แรงโลเรินตส์

ในทางฟิสิกส์ แรงโลเรินตส์ (อังกฤษ: Lorentz Force) เป็นแรงที่เกิดจากจุดประจุเนื่องจากสนามแม่เหล็กไฟฟ้า เกิดสมการในรูปของสนามไฟฟ้าและสนามแม่เหล็ก:

${\displaystyle \mathbf {F} =q[\mathbf {E} +(\mathbf {v} \times \mathbf {B} )],}$

โดยที่

F คือ แรง (หน่วย นิวตัน)

E คือ สนามไฟฟ้า (หน่วย โวลต์ต่อเมตร)

B คือ สนามแม่เหล็ก (หน่วย เทสลา)

q คือ ประจุไฟฟ้า (หน่วย คูลอมบ์)

v คือ ความเร็ว (หน่วย เมตรต่อวินาที)

× คือ ผลคูณเชิงเวกเตอร์ (vector cross product)

ตัวพิมพ์หนาหมายถึงปริมาณที่เป็นเวกเตอร์

กฎของแรงโลเรินตส์มีความสัมพันธ์กับกฎการเหนี่ยวนำของฟาราเดย์

ประจุบวกจะมีความเร่งไปในทิศทางเดียวกันกับสนามไฟฟ้า E แต่จะเคลื่อนที่เป็นเส้นโค้งทั้งเวกเตอร์ v และสนาม B เป็นไปตามตามกฎมือขวา

ในส่วนของ qE เราเรียกว่า แรงไฟฟ้า ส่วน qv×B เรียกว่า แรงแม่เหล็ก^[1] บางนิยามอาจกล่าวว่า แรงโลเรินตส์มีเฉพาะส่วนที่เป็นแรงแม่เหล็ก^[2]