แม่น้ำไนล์
| แม่น้ำไนล์ | |
|---|---|
 แม่น้ำไนล์ที่ไคโร ประเทศอียิปต์ | |
 | |
| ที่ตั้ง | |
| ประเทศ | อียิปต์, ซูดาน, ซูดานใต้, เอธิโอเปีย, ยูกันดา, สาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก, เคนยา, แทนซาเนีย, รวันดา, บุรุนดี |
| เมืองใหญ่ | จินจา, จูบา, คาร์ทูม, ไคโร |
| ลักษณะทางกายภาพ | |
| ต้นน้ำ | แม่น้ำไวท์ไนล์ |
| • พิกัด | 02°16′56″S 29°19′53″E / 2.28222°S 29.33139°E |
| • ระดับความสูง | 2,400 เมตร (7,900 ฟุต) |
| แหล่งที่ 2 | แม่น้ำบลูไนล์ |
| • ตำแหน่ง | ทะเลสาบตานา ประเทศเอธิโอเปีย |
| • พิกัด | 12°02′09″N 037°15′53″E / 12.03583°N 37.26472°E |
| ปากน้ำ | ทะเลเมดิเตอร์เรเนียน |
• ตำแหน่ง | ดินดอนสามเหลี่ยมไนล์ ประเทศอียิปต์ |
• พิกัด | 30°10′N 31°09′E / 30.167°N 31.150°E |
• ระดับความสูง | ระดับน้ำทะเล |
| ความยาว | 6,650 กิโลเมตร (4,130 ไมล์)[a] |
| พื้นที่ลุ่มน้ำ | 3,349,000 ตารางกิโลเมตร (1,293,000 ตารางไมล์) |
| ความกว้าง | |
| • สูงสุด | 2.8 กิโลเมตร (1.7 ไมล์) |
| ความลึก | |
| • เฉลี่ย | 8–11 เมตร (26–36 ฟุต) |
| อัตราการไหล | |
| • ตำแหน่ง | อัสวาน ประเทศอียิปต์ |
| • เฉลี่ย | 2,633 cubic metre per second (93,000 cubic foot per second) |
| • ต่ำสุด | 530 cubic metre per second (19,000 cubic foot per second) |
| • สูงสุด | 7,620 cubic metre per second (269,000 cubic foot per second) |
| อัตราการไหล | |
| • ตำแหน่ง | ไคโร ประเทศอียิปต์ |
| • เฉลี่ย | 2,000 cubic metre per second (71,000 cubic foot per second) |
| • ต่ำสุด | 500 cubic metre per second (18,000 cubic foot per second) |
| • สูงสุด | 7,000 cubic metre per second (250,000 cubic foot per second) |
| อัตราการไหล | |
| • ตำแหน่ง | ดินดอนสามเหลี่ยมไนล์ ประเทศอียิปต์ ทะเลเมดิเตอร์เรเนียน |
| • เฉลี่ย | 1,584 cubic metre per second (55,900 cubic foot per second) |
| ลุ่มน้ำ | |
| ลำน้ำสาขา | |
| • ซ้าย | ไวท์ไนล์ |
| • ขวา | บลูไนล์, อัฏบะเราะฮ์ |
แม่น้ำไนล์ (อังกฤษ: Nile)[b] เป็นแม่น้ำสายหลักที่ไหลไปทางเหนือลงไปในทะเลเมดิเตอร์เรเนียน ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของทวีปแอฟริกา แม่น้ำไนล์เป็นแม่น้ำที่ยาวที่สุดในแอฟริกาและเคยเป็นแม่น้ำที่ยาวที่สุดในโลก[3][4] แม้ว่ามีงานวิจัยโต้แย้ง ซึ่งแนะนำว่าแม่น้ำแอมะซอนมีความยาวมากกว่านิดหนึ่ง[5][6] ในบรรดาแม่น้ำสายหลักของโลก แม่น้ำไนล์เป็นหนึ่งในแม่น้ำที่เล็กที่สุด เมื่อวัดจากการไหลในของปริมาณน้ำต่อปีเป็นลูกบาศก์เมตร[7] ด้วยความยาว 6,650 กิโลเมตร (4,130 ไมล์)[a] แม่น้ำไนล์มีที่ราบลุ่มแม่น้ำครอบคลุม 11 ประเทศ ได้แก่: สาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก, แทนซาเนีย, บุรุนดี, รวันดา, ยูกันดา, เคนยา, เอธิโอเปีย, เอริเทรีย, ซูดานใต้, ซูดาน และอียิปต์[9] แม่น้ำนี้ยังเป็นแหล่งน้ำหลักของประเทศอียิปต์ ซูดาน และซูดานใต้[10] และเป็นแม่น้ำสำคัญที่สนับสนุนการเกษตรและการประมง
