Aquileia
Aquileia | |
---|---|
Comune di Aquileia | |
Aquileia'nın İtalya'da, Friuli-Venezia Giulia Bölgesi ve Udine Íli'nde konumu | |
Ülke | İtalya |
Bölge | Friuli-Venezia Giulia |
İl | Udine |
İdare | |
• Belediye Başkanı | Gabriele Spanghero (Aquileia per tutti (Lista civica)) |
Yüzölçümü | |
• Toplam | 86.30 km² |
Rakım | 5 m |
Nüfus (31 Aralik 2012 Tahmini)[1] | |
• Toplam | 3.398 |
• Yoğunluk | 92.24/km² |
Zaman dilimi | UTC+01.00 (OAS) |
• Yaz (YSU) | UTC+02.00 (OAYS) |
Alan kodu | 0431 |
Resmî site www.comune.aquileia.ud.it | |
Konum | İtalya |
Kriter | Kültürel: iii, iv, vi |
Referans | 825 |
Tescil | 1998 (22. oturum) |
Bölge | Avrupa ve Kuzey Amerika |
Koordinatlar | 46°6′0″K 13°22′0″D / 46.10000°K 13.36667°D |
Aquileia (Furlan Aquilee, Slovence Oglej), kuzey-doğu İtalya'da Friuli-Venezia Giulia Bölgesi'ne bağlı Udine ili içinde bulunan bir tarihsel bir yerleşke ve yerel idare itibarıyla bir komündür.
Aquileia bir antik Roma şehridir. 1998'den itibaren "Arkeolojik Bölge ve Patriklik Aquileia Bazilikası" UNESCO Dünya Mirası listesi İtalya listesinde bulunmaktadır.
Cografi konum
[değiştir | kaynağı değiştir]Adriyatik Denizi'in kuzey başında ve denizkulağının ucunda olup denizden 10 km uzaktadır. Natisone nehri üzerindedir, bu nehrin yönü Roma zamanından bu yana değişmiştir.
Tarih
[değiştir | kaynağı değiştir]Aquileia Romalılar tarafından MÖ 180/181 yıllarında dağlar ve denizkulağı arasında uzun ve dar kısım üzerinde, kuzey doğuda İllirya savaşları döneminde bir hudut kalesi olarak kuruldu.
Nüfus gelişimi
[değiştir | kaynağı değiştir]Komşu komünler
[değiştir | kaynağı değiştir]Aquileia'nın şu komşu komünlerle ortak sınırı vardır: Fiumicello, Grado (GO), Terzo di Aquileia, Villa Vicentina
Popüler kültürde
[değiştir | kaynağı değiştir]Sezgin Burak'ın Tarkan çizgi romanının Maryo'nun Kuşları adlı serüveni Akiliya adı altında bu şehirde geçmektedir.
Resimler
[değiştir | kaynağı değiştir]Kaynaklar ve referanslar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Catholic Encyclopedia
- Neher in Kirchenlexikon I, 1184-89
- De Rubeis, Monumenta Eccles. Aquil. (Strasburg, 1740)
- Ferdinando Ughelli, Italia Sacra, I sqq.; X, 207
- Cappelletti, Chiese d'Italia, VIII, 1 sqq.
- Menzano, Annali del Friuli (1858-68)
- Paschini, Sulle Origini della Chiesa di Aquileia (1904)
- Glaschroeder, in Buchberger's Kirchl. Handl. (Munich, 1904), I, 300-301
- Hefele, Conciliengesch. II, 914-23.
- For the episcopal succession, see P. B. Gams, Series episcoporum (Ratisbon, 1873-86), and Eubel, Hierarchia Catholica Medii Aevi (Muenster, 1898).
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "ISTAT". 21 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2014.
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Aquileia komunu resmi websitesi 3 Eylül 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.