โยชูวา 9

โยชูวา 9
	← โยชูวา 8 โยชูวา 10 →
	หน้าของหนังสือโยชูวาในฉบับเลนินกราด (ค.ศ. 1008)
หนังสือ	หนังสือโยชูวา
ภาคในคัมภีร์ฮีบรู	เนวีอีม
ลำดับในภาคของคัมภีร์ฮีบรู	1
หมวดหมู่	ผู้เผยพระวจนะยุคต้น
ภาคในคัมภีร์ไบเบิลคริสต์	พันธสัญญาเดิม
ลำดับในภาคของคัมภีร์ไบเบิลคริสต์	6

โยชูวา 9 (อังกฤษ: Joshua 9) เป็นบทที่ 9 ของหนังสือโยชูวาในคัมภีร์ฮีบรูหรือในพันธสัญญาเดิมของคัมภีร์ไบเบิลในศาสนาคริสต์^[1] ตามธรรมเนียมในศาสนายูดาห์เชื่อว่าหนังสือเขียนขึ้นโดยโยชูวาร่วมด้วยมหาปุโรหิตเอเลอาซาร์และฟีเนหัส^[2]^[3] แต่นักวิชาการยุคปัจจุบันมองว่าเป็นส่วนหนึ่งของประวัติศาสตร์เฉลยธรรมบัญญัติซึ่งครอบคลุมเรื่องราวตั้งแต่หนังสือเฉลยธรรมบัญญัติถึงหนังสือพงศ์กษัตริย์ฉบับที่ 2 เขียนโดยผู้เขียนศาสนายาห์เวห์ผู้รักชาติและศรัทธาในสมัยของโยสิยาห์กษัตริย์ยูดาห์นักปฏิรูปในศตวรรษที่ 7 ก่อนคริสตกาล^[3]^[4] บทที่ 9 ของหนังสือโยชูวาเน้นไปที่เรื่องราวกลอุบายของชาวกิเบโอนเพื่อหลีกเลี่ยงการถูกทำลายล้างโดยการทำพันธสัญญากับชาวอิสราเอลภายใต้การนำของโยชูวา^[5] เป็นส่วนหนึ่งของตอนที่ประกอบด้วยโยชูวา 5:13–12:24 เกี่ยวกับการพิชิตคานาอัน^[6]

ต้นฉบับ

บทนี้เดิมเขียนด้วยภาษาฮีบรู แบ่งออกเป็น 27 วรรค

พยานต้นฉบับ

บางสำเนาต้นฉบับในยุคต้นที่มีข้อความของบทนี้เป็นภาษาฮีบรูมีลักษณะเป็นต้นฉบับเมโซเรติก (Masoretic Text) ได้แก่ ฉบับไคโร (Codex Cairensis; ค.ศ. 895), ฉบับอะเลปโป (Aleppo Codex; ศตวรรษที่ 10) และ ฉบับเลนินกราด (Leningrad Codex; ค.ศ. 1008)^[7]

ต้นฉบับโบราณที่หลงเหลืออยู่ของคำแปลเป็นภาษากรีกคอยนีที่รู้จักในชื่อเซปทัวจินต์ (ทำขึ้นในช่วงไม่กี่ศตวรรษสุดท้ายก่อนคริสตกาล) ได้แก่ ฉบับวาติกัน (Codex Vaticanus; B; ${\mathfrak {G}}$ ^B; ศตวรรษที่ 4) และฉบับอะเล็กซานเดรีย (Codex Alexandrinus; A; ${\mathfrak {G}}$ ^A; ศตวรรษที่ 5) (A; ${\mathfrak {G}}$ ^A; ศตวรรษที่ 5)^[8]^[a] ชิ้นส่วนของเซปทัวจินต์ภาษากรีกที่มีบทนี้ถูกพบในต้นฉบับอย่างสำเนาต้นฉบับวอชิงตัน 1 (Washington Manuscript I; คริสต์ศตวรรษที่ 5) และพบฉบับย่อของเซปทัวจินต์ในม้วนโยชูวาที่มีภาพประกอบ^[10]^[11]^[12]