ที่มาของชื่อ
[แก้]คำว่า "Nile" ('nIl) มาจากคำว่า "เนย์ลอส" (ละติน : Neilos ; กรีก : Νειλος) ชื่อในภาษากรีกที่มีความหมายว่า "หุบเขาที่มีแม่น้ำ" อีกชื่อหนึ่งของแม่น้ำไนล์ในภาษากรีกคือ "ไอกึปตอส" (ละติน : Aigyptos ; กรีก : Αιγυπτος) ซึ่งแปลว่าแผ่นดิน "อียิปต์" นั่นเอง เป็นแม่น้ำที่ยาวที่สุดและมีคนยกย่องว่าแม่น้ำนี้มีปลาในส่วนใหญ่
แม่น้ำสาขา
[แก้]แม่น้ำไนล์เกิดจากการรวมตัวของแม่น้ำสายใหญ่ 2 สายคือ แม่น้ำบลูไนล์ (Blue Nile) จากประเทศเอธิโอเปีย และแม่น้ำไวท์ไนล์ (White Nile) จากบริเวณแอฟริกาตะวันออก มารวมตัวกันในประเทศซูดาน จากนั้นไหลผ่านประเทศอียิปต์ และไหลลงทะเลเมดิเตอร์เรเนียน
แม่น้ำไวท์ไนล์
[แก้]แม่น้ำไวท์ไนล์ กำเนิดจากทะเลสาบวิกตอเรีย ซึ่งอยู่ระหว่างประเทศยูกันดา ประเทศเคนยา และประเทศแทนซาเนีย แม่น้ำไนล์ช่วงที่ไหลออกจากทะเลสาบวิกทอเรีย จะเรียกแม่น้ำวิกตอเรียไนล์ ซึ่งไหลไปยังทะเลสาบแอลเบิร์ท ในช่วงนี้จะเรียก แม่น้ำแอลเบิร์ทไนล์ ไหลไปที่ประเทศเซาท์ซูดานและประเทศซูดาน รวมกับแม่น้ำหลายสาย และเรียกว่าไวท์ไนล์ตอนกลางประเทศก่อนจะไปรวมกับบลูไนล์
แม่น้ำบลูไนล์
[แก้]แม่น้ำบลูไนล์ (*อ่านได้ว่า บลูไนเอวล์ เพื่อป้องกันการสับสนชื่อกับประเทศบรูไน) กำเนิดในประเทศเอธิโอเปีย และไหลผ่านเข้าซูดานไปรวมกับไวท์ไนล์เลย
ประวัติศาสตร์
[แก้]แม่น้ำไนล์เป็นแม่น้ำสายที่หล่อเลี้ยงทวีปแอฟริกาที่แห้งแล้ง จนทำให้เกิดอารยธรรมโบราณขึ้นมากมาย โดยที่รู้จักกันดีคืออารยธรรมอียิปต์ เมื่อสมัยมากกว่ากว่าห้าพันปีที่แล้ว และยังสร้างความอุดมสมบูรณ์ให้กับพื้นที่แถบนั้นด้วย
หมายเหตุ
[แก้]- ↑ 1.0 1.1 ความยาวของแม่น้ำไนล์มักอยู่ที่ประมาณ 6,650 กิโลเมตร (4,130 ไมล์),[3] แต่รายงานความยาวมักอยู่ที่ระหว่าง 5,499 กิโลเมตร (3,417 ไมล์) ถึง 7,088 กิโลเมตร (4,404 ไมล์)[4] การวัดความยาวของแม่น้ำหลายสายเป็นเพียงการประมาณค่าโดยประมาณเท่านั้น และอาจมีความแตกต่างกัน เนื่องจากมีหลายปัจจัยที่กำหนดความยาวของแม่น้ำที่สามารถคำนวณได้ เช่น ตำแหน่งของแหล่งกำเนิดทางภูมิศาสตร์และปากแม่น้ำ มาตราส่วนการวัด และเทคนิคที่ใช้วัดความยาว[4][8]
- ↑ อาหรับ: النيل, อักษรโรมัน: an-Nīl, เสียงอ่านภาษาอาหรับ: [an'niːl]; คอปติก: ⲫⲓⲁⲣⲟ;[1] ลูกันดา: Kiira; Nobiin: Áman Dawū[2]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ "ⲓⲁⲣⲟ - Wiktionary". en.wiktionary.org. สืบค้นเมื่อ 2020-06-13.
