เอเชียนคัพ

ลิงก์ข้ามภาษาในบทความนี้ มีไว้ให้ผู้อ่านและผู้ร่วมแก้ไขบทความศึกษาเพิ่มเติมโดยสะดวก เนื่องจากวิกิพีเดียภาษาไทยยังไม่มีบทความดังกล่าว กระนั้น ควรรีบสร้างเป็นบทความโดยเร็วที่สุด

เอเชียนคัพ

ก่อตั้ง	พ.ศ. 2499 (ค.ศ. 1956)
ภูมิภาค	เอเชีย (เอเอฟซี)
จำนวนทีม	24
ทีมชนะเลิศปัจจุบัน	กาตาร์ (สมัยที่ 2 )
ทีมที่ประสบความสำเร็จที่สุด	ญี่ปุ่น (4 สมัย)
เว็บไซต์	www.the-afc.com/competition/afc-asian-cup
เอเชียนคัพ 2027

เอเอฟซี เอเชียนคัพ (อังกฤษ: AFC Asian Cup) หรือฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติเอเชีย เป็นการแข่งขันฟุตบอลระดับนานาชาติของทวีปเอเชีย จัดโดย สมาพันธ์ฟุตบอลเอเชีย ถือเป็นการแข่งขันฟุตบอลระดับทวีปที่เก่าแก่เป็นอันดับสองถัดจากการแข่งขันฟุตบอลรายการโกปาอาเมริกา ซึ่งผู้ชนะการแข่งขันจะถือว่าเป็นแชมป์ของภูมิภาคทวีปเอเชีย และจะได้รับสิทธิ์เข้าร่วมในการแข่งขันฟุตบอลรายการฟีฟ่าคอนเฟเดอเรชันส์คัพ

โดยการแข่งขันจะจัดขึ้นทุก 4 ปี เริ่มจัดครั้งแรกเมื่อ ค.ศ. 1956 ที่ฮ่องกง และจัดต่อเนื่องทุก 4 ปี จนกระทั่ง ค.ศ. 2004 ที่ประเทศจีน ซึ่งในปีเดียวกันนั้นมีการจัดการแข่งขันโอลิมปิกฤดูร้อนและการแข่งขันฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติยุโรป ทำให้ทางสมาพันธ์ฟุตบอลเอเชียตัดสินใจเลื่อนการจัดการแข่งขันครั้งต่อไปเป็น ค.ศ. 2007 ซึ่งครั้งนั้นมีเจ้าภาพร่วมจาก 4 ประเทศคืออินโดนีเซีย มาเลเซีย ไทย และเวียดนาม และจัดการแข่งขันครั้งต่อไปทุก 4 ปีเป็นปกติหลังจากนั้น

ผู้ชนะเลิศการแข่งขันเอเชียนคัพส่วนใหญ่จะเป็นทีมชาติที่มาจากกลุ่มประเทศชั้นนำทางด้านวงการฟุตบอล ซึ่งได้แก่เกาหลีใต้และอิหร่าน จนกระทั่งหลังจาก ค.ศ. 1984 ที่มีแชมป์เป็นทีมชาติญี่ปุ่นและซาอุดิอาระเบีย นอกจากนี้ยังมีแชมป์จากทีมชาติออสเตรเลีย อิรัก คูเวต และอิสราเอล (ซึ่งภายหลังถูกขับออกและได้เข้าร่วมการแข่งขันฟุตบอลยูฟ่า)

ประเทศออสเตรเลียเข้าร่วมเป็นสมาชิกของสมาพันธ์ฟุตบอลเอเชียใน ค.ศ. 2005 และได้เป็นเจ้าภาพเอเชียนคัพ 2015 สำหรับเอเชียนคัพ 2019 ซึงจัดขึ้นที่สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ ถือเป็นเอเชียนคัพครั้งแรกที่ขยายจำนวนทีมในรอบสุดท้ายจาก 16 ทีม เป็น 24 ทีม นอกจากนี้ยังถือเป็นการคัดเลือกตัวแทนโซนเอเชียในการเข้าร่วมการแข่งขันฟุตบอลโลก 2018 รอบสุดท้ายอีกด้วย

