Gaan na inhoud

Strykyster

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
'n Strykyster op 'n strykplank

'n Strykyster is 'n huishoudelike toestel met 'n naastenby driehoekige oppervlak wat, wanneer dit verhit word, gebruik word om klere te druk om kreukels te verwyder.[1] Dit is vernoem na die metaal waarvan die toestel histories algemeen gemaak is. Stryk werk deur die bande tussen die lang kettings van molekules wat in polimeerveselmateriale bestaan, los te maak. Met die hitte en die gewig van die strykplaat word die vesels gestrek en die materiaal hou sy nuwe vorm wanneer dit afkoel. Sommige materiale, soos katoen, benodig die gebruik van water om die intermolekulêre bindings los te maak.

Voor die bekendstelling van elektrisiteit is strykysters verhit deur verbranding, hetsy in 'n vuur of met 'n interne reëling. 'n "Elektriese platstrykyster" is deur die Amerikaner Henry W. Seeley uitgevind en op 6 Junie 1882 gepatenteer.[2] Dit het byna 7 kg geweeg en baie elektrisiteit gebruik om warm te word.

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. "mieliestronk.com/uitvindhuis.html". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 29 September 2018. Besoek op 17 September 2018.
  2. https://www.google.com/patents/US259054