โรคเม็ดเลือดแตกของทารกแรกเกิด

โรคเม็ดเลือดแตกของทารกในครรภ์และแรกเกิด
ชื่ออื่น	HDN
ทารกแรกเกิดที่บวมน้ำเสียชีวิตจากโรคเม็ดเลือดแดงแตกขอบทารกแรกเกิดชนิดรุนแรง
สาขาวิชา	กุมารเวชศาสตร์, immunohaematology
อาการ	ภาวะตัวเหลืองในทารกแรกเกิด
ภาวะแทรกซ้อน	หัวใจล้มเหลว, ม้ามโต

โรคเม็ดเลือดแตกของทารกแรกเกิด (อังกฤษ: Hemolytic disease of the newborn) หรือ โรคเม็ดเลือดแตกของทารกในครรภ์และ��รกเกิด (อังกฤษ: hemolytic disease of the fetus and newborn) ย่อว่า HDN หรือ HDFN หรือ เอริโทรบลาสโตสิสฟีตาลิส (erythroblastosis fetalis)^[1][2] เป็นภาวะอัลโลอิมมูนที่เกิดขึ้นในทารกช่วงในครรภ์หรือปริกำเนิด เกิดจากการที่โมเลกุลแอนติบอดี IgG ซึ่งผลิตโดยมารดาผ่านเข้าสู่ทารกทางรก แอนติบอดีบางส่วนจะโจมตีแอนติเจนบนเซลล์เม็ดเลือดแดงในระบบหมุนเวียนโลหิตของทารกทำให้เกิดการทำลายเซลล์เม็ดเลือดแดง ส่งผลให้ทารกเกิดภาวะเรติคิวโลไซต์สูงและภาวะเลือดจาง ความรุนแรงของโลกมีได้ตั้งแต่เบาจนถึงรุนแรงจนเสียชีวิตจากหัวใจล้มเหลวผรือทารกตายบวมน้ำ

ภาวะ HDN เป็นหนึ่งในตัวอย่างของช่องโหว่ในการได้รับการยกเว้นทางภูมิคุ้มกันที่พบในทารกหรือความบกพร่องของการต้านทานทางภูมิคุ้มกันขณะตั้งครรภ์ ชนิดต่าง ๆ ของภาวะ HDN สามารถแบ่งออกตามประเภทของอัลโลแอนติเจน (alloantigen) ที่กระตุ้นการแตกของเม็ดเลือดแดง ตัวอย่างเช่น ABO, แอนติ-RhD, แอนติ-RhE, แอนติ-Rhc, anti-Rhe, anti-RhC, หลายแอนติเจนรวมกัน และ แอนติเคลล์ ในประเทศไทย เป็นที่เข้าใจว่าชนิด ABO เป็นชนิดที่พบบ่อยที่สุดของ HDN^[3] ในขณะที่บางภูมิภาคของโลกพบว่าจากการศึกษาในระดับประชากร ชนิด แอนติ-RhD สามารถพบได้มากที่สุด^[4]