แก่

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *keːᴮ; ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᨠᩯ᩵ (แก่), ปักษ์ใต้ แก๋, ลาว ແກ່ (แก่), อีสาน แก หรือ แก่, ไทลื้อ ᦶᦂᧈ (แก่), ไทขาว ꪵꪀꫀ, ไทใหญ่ ၵႄႇ (แก่), ไทใต้คง ᥐᥥᥱ (เก่), พ่าเก ကေ (เก), อาหม *𑜀𑜦𑜧 (*เก), จ้วง geq, แสก เก

แก่ (คำอาการนาม ความแก่)

1. มีอายุมาก

   คำพ้องความ: ดูที่ อรรถาภิธาน:แก่

   แก่ไปทุกวัน

   ไม้แก่

   เด็กคนนี้แก่กว่าเด็กคนนั้น

2. อยู่ในวัยชรา

   คำพ้องความ: ดูที่ อรรถาภิธาน:แก่

   คนแก่

3. จัด

   เหลืองแก่

   แก่เปรี้ยว

   แก่หวาน

4. โดยปริยายหมายความว่า จัดเจน หนัก หรือยิ่งไปในทางนั้น

   แก่สังคม

   แก่วิชา

   แก่เหล้า

   แก่เล่น

   แก่ไฟ

ร่วมเชื้อสายกับลาว ແກ່ (แก่)

แก่

1. ใช้นำหน้านามฝ่ายรับ

   องค์กรการกุศลมอบทุนการศึกษาแก่นักเรียน

ร่วมเชื้อสายกับลาว ແກ່ (แก่)

แก่ (คำอาการนาม การแก่)

1. ลาก, เข็น

   แก่เกวียน

   ลากเกวียน