สตูซี
 | |
| ประเภท | เอกชน |
|---|---|
| อุตสาหกรรม | ค้าปลีกแฟชั่น |
| ก่อตั้ง | 1980s ที่ชายหาดลากูนา, รัฐแคลิฟอร์เนีย, สหรัฐ |
| ผู้ก่อตั้ง | ชอว์น สตูซี |
| สำนักงานใหญ่ | , สหรัฐ |
| จำนวนที่ตั้ง | 60+ สาขา (2008) |
| ผลิตภัณฑ์ | เครื่องแต่งกาย |
| เจ้าของ | ตระกูงซินาทรา |
| เว็บไซต์ | www |
สตูซี (อังกฤษ: Stüssy; /ˈstuːsi/ stoo-see) เป็นแบรนด์สินค้าและบริษัทเอกชนสัญชาติอเมริกัน เปิดตัวครั้งแรกในต้นคริสต์ทศวรรษ 1980 โดยชอว์น สตูซี (Shawn Stussy) เริ่มแรกสตูซีออกแบบสินค้าโดยสอดรับกับวัฒนธรรมย่อยเซิฟร์ฟแวร์ที่มีที่มาจากออเรนจ์เคาน์ที แต่ต่อมาได้พัฒนาเป็นสินค้าเพื่อวัฒนธรรมย่อยสเกตบอร์ดและฮิปฮอปแทนจนถึงปัจจุบัน[1]
ประวัติ
[แก้]ชอว์น สตูซี (เกิดปี 1954) เป็นผู้ผลิตเซิร์ฟบอร์ดชาวแคลิฟอร์เนีย[2][3][4] โลโก้ซึ่งเป็นเอกลักษณ์ของแบรนด์เริ่มมีขึ้นในทศวรรษ 1980s จากการขีดเขียนนามสกุลของชอว์นบนบอร์ดทำมือด้วยมาร์กเกอร์อย่างง่าย ๆ[5] จากนั้นมา เขาเริ่มใช้ตรานั้นบนเสื้อผ้า กางเกงขาสั้น และหมวก ขายจากหลังรถของเขาในย่านลากูนาบีช ของแคลิฟอร์เนีย[6][7] ลายเซ็นของเขาได้มาจากของลุงของเขาจาน สตูซี (Jan Stussy)[8] รูปแบบตัวอักษร "S" แบบมีสไตล์ที่เป็นที่นิยมมากในทศวรรษ 90s ที่เรียกว่า "คูลเอส" มักถูกนำมาเกี่ยวข้องกับแบรนด์ ในขณะที่ความเป็นจริงไม่เกี่ยวข้องกันเลย[9]
ในปี 1984 สตูซีและเพื่อนของเขา แฟรงค์ ซินาทรา จูเนียร์ (Frank Sinatra Jr.) (ไม่เกี่ยวข้องกับนักร้องแจ๊ส แฟรงค์ ซินาทรา)[10] ได้ร่วมหุ้นกันเพื่อขายเครื่องแต่งกาย[11] บริษัทขยายไปยังยุโรปในปี 1988, เปิดตัวร้านบูทีคในย่านโซโฮของนิวยอร์ก และเปิดตัวสาขาอีกจำนวนมากในทศวรรษ 1990s[5] มูลค่าของแบรนด์พุ่งสูงถึง $17 ล้าน ในปี 1991[7] และ $20 ล้าน ในปี 1992[12] ปัจจุบันสตูซีเป็นแบรนด์สินค้าสไตล์แคลิฟอร์เนียที่มีชื่อเสียงและวางขายทั่วโลกด้วยมูลค่าที่ค่อนข้างสูง ในต่างประเทศมักมีจำหน่ายในร้านค้าแฟชั่นนานาชาติระดับไฮเอนด์เท่านั้น[13]
ในปี 1996 สตูซีลาออกจากการเป็นประธานบริษัท และซินาทราซื้อหุ้นของสตูซี โดยตระกูลซินาทรายังคงเป็นผู้ถือหุ้นหลักของบริษัท (ข้อมูลจากปี 2017)[14][15]
รูปแบบ
[แก้]ความสำเร็จช่วงต้นของแบรนด์เกี่ยวข้องกับการเกิดความนิยมขึ้นของวัฒนธรรมย่อยฮิปฮอป และ สเกตบอร์ด/เซิร์ฟ แบรนด์ยังเคยผสมผสานวัฒนธรรมย่อยอย่างพังก์และอื่น ๆ [6] ในปัจจุบัน รูปแบบของสตูซีมักเกี่ยวข้องกับวัฒนธรรมย่อยสเกตบอร์ดและสตรีทแฟชั่น
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Jennifer, Bellantonio (2003-10-06). "Apparel: Fashion designers surf big wave". Orange County Business Journal. สืบค้นเมื่อ 2009-09-10.
- ↑ "Shawn Stussy Biography". Highsnobiety. 25 August 2017.
- ↑ Lara Chan-Baker Interview: Shawn Stussy Acclaim magazine
- ↑ Connelly, Laylan (June 19, 2016). "Surfers' Hall of Fame announces 2016 class". The Orange County Register. p. Local 4.
- ↑ 5.0 5.1 Breinholt, Jacob (2009-08-05). "Throwback Comeback: Stussy". SoJones. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-03-13. สืบค้นเมื่อ 2009-08-12.
- ↑ 6.0 6.1 Sande, Steve (2005-11-06). "Street Threads". San Francisco Chronicle. สืบค้นเมื่อ 2009-08-12.
- ↑ 7.0 7.1 "Style: Where Surf Meets Rap". Time. 1991-02-11. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-07-04. สืบค้นเมื่อ 2009-09-10.
- ↑ Paglia, Donald E. (Summer 2012). "Jan Stussy and the Mendocino Art Center" (PDF). Mendocino Art Magazine. p. 8. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2014-07-14. สืบค้นเมื่อ August 30, 2012.
- ↑ Morgans, Julian (23 July 2016). "That 'S' Thing Everyone Drew in School, WHAT IS IT?". Vice. สืบค้นเมื่อ 21 March 2019.
No, this is not an original Stussy Logo
- ↑ Lee, Don (10 January 1996). "Stussy Inc. President to Step Down". Los Angeles Times. สืบค้นเมื่อ 5 August 2013.
- ↑ Jian DeLeon (18 December 2012). "The Oral History of Stüssy". Complex Style. Complex Media. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-03-10. สืบค้นเมื่อ 25 April 2013.
- ↑ Hochswender, Woody (1992-06-14). "Signals; Mean". The New York Times. p. 8 of section 9. สืบค้นเมื่อ 2009-08-12.
- ↑ Apodaca, Rose (1992-07-12). "Sportswear Designer Stussy Is Prospering Partly by Limiting His Outlets Apparel". Los Angeles Times. สืบค้นเมื่อ 2009-09-10.[ลิงก์เสีย]
- ↑ "How Stüssy Became a $50 Million Global Streetwear Brand Without Selling Out". The Business of Fashion (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). 2015-06-03. สืบค้นเมื่อ 2017-02-26.
- ↑ Lee, Don (10 January 1996). "Stussy Inc. President to Step Down". Los Angeles Times. สืบค้นเมื่อ 5 August 2013.