Calpiogna

Calpiogna
	Wappe vo Calpiogna
Basisdate
Staat:	Schwiiz
Kanton:	Tessin (TI)
Bezirk:	Leventina
Kreis:	Faido
Gmeind:	Faido
Poschtleitzahl:	6760
Koordinate:	704532 / 148907Koordinate: 46° 29′ 0″ N, 8° 48′ 0″ O; CH1903: 704532 / 148907
Höchi:	1'149 m ü. M.
Flächi:	3.3 km²
Iiwohner:	50 (31. Dezämber 2011)
Charte
	Charte vo Calpiogna

Calpiogna (lombardisch Calpiögna) isch bis Endi März 2012 e Gmai im Kanton Tessin in dr Schwyz gsii. Si hät zum Chrais (circolo) Faido im Bezirk Leventina ghert.

Am 1. April 2012 hät si mit de Gmeinde Anzonico, Campello, Cavagnago, Chironico, Mairengo und Osco zu de bestehende Gmeind Faido fusioniert.

Geografi

Calpiogna lyt uf ere Terrasse uf ere Hechi vu 1'149 m ü. M. uf dr linke Dalsyte vum mittlere Valle Leventina. Zue dr Gmai ghere Prodör un dr Wyler Primadengo uf 975 m.

Gschicht

Calpiogna isch zum erschte Mol gnännt wore anne 1246 as Calpiognia. Bis anne 1853 het au no d Nochbergmai Campello zue Calpiogna ghert. In ere Abstimmig im Merz 2004 hän d Stimmburger gege ne Zämmeschluss mit dr Gmaine Faido, Osco, Mairengo, Campello, Anzonico, Rossura, Calonico, Chiggiogna, Cavagnago un Sobrio gstimmt.

Verwaltig

Dr Burgermaischter (Sindaco) vu Calpiogna isch dr Maurice Del Pietro gsii (bis März 2012).

Bevelkerigsentwicklig

Quälle: Bundesamt für Statistik 2005^[1]

Johr	1850	1860	1870	1880	1888	1900	1910	1920
Yywohner	354	181	193	143	152	147	160	125
Johr	1930	1941	1950	1960	1970	1980	1990	2000
Yywohner	116	100	99	95	92	86	73	40

Dialekt

Dr lombardisch Dialäkt vu Calpiogna ghert zum Ticinese.

Böuwärch

Kapäll S. Eutichio (1665)
Kapäll S. Antonio da Padova, Primadengo (1651)

Literatur

Celestino Trezzini: Calpiogna. In: Historisch-Biographisches Lexikon der Schweiz, Band 2, Brusino – Caux, Attinger, Neuenburg 1921, S. 474–475. (abgerufen am 15. Juli 2017).
Simona Martinoli und andere: Guida d’arte della Svizzera italiana. Edizioni Casagrande, Bellinzona 2007, S. 133.
Marina Bernasconi Reusser, Monumenti storici e documenti d’archivio. I «Materiali e Documenti Ticinesi» (MDT) quali fonti per la storia e le ricerche sull’architettura e l’arte medievale delle Tre Valli. In: Archivio Storico Ticinese. 2. Serie, Nummer 148, Casagrande, Bellinzona 2010, S. 210, 212.