthes solitarius Stokes, Bot. Mat. Med. 2: 339 (1812).
Marlea begoniifolia Roxb., Pl. Coromandel 3: 80 (1820).
Guettarda jasminiflora Blanco, Fl. Filip.: 722 (1837).
Marlea affinis Decne. in V.Jacquemont, Voi. Inde: 74 (1841).
Alangium octopetalum Hanes ex Blanco, Fl. Filip., ed. 2: 310 (1845).
Marlea virgata Zoll., Natuurk. Tijdschr. Ned.-Indië 14: 157 (1857).
Stylidium bauthas Lour. ex B.A.Gomes, Mem. Acad. Real Sci. Lisboa, 2 Cl. Sci. Moraes, n.s., 4(1): 28 (1868).
Alangium begoniifolium (Roxb.) Baill., Hist. Pl. 6: 270 (1877).
Alangium begoniifolium subsp. eubegoniifolium Wangerin in H.G.A.Engler, Pflanzenr., IV, 220b: 20 (1910), nom. inval.
Alangium platanifolium f. triangulare Wangerin in H.G.A.Engler, Pflanzenr., IV, 220b: 24 (1910).
Alangium kenyense Chiov., Racc. Bot. Miss. Consol. Kenia: 47 (1935).^[6]

Ver tamién

Referencies

↑ «Alangium chinense information from NPGS/GRIN». USDA, ARS, National Genetic Resources Program. Consultáu'l 4 de febreru de 2008.
↑ «Alangium chinense in Flora of China @ efloras.org». Consultáu'l 14 de febreru de 2008.
↑ «Alangium chinense - Plants For A Future database report». Plants for a Future (xunu de 2004). Consultáu'l 5 de febreru de 2008.
↑ ^4,0 ^4,1 «Alangium chinense». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultáu'l 3 de payares de 2012.
↑ «Ethnobotany Query». Consultáu'l 14 de febreru de 2008.
↑ «Alangium chinense». Royal Botanic Gardens, Kew: World Checklist of Selected Plant Families. Consultáu'l 12 de xineru de 2010.

Bibliografía

Bailey, L. H. & E. Z. Bailey. 1976. Hortus Third i–xiv, 1–1290. MacMillan, New York.
Flora of China Editorial Committee. 1988-2013. Fl. China Unpaginated. Science Press & Missouri Botanical Garden Press, Beijing & St. Louis.
Flora of China Editorial Committee. 2005. Fl. China 14: 1–581. Science Press & Missouri Botanical Garden Press, Beijing & St. Louis.
Nasir, E. & S. I. Ali (eds). 1980-2005. Fl. Pakistan Univ. of Karachi, Karachi.
ORSTOM. 1988. List Vasc. Pl. Gabon Herbier National du Gabon, Yaounde.
Verdcourt, B. 1958. Alangiaceae. Fl. Trop. Y. Africa 1–4.

Enllaces esternos

[grin-1] «Alangium chinense information from NPGS/GRIN». USDA, ARS, National Genetic Resources Program. Consultáu'l 4 de febreru de 2008.

[2] «Alangium chinense in Flora of China @ efloras.org». Consultáu'l 14 de febreru de 2008.

[3] «Alangium chinense - Plants For A Future database report». Plants for a Future (xunu de 2004). Consultáu'l 5 de febreru de 2008.

[Trop-4] 4,0 ^4,1 «Alangium chinense». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultáu'l 3 de payares de 2012.

[5] «Ethnobotany Query». Consultáu'l 14 de febreru de 2008.

[Kew-6] «Alangium chinense». Royal Botanic Gardens, Kew: World Checklist of Selected Plant Families. Consultáu'l 12 de xineru de 2010.

[1]