Maine (Frankryk)

Maine is 'n historiese provinsie suid van Normandië (Noord-Frankryk), wat reeds in die Gallies-Romeinse tydperk as 'n afsonderlike streek bestaan het. Onder die Frankiese heerskappy vorm Maine 'n deel van Neustrië en word dit eers deur Karel die Grote by die Bretagne ingelyf.

In die 9de eeu vorm die gebied 'n graafskap onder die heerskappy van 'n plaaslike gesin. Die oorheersing van Maine lei tydens die 11de eeu tot 'n politiese konflik tussen die hertoë van Normandië en die grawe van Anjou. Laasgenoemde annekseer Maine in die jaar 1101.

Danksy die sentrale ligging tussen Engeland, Normandië, Anjou en Akwitanië word Maine teen die tweede helfte van die 12de eeu een van die belangrikste gebiede van die Angevin-ryk. In 1203 verower koning Filips II van Frankryk die gebied en maak dit tot 'n deel van die kroondomein.

Die wetgewende liggaam van die VSA-deelstaat Maine het in 2002 beslis dat die Amerikaanse deelstaat na dié provinsie vernoem is.^[1]