ต่างจากการแข่งขันรายการอื่น ๆ การแข่งขันเอเชียนคัพมักมีการเลื่อนวันจัดการแข่งขันในแต่ละครั้งให้สอดคล้องกับสภ่าพภูมิอากาศของประเทศเจ้าภาพ เช่นใน ค.ศ. 2007 มีจัดการแข่งขันในเดือนกรกฎาคม แต่การแข่งขันทั้ง 3 ครั้งหลังจากนั้นจะจัดการแข่งขันในเดือนมกราคม^[1][2]

หลังการจัดตั้งสมาพันธ์ฟุตบอลเอเชียในปี 1954 ได้มีการจัดการแข่งขันเอเชียนคัพขึ้นเป็นครั้งแรกในปี 1956 ที่ฮ่องกง โดยทีมที่ได้สิทธิ์เข้าร่วมในการแข่งขันจะมีทีมจากชาติเจ้าภาพและการคัดทีมผู้ชนะจากโซนต่างๆ (เอเชียกลาง เอเชียตะวันออก และเอเชียตะวันตก) ซึ่งเป็นการชิงชัยเพียง 4 ทีมเท่านั้น ระบบการคัดเลือกนี้ถูกใช้จนกระทั่งการแข่งขันในปี 1964

ทีมชาติญี่ปุ่นทำสถิติแชมป์ในการแข่งขันเอเชียนคัพมากที่สุดถึง 4 ครั้งจากการแข่งขันใน ค.ศ. 1992, 2000, 2004 และ 2011

ทีมชาติออสเตรเลียได้เข้าร่วมการแข่งขันเอเชียนคัพ 2007 และสามารถผ่านเข้าไปถึงรอบรองชนะเลิศ แต่ต้องพ่ายให้กับทีมชาติอิรัก ซึ่งภายหลังสามารถคว้าแชมป์ในการแข่งขันในครั้งนั้น และถือเป็นการคว้าแชมป์ครั้งแรกในรายการนี้ แม้ว่าจะเกิดสถานการณ์ความไม่สงบภายในประเทศก็ตาม

การแข่งขันเอเชียนคัพ 2019 ที่สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ครั้งล่าสุด ได้มีการเปลี่ยนแปลงกฎกติกาหลายอย่าง เช่น การใช้ระบบผู้ช่วยผู้ตัดสินวิดีโอหรือวีเออาร์ และการเพิ่มจำนวนทีมในรอบสุดท้ายจาก 16 ทีม เป็น 24 ทีม อีกทั้งยังแก้ไขกติกาให้สามารถเปลี่ยนตัวผู้เล่นคนที่ 4 ในช่วงต่อเวลาพิเศษได้ นอกจากนี้ทีมชาติกาตาร์ยังสามารถคว้าแชมป์ในการแข่งขันครั้งนี้ด้วยการเอาชนะทีมชาติญี่ปุ่นในรอบชิงชนะเลิศ ถือเป็นแชมป์รายการเอเชียนคัพครั้งแรกในประวัติศาสตร์ ท่ามกลางกระแสความขัดแย้งทางการเมืองระหว่างกาตาร์และสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ซึ่งเป็นประเทศเจ้าภาพ

ถ้วยรางวัลในการแข่งขันเอเชียนคัพแบ่งออกเป็น 2 แบบ แบบแรกถูกใช้ในการแข่งขันระหว่างปี 1956 จนถึงปี 2015 ส่วนแบบที่สองเริ่มใช้ตั้งแต่การแข่งขันเอเชียนคัพ 2019

ถ้วยรางวัลแบบแรกจะเป็นลักษณะคล้ายถ้วยบนฐานทรงกระบอก มีความสูง 42 เซนติเมตร และหนัก 15 กิโลกรัม จนในการแข่งขันในปี 2000 ได้มีการบรรจุหินสลักชื่อประเทศที่ชนะเลิศในการแข่งขันทุกครั้งลงไปในฐานของถ้วยรางวัล ซึ่งภายหลังได้ถูกออกแบบใหม่ด้วยการเพิ่มเนื้อโลหะเงินและลดความหนาของฐานสีดำด้านล่าง อีกทั้งมีการเปลี่ยนเป็นการสลักชื่อลงรอบฐานของถ้วยรางวัลแทน