- ↑ Reinisch, Leo (1879). Die Nuba-Sprache. Grammatik und Texte. Nubisch-Deutsches und Deutsch-Nubisches Wörterbuch Erster Theil. Zweiter Theil. p. 220.
- ↑ 3.0 3.1 "Nile River". Encyclopædia Britannica. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 29 April 2015.
- ↑ 4.0 4.1 4.2 Liu, Shaochuang; Lu, P; Liu, D; Jin, P; Wang, W (1 March 2009). "Pinpointing the sources and measuring the lengths of the principal rivers of the world". Int. J. Digital Earth. 2 (1): 80–87. Bibcode:2009IJDE....2...80L. doi:10.1080/17538940902746082. S2CID 27548511.
- ↑ Amazon Longer Than Nile River, Scientists Say เก็บถาวร 15 สิงหาคม 2012 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- ↑ "How Long Is the Amazon River?". Encyclopedia Britannica. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 24 December 2018. สืบค้นเมื่อ 24 December 2018.
- ↑ Said, R (6 December 2012). The Geological Evolution of the River Nile. New York: Springer (ตีพิมพ์ 2012). p. 4. ISBN 9781461258414. สืบค้นเมื่อ May 23, 2021 – โดยทาง Google.
- ↑ "Where Does the Amazon River Begin?". National Geographic News. 15 February 2014. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 27 March 2019. สืบค้นเมื่อ 25 December 2018.
- ↑ Oloo, Adams (2007). "The Quest for Cooperation in the Nile Water Conflicts: A Case for Eritrea" (PDF). African Sociological Review. 11 (1). เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 27 September 2011. สืบค้นเมื่อ 25 July 2011.
- ↑ Elsanabary, Mohamed Helmy Mahmoud Moustafa (2012). Teleconnection, Modeling, Climate Anomalies Impact and Forecasting of Rainfall and Streamflow of the Upper Blue Nile River Basin (วิทยานิพนธ์ PhD). Canada: University of Alberta. doi:10.7939/R3377641M. hdl:10402/era.28151.
- ข้อมูล
Chisholm, Hugh, บ.ก. (1911). . สารานุกรมบริตานิกา ค.ศ. 1911. Vol. 19 (11 ed.). สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์. pp. 692–699.
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]
- A Struggle Over the Nile – slideshow by The New York Times
- Thesis Analyzing Nile River Negotiations
ดูข้อมูลทางภูมิศาสตร์ที่เกี่ยวข้องกับ แม่น้ำไนล์ ที่โอเพินสตรีตแมป- Old maps of the Nile, from the Eran Laor Cartographic Collection, The National Library of Israel
