ข้ามไปเนื้อหา

เมนโรด

พิกัด: 53°27′4″N 2°14′7″W / 53.45111°N 2.23528°W / 53.45111; -2.23528
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เมนโรด
เวมบลีย์ทางตอนเหนือ
(The Wembley of the North)[1]
Aerial view of Maine Road on 11 May 2003,
the day of the final match
แผนที่
ที่ตั้งMoss Side, Manchester
พิกัด53°27′4″N 2°14′7″W / 53.45111°N 2.23528°W / 53.45111; -2.23528
เจ้าของManchester City F.C.
ความจุ35,150 (at closing)
100,000 (maximum)[4]
สถิติผู้ชม84,569 (1934 - remains record attendance in English football)
การก่อสร้าง
ก่อสร้าง1923
เปิดใช้สนาม1923
ปรับปรุง1931,[2] 1957, 1970, 1994
ต่อเติม1935
ปิด2003
ทำลาย2004
งบประมาณในการก่อสร้าง£100,000[3]
สถาปนิกCharles Swain
วิศวกรโครงสร���างSir Robert McAlpine
การใช้งาน
แมนเชสเตอร์ซิตี (ค.ศ. 1923–2003)[5]
Events
18 FA Cup semi-finals
1 Football League Cup Final
4 Charity Shield matches
11 Rugby League Championship finals

เมนโรด (อังกฤษ: Maine Road) เป็นสนามกีฬาฟุตบอลในย่านมอสไซด์ เมืองแมนเชสเตอร์ ประเทศอังกฤษ เคยเป็นสนามกีฬาเหย้าของแมนเชสเตอร์ซิตี ที่สโมสรได้ใช้ตั้งแต่ปี 1923 ถึง 2003 สนามเคยใช้เป็นสถานที่จัดการแข่งขันเอฟเอคัพ รอบก่อนรองชนะเลิศ ชาริตีชีลด์ นัดตัดสินลีกคัพและเพราะสนามมีความจุสนามมาก จึงได้รับฉายาอีกชื่อว่า เวมบลีย์ทางตอนเหนือ[1]

อ้างอิง

[แก้]
  1. 1.0 1.1 "Maine Road through the ages". BBC Sport. 11 May 2003. Known as 'The Wembley of the North', an 80,000 capacity meant it was the second biggest ground in the country, behind only Wembley.
  2. Manchester City: The Complete Record, p91
  3. Penney, Ian (1995). The Maine Road Encyclopedia. Edinburgh: Mainstream. ISBN 1-85158-710-1. p127
  4. "Maine Road". mcivta.com. สืบค้นเมื่อ 2011-08-17. Estimates of the capacity ranged from 80 to 100,000
  5. James, Gary (2008). Manchester A Football History. Halifax: James Ward. ISBN 978-0-9558127-0-5., p265

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]