วันที่ 4 พฤษภาคม ค.ศ. 2018 ระหว่างการแข่งขันเอเชียนคัพ 2019 รอบแบ่งกลุ่มในเมืองดูไบ มีการเผยถ้วยรางวัลแบบใหม่ซึ่งสร้างและออกแบบโดย Thomas Lyte แบรนด์ออกแบบถ้วยรางวัลชั้นนำจากอังกฤษ ตัวถ้วยรางวัลมีความสูงถึง 78 เซนติเมตร กว้าง 42 เซนติเมตร วัสดุทำจากเงิน โดยน้ำหนักรวมอยู่ที่ 15 กิโลกรัม ถ้วยรางวัลถูกออกแบบให้คล้ายดอกบัวหลวงซึ่งเป็นพืชน้ำที่สื่อถึงทวีปเอเชีย กลีบดอกบัวทั้งห้าเป็นตัวแทนของ 5 สหพันธ์ฟุตบอลภายใต้การกำกับดูแลของสมาพันธ์ฟุตบอลเอเชีย ยังคงมีสลักรายชื่อแชมป์ทุกครั้งจนถึงปัจจุบันลงบนฐานเหมือนแบบแรก แต่ส่วนของฐานกับตัวถ้วยรางวัลจะแยกเป็นคนละส่วน นอกจากนี้ถ้วยรางวัลแบบใหม่จะมีด้ามจับทั้งสองข้าง ต่างจากถ้วยรางวัลแบบแรก

การแข่งขันเอเชียนคัพรอบสุดท้ายจะมีทีมเข้าร่วมชิงชัยทั้งหมด 24 ทีม การคัดเลือกแบ่งออกเป็น 2 รอบคือ รอบแบ่งกลุ่ม และรอบ 16 ทีมสุดท้าย โดยรอบแบ่งกลุ่มจะทำการแข่งขันแบบพบกันหมดจากทั้งหมด 6 กลุ่ม สำหรับทีมที่ดีที่สุด 2 ทีมในแต่ละสายจะผ่านเข้าสู่รอบ 16 ทีมสุดท้าย อีก 4 ทีมที่เหลือจะคัดจากทีมอันดับ 3 ของแต่ละสายที่ดีที่สุด 4 ทีม สำหรับรอบ 16 ทีมสุดท้ายจะเป็นการแข่งขันแบบแพ้คัดออกจนไปถึงรอบชิงชนะเลิศ

