Gaan na inhoud

Terugkeerwet

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
'n Stempel in 'n paspoort wat aan die eienaar Israelse burgerskap volgens die Terugkeerwet gee.

Die Terugkeerwet (Hebreeus: חֹוק הַשְׁבוּת, ḥok ha-shvūt) is 'n wet van Israel wat op 5 Julie 1950 aangeneem is en aan Jode die reg gee om in die land te kom woon en burgerskap te kry.[1]

Seksie 1 van die Terugkeerwet lui:

"Elke Jood het die reg om as 'n oleh [immigrant] na hierdie land te kom."

In die Terugkeerwet gee die staat Israel uitvoering aan die Sionistiese beweging se "geloofsoortuiging", wat 'n beroep doen vir die stigting van Israel as 'n Joodse staat.

In 1970 is die reg om te immigreer en in Israel te woon uitgebrei om mense in te sluit wat een Joodse grootouer het of met 'n Jood getroud is, ongeag of hy/sy as Joods beskou word volgens Ortodokse vertolkings van die Halacha (Joodse godsdienswette).[2]

Op die dag dat 'n persoon Israel volgens die Terugkeerwet as 'n oleh binnekom, of in 'n latere stadium, sal hy 'n sertifikaat ontvang om aan te dui hy is wel 'n oleh. Die oleh het drie maande tyd om te besluit of hy 'n burger wil word of nie. Die reg tot 'n oleh-sertifikaat kan geweier word as die persoon betrokke is by aktiwiteite wat teen die Joodse volk gerig is, die openbare gesondheid of veiligheid van die staat in gevaar stel of 'n misdaadverlede het wat die algemene welsyn in gevaar stel.[3]

Sien ook

[wysig | wysig bron]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. "Israel :: Armistice and refugees – Encyclopædia Britannica". Britannica.com. 
  2. Omer-Man, Michael (7 Augustus 2011). "This Week in History: Jewish right to aliya becomes law". The Jerusalem Post. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 8 Desember 2015. Besoek op 1 Desember 2015.
  3. Acquisition of Israeli Citizenship

Skakels

[wysig | wysig bron]