ข้ามไปเนื้อหา

เดวิด แคเมอรอน

แก้ไขลิงก์
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เดอะไรต์ออนะระเบิล
ลอร์ดแคเมอรอนแห่งชิปปิงนอร์ตัน
The Lord Cameron of Chipping Norton
ภาพถ่ายทางการ 2023
นายกรัฐมนตรีสหราชอาณาจักร
ดำรงตำแหน่ง
11 พฤษภาคม ค.ศ. 2010 – 13 กรกฎาคม ค.ศ. 2016
(6 ปี 32 วัน)
กษัตริย์สมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบทที่ 2
ก่อนหน้ากอร์ดอน บราวน์
ถัดไปเทเรซา เมย์
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศ เครือจักรภพ และการพัฒนา
ดำรงตำแหน่ง
13 พฤศจิกายน ค.ศ. 2023 – 5 กรกฎาคม ค.ศ. 2024
(0 ปี 235 วัน)
กษัตริย์สมเด็จพระเจ้าชาลส์ที่ 3
นายกรัฐมนตรีริชี ซูแน็ก
ก่อนหน้าเจมส์ เคลเวอร์ลี
ถัดไปเดวิด แลมมี
ผู้นำฝ่ายค้าน
ดำรงตำแหน่ง
6 ธันวาคม ค.ศ. 2005 – 11 พฤษภาคม ค.ศ. 2010
กษัตริย์สมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบทที่ 2
นายกรัฐมนตรีโทนี แบลร์
กอร์ดอน บราวน์
ก่อนหน้าไมเคิล โฮเวิร์ด
ถัดไปแฮเรียต ฮาร์แมน
หัวหน้าพรรคอนุรักษนิยม
ดำรงตำแหน่ง
6 ธันวาคม ค.ศ. 2005 – 11 กรกฎาคม ค.ศ. 2016
ก่อนหน้าไมเคิล โฮเวิร์ด
ถัดไปเทเรซา เมย์
ตำแหน่งในรัฐสภา
สมาชิกสภาขุนนาง
สมาชิกตลอดชีพ
17 พฤศจิกายน ค.ศ. 2023
สมาชิกรัฐสภา
เขตวิทนีย์
ดำรงตำแหน่ง
7 มิถุนายน ค.ศ. 2001 – 12 กันยายน ค.ศ. 2016
ก่อนหน้าฌอน วู้ดวาร์ด
ถัดไปโรเบิร์ต คอร์ทส
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด9 ตุลาคม พ.ศ. 2509 (58 ปี)
ลอนดอน สหราชอาณาจักร
ศาสนาคริสต์นิกา���อังกลิคัน
พรรคการเมืองพรรคอนุรักษนิยม
คู่สมรสซาแมนธา เชฟฟีลด์
ลายมือชื่อ

เดวิด วิลเลียม ดอนัลด์ แคเมอรอน บารอนแคเมอรอนแห่งชิปปิงนอร์ตัน PC (อังกฤษ: David William Donald Cameron, Baron Cameron of Chipping Norton) เกิดเมื่อวันที่ 9 ตุลาคม ค.ศ. 1966 เป็นนักการเมืองชาวอังกฤษเคยดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีแห่งสหราชอาณาจักรตั้งแต่ปี ค.ศ. 2010 ถึงปี ค.ศ. 2016 อดีตหัวหน้าพรรคอนุรักษนิยม (Conservative Party) อดีตรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศในรัฐบาลริชี ซูแน็ก และเป็นสมาชิกสภาสามัญชนเขต Witney ใน Oxfordshire [1][2]

แคเมอรอนจบการศึกษาในระดับปริญญาตรีในสาขาวิชา ปรัชญา การเมือง และเศรษฐศาสตร์ (Philosophy, Politics and Economics หรือชื่อย่อ PPE) จาก Brasenose College มหาวิทยาลัยออกซฟอร์ด จากนั้นเขาได้เข้าร่วมทีมวิจัยของพรรคอนุรักษนิยมและเป็นที่ปรึกษาพิเศษให้กับนอร์แมน ลามองต์และไมเคิล ฮาเวิร์ด เขาเป็นหัวหน้าฝ่ายกิจการองค์กรในบริษัทสื่อ ที่ชื่อคาร์ลตันคอมมูนิเคชันส์เป็นเวลา 7 ปี เขาลงสมัครรับเลือกตั้ง สมาชิกสภาสามัญชนในสแตฟฟอร์ด ในปี ค.ศ. 1997 แต่ไม่ได้รับเลือก ต่อมาในปี ค.ศ. 2001 ได้รับเลือกเป็นสมาชิกสภาสามัญชนเขตวิตนีย์ในออกซฟอร์ดเชอร์[3] ต่อมาในปลายปี ค.ศ. 2005 ได้รับตำแหน่งเป็นหัวหน้าพรรคอนุรักษนิยม

หลังการเลือกตั้งทั่วไปในสหราชอาณาจักร พ.ศ. 2553 โดยพรรคอนุรักษ์นิยมได้คะแนนสูงสุด ทำให้คาแมรอนขึ้นนำเป็นนายกรัฐมนตรี ในฐานะรัฐบาลผสมระหว่างพรรคอนุรักษนิยม (Conservative Party) และ พรรคเสรีประชาธิปไตย (Liberal Democrats)เดวิด แคเมอรอนกลายเป็นนายกรัฐมนตรีที่อายุนับตั้งแต่โรเบริ์ต เจนคินสัน (ลอร์ด ลิเวอร์พูล) ในปี 1812

