Suleviae

D Suleviae oder Suleiviae sind e Gruppe vo Göttine, wo vo de Kelte vereert wore sind. Vo ine sind öppe 40 epigraphischi Zügnis bikannt, vor alem im östliche Gallie, aber au z England, i de baide Provinze Under- und Obergermanie, z Noricum und z Rom.

Bi de Helvetier isch d Formle SVLEIS SVIS (»sini Suleviae«) verbraitet^[1] und ainisch z Rom au »mini Sulevie«^[2], wa uf persönlichi Schutzgöttine schlüsse loot. Si werdet au »sini hüüslichi Sulevie« gnennt^[3], Schwöstere^[4], Müettere^[5] oder au SVLEVIS IVNONIBVS^[6]. Da düütet uf e familiäri Vertrauthait mit dene Göttine hii. Mengisch hend si Biinäme, wie Atumarae^[7].

Inere Inschrift us Südgallie tret nu ai Sulevia Idennica uuf, wo mit de römische Göttin Minerva gliichgsetzt werd^[8], wäred im Hailbad vo Aquae Sulis (hütt: Bath, England) d Göttin Minerva Sul vereert woren isch. Ai Inschrift us dem Ort isch aber vom Bildhauer Sulinus a de Sulevie gstiftet wore ^[9]!

De Name isch Gallisch und bidütet »Gueti Füererine« (kymr. hylyw »füere«; bret. helevez »gueti Füerig«), wa guet zu persönliche Schutzgöttine passt.

1. ↑ CIL XIII, 5027 - NeLi 31 - CIL XIII, 11499
2. ↑ MEISQVE SVLEVIS: CIL VI, 31161
3. ↑ SVLEVIS DOMESTICIS SVIS: CIL XIII, 12056
4. ↑ SVLEVIS SORORIBVS: CIL XIII, 11740
5. ↑ MATRIBVS SVLEVIS: RIB 192 - CIL VI, 31171
6. ↑ CIL XIII, 3561
7. ↑ CIL XIII, 11477
8. ↑ CIL XII, 2974
9. ↑ RIB 151

• Bernhard Maier, Lexikon der keltischen Religion und Kultur; Kröner, Stuttgart (1994). ISBN 3-520-46601-5
• Garrett S. Olmsted: The Gods of the Celts and the Indo-Europeans; Innsbruck 1994. ISBN 3-85124-173-8