#	ปี	เจ้าภาพ	รอบชิงชนะเลิศ			รอบชิงอันดับ 3			จำนวนทีม
			ชนะเลิศ	ผลการแข่งขัน	รองชนะเลิศ	อันดับ 3	ผลการแข่งขัน	อันดับ 4
1	1956	ฮ่องกง	เกาหลีใต้	ไม่มี	อิสราเอล	ฮ่องกง	ไม่มี	เวียดนามใต้	4
2	1960	เกาหลีใต้	เกาหลีใต้	ไม่มี	อิสราเอล	สาธารณรัฐจีน	ไม่มี	เวียดนามใต้	4
3	1964	อิสราเอล	อิสราเอล	ไม่มี	อินเดีย	เกาหลีใต้	ไม่มี	ฮ่องกง	4
4	1968	อิหร่าน	อิหร่าน	ไม่มี	พม่า	อิสราเอล	ไม่มี	สาธารณรัฐจีน	5
5	1972	ไทย	อิหร่าน	2–1 (ต่อเวลา)	เกาหลีใต้	ไทย	2–2 (ต่อเวลา) (5–3 ลูกโทษ)	สาธารณรัฐเขมร	6
6	1976	อิหร่าน	อิหร่าน	1–0	คูเวต	จีน	1–0	อิรัก	6
7	1980	คูเวต	คูเวต	3–0	เกาหลีใต้	อิหร่าน	3–0	เกาหลีเหนือ	10
8	1984	สิงคโปร์	ซาอุดีอาระเบีย	2–0	จีน	คูเวต	1–1 (5–3 ลูกโทษ)	อิหร่าน	10
9	1988	กาตาร์	ซาอุดีอาระเบีย	0–0 (ต่อเวลา) (4–3 ลูกโทษ)	เกาหลีใต้	อิหร่าน	0–0 (3–0 ลูกโทษ)	จีน	10
10	1992	ญี่ปุ่น	ญี่ปุ่น	1–0	ซาอุดีอาระเบีย	จีน	1–1 (4–3 ลูกโทษ)	สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์	8
11	1996	สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์	ซาอุดีอาระเบีย	0–0 (ต่อเวลา) (4–2 ลูกโทษ)	สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์	อิหร่าน	1–1 (3–2 ลูกโทษ)	คูเวต	12
12	2000	เลบานอน	ญี่ปุ่น	1–0	ซาอุดีอาระเบีย	เกาหลีใต้	1–0	จีน	12
13	2004	จีน	ญี่ปุ่น	3–1	จีน	อิหร่าน	4–2	บาห์เรน	16
14	2007	อินโดนีเซีย  มาเลเซีย  ไทย  เวียดนาม	อิรัก	1–0	ซาอุดีอาระเบีย	เกาหลีใต้	0–0 (ต่อเวลา) (6–5 ลูกโทษ)	ญี่ปุ่น	16
15	2011	กาตาร์	ญี่ปุ่น	1–0 (ต่อเวลา)	ออสเตรเลีย	เกาหลีใต้	3–2	อุซเบกิสถาน	16
16	2015	ออสเตรเลีย	ออสเตรเลีย	2–1 (ต่อเวลา)	เกาหลีใต้	สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์	3–2	อิรัก	16
#	ปี	เจ้าภาพ	รอบชิงชนะเลิศ			รอบรองชนะเลิศ			จำนวนทีม
			ชนะเลิศ	ผลการ แข่งขัน	รองชนะเลิศ
17	2019	สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์	กาตาร์	3–1	ญี่ปุ่น	อิหร่าน และ  สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์			24
18	2023	กาตาร์	กาตาร์	3–1	จอร์แดน	อิหร่าน และ  เกาหลีใต้			24
19	2027	ซาอุดีอาระเบีย	TBD		TBD	TBD			24

ตัวหนา คือทีมที่เป็นเจ้าภาพ

ทีม	ชนะเลิศ	รองชนะเลิศ	อันดับสาม	อันดับสี่	รอบรองชนะเลิศ	รวม
ญี่ปุ่น	4 (1992, 2000, 2004, 2011)	1 (2019)	—	1 (2007)	—	6
ซาอุดีอาระเบีย	3 (1984, 1988, 1996)	3 (1992, 2000, 2007)	—	—	—	6
อิหร่าน	3 (1968, 1972, 1976)	—	5 (1980, 1988, 1996, 2004, 2023)	1 (1984)	1 (2019)	10
เกาหลีใต้	2 (1956, 1960)	4 (1972, 1980, 1988, 2015)	4 (1964, 2000, 2007, 2011)	1 (2023)	—	11
กาตาร์	2 (2019, 2023)	—	—	—	—	2
อิสราเอล	1 (1964)	2 (1956, 1960)	1 (1968)	—	—	4
คูเวต	1 (1980)	1 (1976)	1 (1984)	1 (1996)	—	4
ออสเตรเลีย	1 (2015)	1 (2011)	—	—	—	2
อิรัก	1 (2007)	—	—	2 (1976, 2015)	—	3
จีน	—	2 (1984, 2004)	2 (1976, 1992)	2 (1988, 2000)	—	6
��หรัฐอาหรับเอมิเรตส์	—	1 (1996)	1 (2015)	1 (1992)	1 (2019)	4
อินเดีย	—	1 (1964)	—	—	—	1
พม่า[a]	—	1 (1968)	—	—	—	1
จอร์แดน	—	1 (2023)	—	—	—	1
ฮ่องกง	—	—	1 (1956)	1 (1964)	—	2
จีนไทเป[b]	—	—	1 (1960)	1 (1968)	—	2
ไทย	—	—	1 (1972)	—	—	1
เวียดนาม[c]	—	—	—	2 (1956, 1960)	—	2
กัมพูชา[d]	—	—	—	1 (1972)	—	1
เกาหลีเหนือ	—	—	—	1 (1980)	—	1
บาห์เรน	—	—	—	1 (2004)	—	1
อุซเบกิสถาน	—	—	—	1 (2011)	—	1

