ข้ามไปเนื้อหา

แจอ์แฟร์ แชรีฟเอมอมี

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
แจอ์แฟร์ แชรีฟเอมอมี
นายกรัฐมนตรีอิหร่าน คนที่ 38
ดำรงตำแหน่ง
27 สิงหาคม พ.ศ. 2521 – 6 พฤศจิกายน พ.ศ. 2521
กษัตริย์พระเจ้าชาห์ โมฮัมหมัด เรซา ปาห์ลาวี
ก่อนหน้าแจมชีด ออมูซกอร์
ถัดไปโกลอมเรซอ แอซฮอรี
ดำรงตำแหน่ง
31 สิงหาคม พ.ศ. 2503 – 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2504
กษัตริย์พระเจ้าชาห์ โมฮัมหมัด เรซา ปาห์ลาวี
ก่อนหน้าแมนูเชฮร์ เอฆบอล
ถัดไปแอลี แอมีนี
ประธานวุฒิสภาของอิหร่าน
ดำรงตำแหน่ง
11 กันยายน พ.ศ. 2507 – 24 มีนาคม พ.ศ. 2521
กษัตริย์พระเจ้าชาห์ โมฮัมหมัด เรซา ปาห์ลาวี
ก่อนหน้าโมฮ์เซน แซดร์
ถัดไปโมฮัมหมัด แซจาดี
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศของอิหร่าน
ดำรงตำแหน่ง
30 กรกฎาคม พ.ศ. 2503 – 1 ธันวาคม พ.ศ. 2503
นายกรัฐมนตรีแมนูเชฮร์ เอฆบอล
ก่อนหน้าแอบบอส แอรอม
ถัดไปโฮเซย์น โกดส์ แนแฆอี
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด17 มิถุนายน พ.ศ. 2455
เตหะราน อิหร่าน
เสียชีวิต16 มิถุนายน พ.ศ. 2541 (85 ปี)
นิวยอร์ก สหรัฐ
พรรคการเมืองพรรคแรสทอฆีซ
คู่สมรสเอชแรต แชรีฟเอมอมี
บุตร3 คน
ศิษย์เก่ามหาวิทยาลัยเตหะราน

แจอ์แฟร์ แชรีฟเอมอมี (เปอร์เซีย: جعفر شریف‌امامی; 17 มิถุนายน พ.ศ. 2455 – 16 มิถุนายน พ.ศ. 2541) เป็นนักการเมืองอิหร่านและนายกรัฐมนตรีอิหร่าน 2 สมัย (สมัยแรกคือใน พ.ศ. 2503–2504 และสมัยที่ 2 คือ พ.ศ. 2521 ในช่วงการปฏิวัติอิหร่าน) และเป็นนักการเมืองในสมัยพระเจ้าชาห์[1]

แชรีฟเอมอมีเกิดเมื่อวันที่ 17 มิถุนายน พ.ศ. 2455 ในเตหะราน ในครอบครัวเคร่งศาสนา พ่อของเขาเป็นมุลละห์[2][3] เขาได้เป็นนายกรัฐมนตรีครั้งแรกใน พ.ศ. 2503 และต่อมาเมื่อเกิดการปฏิวัติอิหร่าน เขาเป็นนายกรัฐมนตรีอีกครั้งหนึ่ง[4] อย่างไรก็ตาม เขาลาออกในเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2521 และให้นายทหารอย่างนายพลโกลอมเรซอ แอซฮอรี เป็นนายกรัฐมนตรีต่อจากเขา[5][4]

อ้างอิง

[แก้]
  1. "Memoirs of Sharif-Emami, Prime Minister [Persian Language] [0-932885-22-5] : Ibex Publishers, English & Persian (Farsi) Books about Iran". ibexpub.com.
  2. Milani, Abbas (2008-12-19). Eminent Persians: The Men and Women Who Made Modern Iran, 1941-1979, Volumes One and Two (ภาษาอังกฤษ). Syracuse University Press. ISBN 978-0-8156-0907-0.
  3. www.niknami.ir, Tohid Niknami (+98) 9125061396. "کابینه و عملکرد جعفر شریف‌امامی-مؤسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی". psri.ir (ภาษาอังกฤษ).
  4. 4.0 4.1 Saxon, Wolfgang (1998-06-23). "Jafar Sharif-Emami, 87, Aide To Shah and a Prime Minister". The New York Times (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). ISSN 0362-4331. สืบค้นเมื่อ 2022-07-13.
  5. "Postrevolutionary Iran: A Political Handbook | Iran Data Portal" (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-09-21. สืบค้นเมื่อ 2022-07-13.