Ptah
Dr Ptah isch än altägyptische Schöpfergott gsi. D Grieche hai en mit em Hephästos identifiziert. Si Name isch in Hieroglyphe
|
Beschriibig
[ändere | Quälltäxt bearbeite]Dr Ptah isch immer in Menscheform, mänggisch wien ä Mumie, abbildet worde und het immer ä pharaonische Bart drait. Er het öfters än ängaaliggendi Chappe aa und a Uas-szepter, ä Symbol vo Heil und Glück, än Anch, Symbol für s Läbe, und ä Dsched, Symbol für Beschdändikeit. As Schöpfergott wird er as Döpfer wo an erä Döpferschiibe sitzt, abbildet, ähnlig wie dr Gott Chnum.
Dr Apis-muni isch es ba, än Erschiinigsform, vom Ptah gsi.
Verwanti Gottheite
[ändere | Quälltäxt bearbeite]Dr Ptah isch z Memphis deheim gsi. Er het dört die örtligi Dreiheit mit dr Leuegöttin Sachmet und em Gott vo dr Lotusblüete Nefertem bildet. Dr Imhotep, ä königliche Archtekt us dr dritte Dynaschtii, isch im Lauf vo de Johrhundert vergöttligt worde und mä het von em as dr Sohn vom Ptah gredet.[1]
Dr Seker isch au ä Gott vo de Handwärker gsi und isch mit em Ptah zum Ptah-Seker verschmulze. Dr Ptah-Seker isch mit dr Sunne vo dr Nacht, wo jede Morge neu erschaffe wird, identifiziert worde. As Ärdgott isch er ä Gott vo dr Unterwält gsi und isch si em Middlere Riich au mit em Osiris verschmulze zum Ptah-Seker-Osiris.
Kult
[ändere | Quälltäxt bearbeite]Währed em Alte Riich, wo d Hauptschdadt vom Land z Memphis gsi ish, isch er zu eim vo de wichdigschte Götter vom Land worde mit erä groosse Zahl vo Tämpel überall. Er isch dr Patron vom Handwärk und dr Kunscht und si oberscht Brieschder het dr Titel vom „Oberschte Leiter vo de Handwärker“ drait.
Schöpfigsgschicht
[ändere | Quälltäxt bearbeite]Noch dr Inschrift uf em Schabaka Schdei, wo die Memphitischi Mythologii beschriibt, het dr Ptah si Wunsch usgschbrooche und eso d Wält erschaffe. Er wird as Tatenen mit em Urhügel, em erschte Land wo us em chaotische Urwasser uusecho isch, identifiziert.
Quelle
[ändere | Quälltäxt bearbeite]- M. Lurker, Lexikon der Götter und Symbole der alten Ägypter, Scherz 1998
- dtv-Lexikon, Deutscher Taschenbuch Verlag, München 1970, Band 14, S.30
Fuessnote
[ändere | Quälltäxt bearbeite]- ↑ Miriam Lichtheim, Ancient Egyptian Literature, University of California Press 1980, Band 3, S.62