แคเมอรอนประกาศเมื่อวันศุกร์ที่ 24 มิถุนายน พ.ศ. 2559 ว่าจะลาออกจากตำแหน่งนายกรัฐมนตรีก่อนการประชุมใหญ่สามัญของพรรคอนุรักษนิยมในเดือนตุลาคมปีเดียวกัน อันเป็นผลสืบเนื่องจากความพ่ายแพ้ของฝ่ายสนับสนุนให้อังกฤษอยู่ใน สหภาพยุโรป ต่อซึ่งมีเขาเป็นแกนนำภายหลังจาก การออกเสียงประชามติ โดยในวันที่ 13 กรกฎาคม พ.ศ. 2559 แคเมอรอนจะเข้าเฝ้า สมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2 ที่ พระราชวังบัคกิงแฮม เพื่อยื่นหนังสือลาออกจากตำแหน่งโดยในวันเดียวกันนาง เทเรซา เมย์ หัวหน้า พรรคอนุรักษ์นิยม จะเข้าเฝ้าเพื่อจุมพิตพระหัตถ์รับการแต่งตั้งเป็น นายกรัฐมนตรีแห่งสหราชอาณาจักร คนที่ 54

ชีวิตวัยเด็กและบรรพบุรุษ

[แก้]

เดวิด แคเมอรอนเป็นหลานคนสุดท้องของนายหน้าซื้อหุ้น เอียน ดอนัลด์ แคเมอรอน (12 ตุลาคม ค.ศ. 1932 - 8 กันยายน ค.ศ. 2010) และภรรยาของเขา แมรี เฟอร์ (นามเดิม เมาท์, เกิด ค.ศ. 1934 ได้รับการแต่งตั้งเป็นผู้พิพากษาศาลแขวงและเป็นลูกสาวของเซอร์ วิลเลียม เมาท์)[4][5] พ่อแม่ของแคเมอรอนสมรสกันเมื่อวันที่ 20 ตุลาคม 1962[4]

แคเมอรอนเกิดในกรุงลอนดอนก่อนที่จะย้ายไปอยู่ในแถบพีสมอร์ เบิร์กเชียร์[6][7] แคเมอรอนมีพี่ชายชื่อ อเล็กซานเดอร์ แคเมอรอน (เกิด ค.ศ. 1963 เป็นทนายความ)[8] และมีพี่สาว น้องสาว 2 คน คือ ทานิชา ราเชล (เกิด ค.ศ. 1965) และ แคลร์ หลุยส์ (เกิด ค.ศ. 1971)[4][9] พ่อของเขา , เอียนเกิดในแบลร์มอร์ เฮ้าท์ใกล้กับฮันรี่ , อันเบอร์เดียนไชน์ และเสียชีวิตในเมือง ตูลง , ฝรั่งเศส เมื่อวันที่ 8 กันยายน ค.ศ. 2010[10] เอียนเกิดมาพร้อมกับขาที่พิการและถูกรักษาจนมีอาการดีขึ้น , แบลร์มอร์ถูกสร้างขึ้นโดยปู่ทวดของแคเมอรอน , อเล็กซานเดอร์ เก็ดเดด[11] และได้ค้าขายข้าวในชิคาโก้จนมีทรัพย์สมบัติมากมายก่อนจะกลับไปที่สกอตแลนด์ในคริสต์ทศวรรษ 1880[12]

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ เดวิด คาเมรอน (David Cameron) ตัวเต็งนายกอังกฤษ
  2. ↑ "David Cameron". Witney Conservatives. 2015. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-07-01. สืบค้นเมื่อ 2015-08-19.
  3. ↑ เดวิด คาเมรอน (David Cameron) ตัวเต็งนายกอังกฤษ
  4. ↑ 4.0 4.1 4.2 Lundy, Darryl. "David William Donald Cameron". The Peerage. สืบค้นเมื่อ 4 June 2010.[แหล่งอ้างอิงไม่น่าเชื่อถือ]
  5. ↑ Debrett's Peerage 2011, p. B 714.
  6. ↑ เดวิด คาเมรอน ผู้นำเมืองผู้ดี
  7. ↑ Elliott, Francis; Hanning, James (2007). Cameron: the Rise of the New Conservative. London: Harper Perennial. ISBN 978-0-00-724367-9.
  8. ↑ CAMERON, Alexander Allan. ukwhoswho.com. Who's Who. Vol. 2014 (online Oxford University Press ed.). A & C Black, an imprint of Bloomsbury Publishing plc. Closed access (ต้องรับบริการ)
  9. ↑ Wheeler, Brian (6 December 2005). "The David Cameron Story". BBC News. สืบค้นเมื่อ 27 March 2007.
  10. ↑ "David Cameron and Slains Castle". The North Scotland Beehive. Aberdeen: Aberdeen Civic Society. 2 March 2006. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 17 August 2007.
  11. ↑ "Marriages". The Times. London. 24 July 1905. p. 1. สืบค้นเมื่อ 22 March 2013.(ต้องรับบริการ)
  12. ↑ Clark, Ross (26 January 2002). "Highlands for the high life" เก็บถาวร 2012-12-09 ที่ archive.today. The Daily Telegraph (London). Retrieved 4 September 2007.
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ เดวิด แคเมอรอน
Stub icon

บทความชีวประวัตินี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=เดวิด_แคเมอรอน&oldid=12022394"