ภูมิภาค	ผลงานที่ดีที่สุด
เอเชียตะวันตก	ชนะเลิศ 7 ครั้ง โดย ซาอุดีอาระเบีย คูเวต อิรัก กาตาร์ (1980, 1984, 1988, 1996, 2007, 2019, 2023)
เอเชียตะวันออก	ชนะเลิศ 6 ครั้ง โดย ญี่ปุ่น เกาหลีใต้ (1956, 1960, 1992, 2000, 2004, 2011)
อาเซียน	ชนะเลิศ โดย ออสเตรเลีย (2015)
เอเชียใต้	รองชนะเลิศ โดย อินเดีย (1964)
เอเชียกลาง	ชนะเลิศ 3 ครั้ง โดย อิหร่าน (1968, 1972, 1976)

ทีม	1956 (4)	1960 (4)	1964 (4)	1968 (5)	1972 (6)	1976 (6)	1980 (10)	1984 (10)	1988 (10)	1992 (8)	1996 (12)	2000 (12)	2004 (16)	2007 (16)	2011 (16)	2015 (16)	2019 (24)	2023 (24)	2027 (24)	TBD 2031 (32)	รวม
West Asian members
บาห์เรน	Part of  สหราชอาณาจักร			×	•	×	••	×	GS	•	×	•	4th	GS	GS	GS	R16	R16			7
อิรัก	Not an AFC member				GS	4th	×	×	×	×	QF	QF	QF	1st	QF	4th	R16	R16			10
จอร์แดน	Not an AFC member				•	×	×	•	•	×	•	•	QF	•	QF	GS	R16	2nd			5
คูเวต	Not an AFC member			×	GS	2nd	1st	3rd	GS	•	4th	QF	GS	•	GS	GS	×	•			10
เลบานอน	Not an AFC member			×	•	×	•	×	×	×	•	GS	•	×	•	•	GS	GS			3
โอมาน	Not an AFC member							•	×	•	•	•	GS	GS	•	GS	R16	GS			5
ปาเลสไตน์	Not an AFC member											•	•	•	•	GS	GS	R16			3
กาตาร์	Part of  สหราชอาณาจักร					•	GS	GS	GS	GS	•	QF	GS	GS	QF	GS	1st	1st			11
ซาอุดีอาระเบีย	Not an AFC member					••	×	1st	1st	2nd	1st	2nd	GS	2nd	GS	GS	R16	R16	Q		12
ซีเรีย	Not an AFC member				•	×	GS	GS	GS	•	GS	•	•	•	GS	•	GS	R16			7
สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์	Part of  สหราชอาณาจักร					×	GS	GS	GS	4th	2nd	•	GS	GS	GS	3rd	SF	R16			11
เยเมน	Not an AFC member							•	•	×	•	•	•	•	•	•	GS	•			1
Central Asian Members
อิหร่าน	×	•	×	1st	1st	1st	3rd	4th	3rd	GS	3rd	QF	3rd	QF	QF	QF	SF	3rd			15
คีร์กีซสถาน	Part of  สหภาพโซเวียต										•	•	•	×	•	•	R16	GS			2
ทาจิกิสถาน	Part of  สหภาพโซเวียต										•	•	•	×	•	•	•	QF			1
เติร์กเมนิสถาน	Part of  สหภาพโซเวียต										•	•	GS	×	•	•	GS	•			2
อุซเบกิสถาน	Part of  สหภาพโซเวียต										GS	GS	QF	QF	4th	QF	R16	QF			8
South Asian Members
บังกลาเทศ	Part of  ปากีสถาน					×	GS	•	•	•	×	•	•	•	•	•	•	•			1
อินเดีย	×	•	2nd	•	×	×	×	GS	•	•	•	•	•	•	GS	•	GS	GS			5
East Asian Members
จีน	Not an AFC member					3rd	GS	2nd	4th	3rd	QF	4th	2nd	GS	GS	QF	QF	GS			13