วิเคราะห์

เรื่องเล่าที่ชาวอิสราเอลยึดครองดินแดนคานาอันประกอบด้วยยวรรค 5:13 ถึง 12:24 ของหนังสือโยชูวา และมีโครงเรื่องดังต่อไปนี้:^[13]

A. เยรีโค (5:13–6:27)

B. อาคานและอัย (7:1–8:29)

C. การรื้อฟื้นพันธสัญญาที่ภูเขาเอบาล (8:30–35)

D. กลอุบายของชาวกิเบโอน (9:1–27)

1. ปฏิกิริยาของเหล่ากษัตริย์ชาวคานาอันต่อเมืองเยรีโคและเมืองอัย (9:1-2)

2. เรื่องราวกลอุบายของชาวกิเบโอน (9:3-13)

3. ชาวอิสราเอลทำพันธสัญญากับชาวกิเบโอน (9:14-15)

4. ปฏิกิริยาแรกของชาวอิสราเอลเมื่อรู้กลอุบาย (9:16-21)

5. ชาวกิเบโอนอธิบายการกระทำของพวกตนต่อ��ยชูวา (9:22-27)

E. การทัพฝ่ายใต้ (10:1–43)

F. การทัพฝ่ายเหนือและสรุปรายพระนามกษัตริย์ (11:1–12:24)

ชาวอิสราเอลทำพันธสัญญากับชาวกิเบโอน (9:1–15)

ปฏิกิริยาหลังรู้กลอุบาย (9:16–27)

ดูเพิ่ม

ส่วนในคัมภีร์ไบเบิลที่เกี่ยวข้อง: โยชูวา 5, โยชูวา 8, 2 ซามูเอล 21

หมายเหตุ

↑ หนังสือโยชูวาทั้งเล่มขาดหายไปจากฉบับซีนาย (Codex Sinaiticus) ที่หลงเหลืออยู่^[9]

อ้างอิง

↑ Halley 1965, p. 163.
↑ Talmud, Baba Bathra 14b-15a)
↑ ^3.0 ^3.1 Gilad, Elon. Who Really Wrote the Biblical Books of Kings and the Prophets?, Haaretz, June 25, 2015. Summary: The paean to King Josiah and exalted descriptions of the ancient Israelite empires beg the thought that he and his scribes lie behind the Deuteronomistic History.
↑ Coogan 2007, p. 314 Hebrew Bible.
↑ Coogan 2007, pp. 328–329 Hebrew Bible.
↑ McConville 2007, p. 158.
↑ Würthwein 1995, pp. 35–37.
↑ Würthwein 1995, pp. 73–74.
↑ This article incorporates text from a publication now in the public domain: Herbermann, Charles, ed. (1913). "Codex Sinaiticus". Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton Company.
↑ "Discrepancies in manuscripts show how Old Testament scribes edited the Book of Joshua". University of Helsinki. January 29, 2018.
↑ Rösel, Martin (January 1, 2002). "The septuagint-version of the book of Joshua". Scandinavian Journal of the Old Testament. 16 (1): 5–23. doi:10.1080/09018320210000329. S2CID 161116376 – โดยทาง Taylor and Francis+NEJM.
↑ Facsimiles of Illuminated Manuscripts of the Medieval Period เก็บถาวร 2012-02-13 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. Only contains Joshua chapter II to the end of chapter X
↑ Firth 2021, pp. 27–29.

