Boudry

Boudry
	Wappe vo Boudry
Basisdate
Staat:	Schwiiz
Kanton:	Nöieburg (NE)
Bezirk:	(Dr Kanton Nöieburg kännt sit 2018 kä Bezirk me.)
BFS-Nr.:	6404
Poschtleitzahl:	2017
UN/LOCODE:	CH BDY
Koordinate:	554239 / 200211Koordinate: 46° 57′ 5″ N, 6° 50′ 15″ O; CH1903: 554239 / 200211
Höchi:	460 m ü. M.
Flächi:	16.78 km²
Iiwohner:	6267 (31. Dezämber 2022)
Website:	www.boudry.ch
	Boudry Boudry
Charte
	Charte vo Boudry

Boudry (uf Frankoprovenzalisch: [bwidriː]) isch e Gmai im Kanton Nöieburg.

Geografi

Zue Boudry ghere näb em chlaine Märtfläcke Boudry d Sidlige Areuse (446 m ü. M.), Grandchamp (440 m ü. M.), Perreux (510 m ü. M.), Trois-Rods (515 m ü. M.), dr unter Dail vu Chambrelien (630 m ü. M.) un Champ du Moulin-Dessous (617 m ü. M.).

Dur s Gmeindgebiet flüsst d Areuse, wo i der ängge Schlucht es bar Wasserfäll het. S Land linggs vo der Areuse irere Mündig in Nöieburgersee mit em Dörfli Areuse und em em Flugplatz vo Nöieburg ghört zu Boudry.

Dr Bann bstoht us 13,3 Prozänt landwirtschaftligi Flechi, 81,3 Prozänt Wald, 4,4 Prozänt Sidligsflechi un 1 Prozänt sunschtigi Flechi.

D Nochbergmaine vu Boudry sin Cortaillod, La Grande Béroche, Val-de-Travers, Rochefort und Milvignes.

Gschicht

Anne 1870 hän sich d Gmain Boudry un s Dorf Areuse zämmegschlosse. Boudry isch zum erschte Mol gnännt wore anne 1278 as Baudri.

Syt 1648 isch Nöieburg Firschtetum un ab 1707 dur Personalunion mit em Chenigrych Preuße verbunde gsii. Anne 1806 isch s Biet an Frankrych unter em Napoleon em Erschte abdrätte wore. Im Zug vum Wiener Kongress isch s anne 1815 an d Schwyz chuu, doderby sin d Chenig vu Preuße aber bis zum Nöieburgerhandel 1857 au Firschte vu Nöieburg blibe.

Bevelkerig

Quälle: Bundesamt für Statistik 2005^[2]

Johr	1850	1860	1870	1880	1888	1900	1910	1920
Yywohner	1479	1608	1674	1672	1760	2190	2313	2261
Johr	1930	1941	1950	1960	1970	1980	1990	2000
Yywohner	2356	2467	2625	3086	4372	4488	5163	5311

Dr Uusländeraadail isch 2010 bi 6,2 Prozänt gläge.

Religion

42,1 Prozänt vo dr Yywooner sin evangelisch-reformiert, 23,2 Prozänt sin römisch-katholisch (Stand 2000).

Bolitik

Bi dr Nationalrootswahle 2011 het s des Ergebnis gee: BDP 0,5 Prozänt, CVP 1,9 Prozänt, FDP 21,2 Prozänt, Grüeni 14,9 Prozänt, PdA 0,8 Prozänt, SP 18,7 Prozänt, SVP 33,2 Prozänt.

D Gmaindsbresidänti isch d Marisa Braghini (Stand 2019).

Wirtschaft

Boudry het e grossi Flechi vo Räbbärge. Und i dr Gmeind sind Gwärbbetriib vo verschidene Branche.

Im Schloss vo Boudry isch s Museum für Wy und Räbbou.

Kultur

Z Boudry isch s Musée de l’Areuse, es guet erhaltes alts Regionalmmuseum us em 19. Joorhundert.

