İran bahçeleri
İran bahçeleri veya Fars bahçeleri, (Farsça: باغ ایرانی) tarafından ortaya çıkarılmış olan bahçe tasarımı geleneği ve tarzı Endülüs'ten Hindistan'a ve ötesine kadar bahçelerin tasarımını etkilemiştir.[1][2] Elhamra bahçeleri, İspanya'daki Endülüs devrinden itibaren bir Moro sarayı ölçeğinde Pers bahçe felsefesinin ve tarzının etkisini göstermektedir. Hümayun Türbesi ve Tac Mahal, Hindistan'daki Babür İmparatorluğu döneminden beri dünyadaki en büyük Fars bahçelerini barındırmaktadır.
| UNESCO Dünya Mirası | |
|---|---|
 Şiraz Botanik Bahçesi | |
| Konum |  İran |
| Kriter | Kültürel: i, ii, iii, iv, vi |
| Referans | 1372 |
| Tescil | 2011 (35. oturum) |
| Bölge | Asya-Pasifik |
Dünya Mirası Alanları
değiştirFars bahçeleri (1'den 9'a kadar olanlar İran'da yer almaktadır):
- İran, Pasargad'daki Pasargad Bahçeleri
- Çehel Sütun Sarayı, İsfahan, İran
- Fin Bahçesi, Kaşan, İran
- Eram Bahçesi, Şiraz, İran
- Şazda Bahçesi, Mahan, Kirman, İran
- Devletabad Bahçesi, Yezd, İran
- Abbasabad Bahçesi, Abbasabad, İran
- Ekberiye Bahçesi, Güney Horasan, İran
- Pahlevanpour Bahçesi, İran[3]
- Tac Mahal, Agra, Hindistan
- Hümayun Türbesi, Yeni Delhi, Hindistan
- Şalemar Bahçeleri, Pakistan
- Generalife, Granada, İspanya
Kaynakça
değiştir- ^ "Was the Persian Garden at Pasargadae a model for the Garden of Eden?". About.com Education. 10 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Şubat 2016.
- ^ Centre, UNESCO World Heritage. "The Persian Garden - UNESCO World Heritage Centre". whc.unesco.org (İngilizce). 23 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Şubat 2016.
- ^ "UNESCO official website". 26 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Haziran 2017.