บรรณานุกรม

Beal, Lissa M. Wray (2019). Longman, Tremper, III; McKnight, Scot (บ.ก.). Joshua. The Story of God Bible Commentary. Zondervan Academic. ISBN 978-0310490838.
Coogan, Michael David (2007). Coogan, Michael David; Brettler, Marc Zvi; Newsom, Carol Ann; Perkins, Pheme (บ.ก.). The New Oxford Annotated Bible with the Apocryphal/Deuterocanonical Books: New Revised Standard Version, Issue 48 (Augmented 3rd ed.). Oxford University Press. ISBN 978-0195288810.
Firth, David G. (2021). Joshua: Evangelical Biblical Theology Commentary. Evangelical Biblical Theology Commentary (EBTC) (illustrated ed.). Lexham Press. ISBN 9781683594406.
Halley, Henry H. (1965). Halley's Bible Handbook: an abbreviated Bible commentary (24th (revised) ed.). Zondervan Publishing House. ISBN 0-310-25720-4.
Harstad, Adolph L. (2004). Joshua. Concordia Publishing House. ISBN 978-0570063193.
Hayes, Christine (2015). Introduction to the Bible. Yale University Press. ISBN 978-0300188271.
McConville, Gordon (2007). "9. Joshua". ใน Barton, John; Muddiman, John (บ.ก.). The Oxford Bible Commentary (first (paperback) ed.). Oxford University Press. pp. 158–176. ISBN 978-0199277186. สืบค้นเมื่อ February 6, 2019.
Rösel, Hartmut N. (2011). Joshua. Historical commentary on the Old Testament. Vol. 6 (illustrated ed.). Peeters. ISBN 978-9042925922.
Würthwein, Ernst (1995). The Text of the Old Testament. แปลโดย Rhodes, Erroll F. Grand Rapids, MI: Wm. B. Eerdmans. ISBN 0-8028-0788-7. สืบค้นเมื่อ January 26, 2019.

แหล่งข้อมูลอื่น

คำแปลในศาสนายูดาห์:
- Yehoshua - Joshua - Chapter 9 (Judaica Press). Hebrew text and English translation [with Rashi's commentary] at Chabad.org
คำแปลในศาสนาคริสต์:
- Online Bible at GospelHall.org (ESV, KJV, Darby, American Standard Version, Bible in Basic English)
- Joshua chapter 9. Bible Gateway
- โยชูวา 9. YouVersion

[10] หนังสือโยชูวาทั้งเล่มขาดหายไปจากฉบับซีนาย (Codex Sinaiticus) ที่หลงเหลืออยู่^[9]

[FOOTNOTEHalley1965163-1] Halley 1965, p. 163.

[2] Talmud, Baba Bathra 14b-15a)

[gilad-3] 3.0 ^3.1 Gilad, Elon. Who Really Wrote the Biblical Books of Kings and the Prophets?, Haaretz, June 25, 2015. Summary: The paean to King Josiah and exalted descriptions of the ancient Israelite empires beg the thought that he and his scribes lie behind the Deuteronomistic History.

[FOOTNOTECoogan2007314_Hebrew_Bible-4] Coogan 2007, p. 314 Hebrew Bible.

[FOOTNOTECoogan2007328–329_Hebrew_Bible-5] Coogan 2007, pp. 328–329 Hebrew Bible.

[FOOTNOTEMcConville2007158-6] McConville 2007, p. 158.

[FOOTNOTEWürthwein199535–37-7] Würthwein 1995, pp. 35–37.

[FOOTNOTEWürthwein199573–74-8] Würthwein 1995, pp. 73–74.

[9] This article incorporates text from a publication now in the public domain: Herbermann, Charles, ed. (1913). "Codex Sinaiticus". Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton Company.

[11] "Discrepancies in manuscripts show how Old Testament scribes edited the Book of Joshua". University of Helsinki. January 29, 2018.

[12] Rösel, Martin (January 1, 2002). "The septuagint-version of the book of Joshua". Scandinavian Journal of the Old Testament. 16 (1): 5–23. doi:10.1080/09018320210000329. S2CID 161116376 – โดยทาง Taylor and Francis+NEJM.

[Arizona-13] Facsimiles of Illuminated Manuscripts of the Medieval Period เก็บถาวร 2012-02-13 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. Only contains Joshua chapter II to the end of chapter X

[FOOTNOTEFirth202127–29-14] Firth 2021, pp. 27–29.

[1]