จีนไทเป	•	3rd	×	4th	×	×	OFC member			•	•	•	•	•	•	•	•	•			2
ฮ่องกง	3rd	•	4th	5th	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	•	GS			4
ญี่ปุ่น	×	×	×	•	×	•	×	×	GS	1st	QF	1st	1st	4th	1st	QF	2nd	QF			10
เกาหลีเหนือ	Not an AFC member					••	4th	×	•	GS	×	•	•	×	GS	GS	GS	×			5
เกาหลีใต้	1st	1st	3rd	•	2nd	•	2nd	GS	2nd	•	QF	3rd	QF	3rd	3rd	2nd	QF	4th			15
Southeast Asian Members
ออสเตรเลีย	OFC member													QF	2nd	1st	QF	QF			5
กัมพูชา	•	×	×	•	4th	×	×	×	×	×	×	•	×	×	•	•	•	•			1
อินโดนีเซีย	×	×	×	•	•	•	•	•	•	•	GS	GS	GS	GS	•	•	×	R16			5
มาเลเซีย	•	•	•	•	•	GS	GS	•	•	•	•	•	•	GS	•	•	•	GS			4
พม่า	×	×	×	2nd	×	×	×	×	×	×	•	•	•	×	•	•	•	•			1
ฟิลิปปินส์	•	•	×	•	×	×	•	•	×	×	•	•	×	×	•	•	GS	•			1
สิงคโปร์	×	•	×	•	×	•	•	GS	×	•	•	•	•	•	•	•	•	•			1
ไทย	×	×	•	•	3rd	••	•	•	•	GS	GS	GS	GS	GS	•	•	R16	R16			8
เวียดนาม	4th	4th	•	•	•	•	×	×	×	×	•	•	•	QF	•	•	QF	GS			5
Former AFC Members
อิสราเอล	2nd	2nd	1st	3rd	••	Expelled from AFC					UEFA member										4
เยเมนใต้							GS	×	×	•	Part of  เยเมน										1
ทีม	1956 (4)	1960 (4)	1964 (4)	1968 (5)	1972 (6)	1976 (6)	1980 (10)	1984 (10)	1988 (10)	1992 (8)	1996 (12)	2000 (12)	2004 (16)	2007 (16)	2011 (16)	2015 (16)	2019 (24)	2023 (24)	2027 (24)	TBD 2031 (32)	รวม

สัญลักษณ์

• 1st – แชมป์
• 2nd – รองแชมป์
• 3rd – ที่ 3
• 4th – ที่ 4
• QF – รอบก่อนชิงชนะเลิศ
• GS – รอบคัดเลือก
• q – เข้ารอบแต่ยังไม่ได้แข่ง
•     — เจ้าภาพ

ปี	ทีมชาติที่ปรากฏตัวเป็นครั้งแรก			ทีมชาติที่เป็นตัวแทน
	ทีม	No.	Cum.
1956	ฮ่องกง,  อิสราเอล,  เกาหลีใต้,  เวียดนามใต้	4	4
1960	สาธารณรัฐจีน	1	5
1964	อินเดีย	1	6
1968	อิหร่าน,  พม่า	2	8
1972	อิรัก,  กัมพูชา,  คูเวต,  ไทย	4	12
1976	จีน,  มาเลเซีย,  เยเมนใต้	3	15
1980	บังกลาเทศ,  เกาหลีเหนือ,  กาตาร์,  ซีเรีย,  สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์	5	20
1984	ซาอุดีอาระเบีย,  สิงคโปร์	2	22
1988	บาห์เรน,  ญี่ปุ่น	2	24
1992	None	0	24
1996	อินโดนีเซีย,  อุซเบกิสถาน	2	26
2000	เลบานอน	1	27
2004	จอร์แดน,  โอมาน,  เติร์กเมนิสถาน	3	30
2007	ออสเตรเลีย	1	31	เวียดนาม
2011	None	0	31
2015	ปาเลสไตน์	1	32
2019	คีร์กีซสถาน,  ฟิลิปปินส์	2	34	เยเมน
2023	ทาจิกิสถาน	1	35

