Gaan na inhoud

William Thomas Beckford

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie



William Thomas Beckford

Engelse skrywer, kunsversamelaar en politikus


Literêre genres
Gotiese romans en reisliteratuur


Beduidende werke
Vathek (1781)

William Thomas Beckford (* 1 Oktober 1760, † 2 Mei 1844), algemeen bekend as William Beckford, was 'n Engelse roman- en reisskrywer, kunsversamelaar, kritikus en politikus wat bekendheid verwerf het as die welvarendste burger in Engeland en as die outeur van The History of the Caliph Vathek, 'n Gotiese roman wat in 1781 gepubliseer is. Sy ouers was William Beckford en Maria Hamilton, die dogter van die afgevaardigde George Hamilton.

Beckford was tussen 1784 en 1790 'n lid van die Laerhuis vir die kiesafdeling Wells en, tussen 1790 en 1795 en nog eens tussen 1806 en 1820 vir Hindon. Beckford word daarnaas verbind met twee buitengewone en eksentrieke bouprojekte, die Neogotiese herehuis Fonthill Abbey in Wiltshire en Lansdown Tower in Bath, en staan veral bekend vir sy kunsversameling.

Beckford is op 1 Oktober 1760 in Londen gebore. Sy pa, William Beckford, na wie algemeen as "Alderman Beckford" verwys is, het twee ampstermyne as Lord Mayor van Londen gedien. In die ouderdom van tien het William Thomas Beckford 'n fortuin van sy pa geërf, insluitende £1 miljoen in kontant, grond in Fonthill, Wiltshire (insluitende die Palladiaanse herehuis Fonthill Splendens) en verskeie suikerplantasies in Jamaica wat deur slawe bewerk is. Danksy hierdie fortuin kon Beckford sy groot belangstelling in kuns, argitektuur en literêre skryfwerk ten volle uit te leef. Hy het 'n kort musikale opleiding deur Wolfgang Amadeus Mozart ontvang, maar dit was sy tekenleraar, Alexander Cozens, wat groter invloed op hom uitgeoefen het. Beckford het enkele jare lank met hom gekorrespondeer voordat hy alle kontak met hom verbreek het.

Op 5 Mei 1783 het hy met Lady Margaret Gordon, die dogter van Charles Gordon, 4de graaf van Aboyne getrou. Beckford was egter biseksueel. Nadat sy briewe aan William Courtenay, die latere 9de graaf van Devon, deur die jongeling se oom Alexander Wedderburn Loughborough, 1ste Lord (later graaf van Rosslyn) onderskep en die verhouding in dagblaaie bekend gemaak is, het Beckford hom ná 1784 aan die Britse sosiale lewe onttrek.

'n Kaart waarop William Beckford se Grand Tour deue Europa in rooi aangedui word

Courtenay was eers tien jaar oud toe die 18-jarige Beckford met hom kennis gemaak het. Baie jare lank is daar aangeneem dat hy in 'n vergelykbare verhouding met Louisa Pitt (omstreeks 1755-1791), die vrou van sy neef Peter Beckford, gewikkel was. Saam met sy vrou, wat kort daarna in die ouderdom van 24 ná die geboorte van hul kind oorlede is, het Beckford 'n lewe as balling in vastelandse Europa gekies.

Nadat hy 'n opleiding in bou- en tekenkuns onder die argitek Sir William Chambers en die landskapskilder Alexander Cozens ontvang het, het hy in 1782 'n reis deur Italië begin wat hy een jaar later in sy Dreams, Waking Thoughts and Incidents beskryf het. Daarna, in 1786, het sy bekendste werk verskyn, die Gotiese roman Vathek. Beckford het dié werk, wat oorspronklik in Frans geskryf is, na sy eie bewering binne die bestek van drie dae en twee nagte voltooi, alhoewel daar aangeneem word dat hy die roman net in sy verbeelding só vinnig geskryf het.

Vathek is in elk geval 'n indrukwekkende werk vol fantastiese en soms verhewe idees. Ander belangrike werke deur Beckford sluit die satiriese Memoirs of Extraordinary Painters (1780) en sy Letters from Italy with Sketches of Spain and Portugal (1834) in waarin hy 'n briljante beskrywing van landskapstonele en gebruike lewer. In 1793 het hy 'n besoek aan Portugal gebring waar hy hom 'n tyd lank gevestig het.

Beckford se faam berus egter in gelyke mate op sy eksentrieke bouprojekte en versamelings as sy literêre werk. Met die verwesenliking van sy boukundige visies het hy sy fortuin verkwis, waarby sy jaarlikse inkomste deur tydgenote op £100 000 beraam is. Hy is onder meer genoodsaak om sy Jamaicaanse suikerplantasie aan James Beckford Wildman af te staan. Op die tydstip van sy afsterwe het net £50 000 van sy fortuin oorgebly.