Sproch un Dialäkt

Bi dr Volkszellig 2000 hän vu dr 5311 Yywohner 90,5 Prozänt Franzesisch as Hauptsproch aagee, 5,3 Prozänt Dytsch, 1,1 Prozänt Italienisch un 3,1 Prozänt anderi Sproche.

Dr alt frankoprovenzalisch Patois isch wahrschyns Ändi 19./Aafangs 20. Jh. uusgstorbe. Ergebnis us dr Volkszellige vu 1990 un 2000, wu zum Dail Lyt Patois as Sproch aagchryzlet hän, gälte in dr Sprochwisseschaft as Artefakt un hän ihre Ursprung ender in statistische Fähler oder ass d Lyt unter „Patois“ ihr Regionalfranzesisch verstehn.^[3]^[4]

Lüüt

Philippe Suchard (1797–1884), Schoggelafabrikant

Bilder

Boudry
s Schloss
d Porte des Vermondins

Literatur

Germain Hausmann: Boudry. In: Historisches Lexikon vo dr Schwiiz.

Weblink

Commons: Boudry – Sammlig vo Multimediadateie

Website vo dr Gmeind Boudry

Fuessnote

↑ Ständige Wohnbevölkerung nach Staatsangehörigkeitskategorie, Geschlecht und Gemeinde, definitive Jahresergebnisse, 2022. Bei späteren Gemeindefusionen Einwohnerzahlen aufgrund Stand 2022 zusammengefasst. Abruf am 5. September 2023
↑ Bundesamt für Statistik: Eidgenössische Volkszählung 2000: Bevölkerungsentwicklung der Gemeinden 1850–2000. Bern 2005 (Online uf bfs.admin.ch (Site cha nüme abgrüeft wärde; Suche im Webarchiv)[1] [2] Vorlage:Toter Link/www.bfs.admin.ch, Date im Aahang (Site cha nüme abgrüeft wärde; Suche im Webarchiv)[3] [4] Vorlage:Toter Link/www.bfs.admin.ch)
↑ Andres Kristol: Que reste-t-il des dialectes gallo-romans de Suisse romande?. In: Jean-Michel Eloy (Hg.).: Evaluer la vitalité. Variétés d’oïl et autres langues. Université de Picardie / Centre d’Etudes Picardes, Amiens 1998, S. 101–114
↑ Pierre Knecht: Die französischsprachige Schweiz. In: Hans Bickel, Robert Schläpfer (Hg.): Die viersprachige Schweiz. Sauerländer, Aarau/Frankfurt/Salzburg 2000, S. 139–176

[1] Ständige Wohnbevölkerung nach Staatsangehörigkeitskategorie, Geschlecht und Gemeinde, definitive Jahresergebnisse, 2022. Bei späteren Gemeindefusionen Einwohnerzahlen aufgrund Stand 2022 zusammengefasst. Abruf am 5. September 2023

[2] Bundesamt für Statistik: Eidgenössische Volkszählung 2000: Bevölkerungsentwicklung der Gemeinden 1850–2000. Bern 2005 (Online uf bfs.admin.ch (Site cha nüme abgrüeft wärde; Suche im Webarchiv)[1] [2] Vorlage:Toter Link/www.bfs.admin.ch, Date im Aahang (Site cha nüme abgrüeft wärde; Suche im Webarchiv)[3] [4] Vorlage:Toter Link/www.bfs.admin.ch)

[3] Andres Kristol: Que reste-t-il des dialectes gallo-romans de Suisse romande?. In: Jean-Michel Eloy (Hg.).: Evaluer la vitalité. Variétés d’oïl et autres langues. Université de Picardie / Centre d’Etudes Picardes, Amiens 1998, S. 101–114

[4] Pierre Knecht: Die französischsprachige Schweiz. In: Hans Bickel, Robert Schläpfer (Hg.): Die viersprachige Schweiz. Sauerländer, Aarau/Frankfurt/Salzburg 2000, S. 139–176

[1]