แม้ว่าจะเป็นการแข่งขันฟุตบอลรายการใหญ่ระดับทวีป แต่การแข่งขันเอเชียนคัพก็ต้องประสบกับปัญหาหลายครั้ง ทั้งการไม่สามารถโน้มน้าวให้หลายชาติเข้าร่วมการแข่งขันได้ ปัญหาความขัดแย้งทางการเมือง ค่าใช้จ่ายการเดินทางของชาติที่เข้าร่วมการแข่งขันที่มหาศาล ตลอดจนความปัญหาจากความหลากหลายทางวัฒนธรรมของชาติที่เข้าร่วมการแข่งขัน

การแข่งขันเอเชียนคัพมักตกอยู่ท่ามกลางความขัดแย้งระหว่างชาติสมาชิกอยู่บ่อยครั้ง เช่น กรณีของอิสราเอลซึ่งเคยเป็นสมาชิกของสมาพันธ์ฟุตบอลเอเชีย ภายหลังสงครามยมคิปปูร์ได้ทวีความขัดแย้งระหว่างอิสราเอลกับชาติสมาชิกในคาบสมุทรอาหรับ อิสราเอลถอนตัวออกจากสมาชิกสมาพันธ์ฟุตบอลเอเชียในปี 1974 และเข้าร่วมเป็นสมาชิกสมาพันธ์ฟุตบอลโอเชียเนีย (โอเอซี) ซึ่งภายหลังได้รับสิทธิ์เป็นสมาชิกของสหภาพสมาคมฟุตบอลยุโรป (ยูฟ่า) ใน ค.ศ. 1990

กรณีคล้ายกันคือความขัดแย้งระหว่างซาอุดิอาระเบียกับอิหร่านภายหลังการเข้าปราบปรามกลุ่มผู้ชุมนุมประท้วงในกรุงเตหะรานในปี 2016 ซึ่งทีมชาติอิหร่านปฏิเสธที่จะทำการแข่งขันกับทีมชาติซาอุดิอาระเบีย และขู่จะถอนตัวออกจากสมาพันธ์ฟุตบอลเอเชียหากไม่ทำตามคำขอ ซึ่งได้ลุกลามเป็นความขัดแย้งในระดับนานาชาติ นอกจากนี้ยังมีกรณีของเกาหลีเหนือและเกาหลีใต้ในระหว่างการแข่งขันฟุตบอลโลก 2010 รอบคัดเลือกโซนเอเชียที่จะจัดขึ้นในกรุงเปียงยาง จนเป็นเหตุทำให้ต้องมีการเปลียนไปทำการแข่งขันที่เซี่ยงไฮ้แทน

จำนวนผู้เข้าชมการแข่งขันแป็นอีกปัญหาของการแข่งขันเอเชียนคัพ เช่น ในการแข่งขันเอเชียนคัพ 2011 ที่ประเทศกาตาร์ เนื่องจากค่าใช้จ่ายในการเดินทางไปชมการแข่งขันที่ค่อนข้างสูง ทำให้มีผู้เข้าชมการแข่งขันในสนามมีไม่กี่คนเท่านั้น นอกจากนี้ยังมีการอ้างว่าทางกาตาร์เองถึงกับต้องนำกำลังทหารมานั่งแทนผู้ชมในสนามเพื่อภาพลักษณ์ที่ดูดีอีกด้วย

1. ↑  พม่า until 1989.
2. ↑  สาธารณรัฐจีน until 1980.
3. ↑ Including results representing  เวียดนามใต้.
4. ↑  สาธารณรัฐเขมร from 1970 to 1975.

• AFC Asian Cup official website
• AFC Asian Cup, AFC.com
• RSSSF archive